حمایت رسانه‌های بستر اصلی از تیرانداز نیویورکی! پتی دبونیتاس

مندرج در ژورنال شماره ۹۰۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

روز چهارشنبه، ۴ دسامبر، ۱۴ آذر، یک فرد مسلح ناشناس، برایان تامپسون، رئیس شرکت یونایتد هلث‌کر (بیمه درمانی)، که عازم جلسه‌ای با سرمایه‌گذاران در نیویورک بود، را به قتل رساند.

به دنیایی که توسط افرادی مانند برایان تامپسون و شرکایش ساخته شده است، خوش آمدید! جایی که سود حکم خدا را دارد و مردم می‌توانند به‌آرامی نابود شوند، در حالی که سازندگانش در حال جشن و ضیافت‌اند. دنیایی که زندگی مانند یک مبارزه خونین برای بقا به نظر می‌رسد، اما البته، مبارزه‌ای که از همان ابتدا با ریاکاری همراه است.

دینگ دینگ دینگ، در یک طرف، مردم قرار دارند که وظیفه‌شان متمدن بودن و پرداخت مالیات است.

دینگ دینگ دینگ و در طرف دیگر، سودجویان به همراه دوستانشان در دولت، نیروهای امنیتی، و دستگاه قضایی.

ادامه مسابقه: سیستم را تغذیه کن و خودت آشغال تغذیه کن.

این واقعیت دنیای ماست، و چرا این فرهنگ عاشق اسلحه نباید کسی را تولید کند که دیگر نمی‌خواست آشغال بخورد؟

سه کلمه‌ای که روی پوکه‌های گلوله در صحنه جرم نوشته شده بود: “تأخیر”، “انکار” و “دورانداختن”، به طور عجیبی برای مردم آشناست. “تأخیر” و “انکار” رایج‌ترین تاکتیک‌هایی هستند که شرکت‌های بیمه برای عدم پرداخت هزینه درمان و افزایش سود خود استفاده می‌کنند. همین سه کلمه اکنون روی لباس‌ها و دیوارهای شهرهای دیگر توسط مردم نوشته می‌شود.

اگر حمایت از این فرد مسلح یا نظرات تند در اینترنت شما را شوکه کرده، پس هنوز سرتان را عمیقاً در زیر برف در یک دنیای خیالی دفن کرده‌اید. جایی میان رؤیای آمریکایی و یک باتلاق.

اگر آن فرد مسلح را پیدا کنند، کارشناسان و رسانه‌ها فرصت را غنیمت شمرده و او و انگیزه‌هایش را موشکافی خواهند کرد؛ احتمالاً او را به‌عنوان فردی بیمار یا روانی معرفی خواهند کرد. اما چیزی که قطعی است، این سیستم است که بیمار است. قتل یک مدیرعامل بیمه سلامت یا محکومیت یک فرد مسلح تغییری در آن ایجاد نخواهد کرد. آنچه تغییر ایجاد خواهد کرد این است که همه مردمی که اکنون خشم خود را از نحوه رفتار سیستم با آنها ابراز می‌کنند، برای دنیایی واقعاً بهتر گرد هم بیایند و کاری بکنند.