خطاب به روحانی “نجابت” از آن ما و ثروت های نجومی از آن شما

بگذریم که ایشان نه میتوانست و نه میخواست پاسخ دهد بلکه با سخنانش نشان داد که ما کارگران باید بر خواستهای مطالباتی انباشته مان با قاطعیت و بی هیچ تخفیفی پای بکوبیم تا قادر به ادامه زندگی شویم.

ایشان در جنگ با رقیبشان (امریکا)میگوید: “نباید در مقابل حریف کوتاه آمد ،باید محکم و با جدیت خواستمان را مطرح کنیم وگرنه پیروز نخواهیم شد ”

جناب روحانی فکر نمیکنید با جهنمی که شما برای ما کارگران درست کرده اید ما نیز حق داریم و باید در مقابل غارتگری هایتان از دسترنج مان و ثروتهای اجتماعی با جدیت بایستیم و مطالباتمان را طلب کنیم.

ایشان برای آنکه ما کارگران بر احقاق مطالباتمان نکوبیم و اصراری نداشته باشیم مثل همه دولتمردان صفت “نجابت” را به ما میدهد و میگوید با تمام این بلایایی که در عرض این چهل سال بر سر جامعه آورده ایم مردم نجیبی داریم .

صفت “نجیب” از قدیم به کسی اطلاق میشود که توی سرش میزنند ولی وی از سر نجابت خم به ابرو نمیآورد و سر به زیر باقی میماند.

اتفاقا آقای روحانی خوب میداند در این چهل سال چه سیلی هایی به ما کارگران زده اند ولی خوب میداند که ما “نجابت” به خرج نداده ایم و تا آنجایی که زورمان به شمشیرهای گرفته شده بر بالای سرمان رسیده است ایستادگی کرده ایم .

آقای روحانی فراموش میکند و یا خود را به فراموشی میزند که اگر مردم مطیع و به زعم شما نجیبی داشتید چرا در این مملکت روزی نبوده است که احکام سنگین حبس و شلاق برای معلمان و کارگران و وکلای عدالت خواه ودانشجویان برابری طلب صادر نشده باشد.

چرا کارگران بعد از ماهها بیحقوقی دست به تجمع خیابانی میزند، گارد ویژه و گسیل ماشین و اداوات سرکوب و احضار رهبرانشان در دستور کارتان قرار میگیرد ؟

پس حقیقت را بگویید که “نجابت را میخواهید با زور از آن ما کارگران و معلمان و دانشجویان کنید و ثروت های نجومی را از آن خودی های حاکم.
اما ما کارگران نجابت اهدایی شما را نمی پذیریم آنرا به خودتان پیشکش میکنیم و به شما یاد آوری میکنیم مطالبات بر حقمان را با مبارزات هر چه متحدانه مان خواهیم ستاند.

آقای روحانی نجابت پیشکش شما، سفره های ما کارگران را خالی تر نکنید و دست از غارتگریهایتان بردارید که اگر برندارید ما با زبانی که قطعا شما آنرا نانجیبانه خواهید خواند خواستمایمان را طلب کرده و به کرسی خواهیم نشاند.

۱۹ مرداد ۱۳۹۷