روزنه rowzane خبری – تحلیلی 
اخیرا سندی محرمانه از آرشيو جلسات فرماندهان سپاه پاسداران با خامنه ای توسط ایران وایر انتشار یافت که خواندنی است. این سند مربوطه به مباحثات جلسه خامنه ای با شماری از فرماندهان پاسداران انقلاب اسلامی است که در سیزدهم دیماه ۱۴۰۱ در کوران انقلاب برگزار شد. جلسه ای که پنجاه و هشت نفر مقامات نظامی و سیاسی در آن شرکت داشتند و مباحث آن تصویری تمام عیار از یک حکومت در حال سقوط و در هم ریخته را بدست میدهد. صحبت های هر یک از شرکت کنندگان در این نشست بازتابی از وضع به هم ریخته نیروهای تحت فرماندهی و بی روحیگی و فرسوده شدن آنها در برابر انقلاب است. حتی از ریزش ۶۸ درصدی نیرویشان میگویند. از این که نیروهای رده های پایین حاضر به شلیک به مردم نیستند سخن میگویند. از ابعاد سازمانیافتگی انقلاب و نترس بودن جوانان و ایستادگی مردم میگویند.
یک اشاره مهم آنها به اعتصاب کارگران نفت است و میگویند که اگر لیدرهای اعتصاب آنان دستگیر نمیشدند از نيمه آذرماه اعتصابات سراسري نفت و گاز و به دنبال آن بقيه اصناف كليد میخورد و بايد ستاد بحران شان را تشکیل میدادند. اشاره دیگرشان به اعتراضات دانشجویان و دانش آموزان است. فریادشان از رده سني چهارده تا سي سالگان بلند است كه علمي و عملي در كف صحنه حضور دارند. رده ای که ترسي از زنداني شدن، تهديد شدن يا افشا شدن براي خانواده و جامعه ندارد و افشا شدن خود را افتخار بزرگي در ميان دوستانش ميداند. در این جلسه فرماندهان سپاه با چنین گزارشاتی تلاش میکنند ولی فقیه شان را نسبت به بحرانی بودن شرایط و لرزان بودن پایه های حکومتشان هشدار دهند.
بدینگونه همچنانکه قابل تصور بود حکومتی را می بینیم که نیروهایش در حال ریزش و فرار است و نزاعهایشان بر سر دزدی هایشان به بالاترین درجه خود رسیده است. یک موضوع مهم نگرانی آنها فقر و فلاکت مردم است. دو مورد شاخص این سخنان گفته های سرتیب کریمیان و علي زرقانی ست. کریمیان میگوید:” نمیشود با کسی که درد نان دارد مسلحانه عمل کنیم. وضع مردم خراب است. مردم برای روزی ۵۰ هزار تومان صبح اول وقت میروند سر کار کارگری میکنند بعد با گلوله ۱۵۰ هزار تومانی تولید داخل و خارج مزدشان را بدهیم”. سرهنگ علي زرقانی میگوید “حضرت آقا مساله فقر مالي چه ميان مردم چه در ميان نيروهاي نظامي كشور به گونه اي شده است كه كشور را به شكل مداوم در بحران خواهد برد. حال ما بياييم با كمك هزينه هاي دولت يا دست زدن به ترازهاي قيمتي بخواهيم مدتي آرامش را به مردم برگردانيم، دوباره مدتي ديگر دچار بحران جديدي خواهيم شد. نگاه از بالاي دولت قبل و مقداري هم دولت جديد باعث شده است كه دولتمرد ما يا مدير ما درك درستي از فشار وارده بر مردم را حس نكند. شما همين الآن از يكي از آقايان حاضر در جمع بپرسيد كه قيمت مرغ يا گوشت امروز چند است نميدانند. اين به دليل بي توجهي نيست، به دليل سهل الوصول بودن دسترسي به امكانات است كه براي بعضي از آقايان در كشور فراهم شده است. وزارت اطلاعات در بيشترين حد از تجارت قرار دارد. بدليل توان اطلاعاتي به روز خود ميتواند با سود سرشار تجارت كند و اين تجارت بخشي در اختيار اين نهاد و بقيه درجيب برخي از دوستان در اين نهاد ميرود. شما نميتوانيد بگوييد كه نيرويي كه امروز صبح روبروي مردم ايستاده است ممكن است بعد از ظهر و عصر خود را در ميان معترضين سپري كند كه بسيار پرونده هاي اينگونه گزارش شده است و بعد از آن شب در منزل خود كنار همان افرادي از خانواده است كه وسط خيابان بوده اند.
اين امر اينطور نيست كه بگوييم از خانواده هاي نيروهاي مسلح كسي در اجتماعات و اعتراضات حضور ندارد. حضرت آقا افسري و نيروي سربازي كه با مردم درگير ميشوند بخاطر شرايط اين روزها ديگر خودش نيست اين فرد وقتي صبح يا نيمه شب به شيفتش ميرود وقتي برميگردد گويي كسي رفته و ديگري برگشته است، حال روحي مناسبي ندارد. كرختي خاصي در او ديده ميشود. امروز ميآيد و فردا نميآيد. مرخصي تقاضا ميكند به هرشكل كاري ميكند كه در محل كار حضور پيدا نكند. دريك روز ما هفده نيرو داشتيم كه سرتيم بودند و تلفن كردند و استعلاجي رد كرده اند و ما مطمئن بوديم كه اين كار او بي دليل است و فقط نميخواهد در مقابله با مردم حاضر شود. بودجه داشتن و نداشتن مساله اصلي نيست و جيبهايشان هم پر شد، وقتي نيرو دلش با مقابله با مردم نيست يعني ما درسيستم كم كاري كرده ايم و كاستي داريم و سيستم ناكارآمد و خراب ميشود.”
این سخنان به روشنی هم بساط دزدسالار حکومت مافیایی حاکم و چپاولگری هایشان را به نمایش میگذارد و هم گوشه ای از فشار انقلاب را بر گرده حکومت بازتاب میدهد. انقلابی که هر روز سازمانیافته تر به جلو گام برداشته و با منشورهای مطالبات پیشروی خود جامعه ای رها از استثمار و بردگی را ترسیم میکند و اینگونه است که چشم انداز پیروزی را مقابل ما میگذارد.
واقعیت اینست که یک موضوع انقلاب زن زندگی آزادی، اعتراض به فقر و بی تامینی و نفس داشتن یک زندگی شایسته انسان است. و امروز در تداوم انقلاب اعتراض به وضع فلاکتبار زندگی که هر روز وخامت بیشتری پیدا میکند، گسترده تر میگیرد و این خود را هر روزه در شعارهای کف خیابان و شعاردهی های شبانه با فریاد فقر، فساد، گرانی، میریم تا سرنگونی بازتاب میدهد. اعتراضی که پایه وسیع اجتماعی دارد و جمهوری اسلامی از آن بشدت وحشت دارد. یک پرچم مهم این اعتراض همین امروز سطح نازل دستمزدها و حقوقهاست و مصوبه شورای عالی کار آتش بر باروت خشم و نفرت مردم از وضعیت جهنمی جمهوری زد. از جمله ما شاهد صف آرایی قدرتمند تر بخش های مختلف کارگری نظیر معلمان، بازنشستگان، کارگران نفت و بخش های مختلف جامعه علیه فقر و گرانی و برای داشتن یک زندگی انسانی هستیم. اعتراض به مصوبه شورایعالی کار بر سر مزد بازتابی از آنست.
این چنین است که سال ۱۴۰۲ را میتوان سال تدارک جامعه برای جارو کردن کامل جمهوری اسلامی دید. و این بستر حرکت انقلاب به جلو و قوام گرفتن بیشتر اعتراضات خیابانی و سرنگونی حکومت است. پیام مراسم های تحویل سال ۱۴۰۲ از سوی مردم با سردادن مرگ بر دیکتاتور و فریاد زن، زندگی ، آزادی نیز همین است. مردم با شعارهای مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر خامنه ای سال جدید را تحویل گرفتند و عزم خود را برای سرنگونی جمهوری اسلامی اعلام کردند. و این چیزی است که حکومتیان از آن به شدت وحشت دارند و موضوع هر روزه نشست های مقامات نظامی – سیاسی حکومت است.
جمهوری اسلامی باید برود و سال جدید سال عملی کردن این حکم است.
مندرج در کارگر کمونیست 772
