در فاصله دو روز دو رفیق و همسنگر، دو تن از مبارزین را آزادی و برابری را از دست دادیم مظفر صالح نیا و اصغر قطان- بهنام ابراهیم زاده

مظفر صالح نیا و اصغر قطان؛ دو مبارزی که بارها طعم بازداشت و زندان کشیدند اما دست از فعالیت و مبارزه نکشیدند، متاسفانه دیگر در میان ما نیستند.
مظفر صالح‌نیا را سالهاست میشناسم به خصوص در زمان حضورم در سرپل ذهاب برای کمک به زلزله زده گان، وقتی از مسیر اشنویه به کرمانشاه میرفتم به دیدار مظفر و دیگر رفقا در سنندج هم میرفتم. دنیایی خاطره از دیدار با او در مغازه اش، در دورهمی با خانواده و دوستان ، در آبیدر و در روز کارگرها تا شب را در خانه اش بیتوته کردن و خوابیدن بر روی پشت بام منزلشان در گرمای تابستان در ذهنم دارم. بارها با قلب مهربانش در سنندج به گرمی از من پذبرایی کرد، جمعی و گروهی با دیگر رفقا به ابیدر و تفریحگاه خضر زنده می رفتیم، رفیقی بسیار دلسوز و رفتاری گرم وصمیمی داشت همواره میگفت هر زمان وقت میکنی بیا سر بزن.
بارها مهمان قلب مهربانش شدم با همسرعزیزش گلنار و سینای عزیز، همیشه به گرمی از من پذیرایی میکردند. یک دوست و یار به تمام معنا بود تکیه گاه و امید بود در تمام سالهای که نیما ی عزیز بیمار بود جویای حال نیما بود. مظفر عزیز بارها بازداشت و زندانی شد هرسال در آستانه روز کارگر از سوی نهادهای امنیتی تهدید میشد که نباید برای روز جهانی کارگر گامی بردارد ولی مظفر شجاع و نترس بود اگر چه تهدید و فشار بود اما مظفر عزیز همواره یکی از سازمان دهندگان روز جهانی کارگر بود، مدافع زندانیان و خانواده های زندانیان بود. او مبارزی شجاع و آگاه بود درد جامعه و طبقه کارگر را به خوبی احساس میکرد اورا میتوان در زمره با اخلاق ترین ها و مسولیت پذیر ترین فعالین در جنبش کارگری قرار داد. بی شک، نبود رفیق مظفر صالح نیا عزیز برای جنبش کارگری ضایعه بزرگ و جبران ناپذیر ی است یاد او همواره در قلب ما و میلیونها انسان ازادیخواه همواره خواهد ماند. اگر چه مظفر دیگر در کنارمان نیست اما مبارزه بی امان با رهنمودهای این رفیق عزیز ادامه خواهد داشت. بار دیگر به همسر عزیزش گلنار و فرزندانش الهام و سینای عزیز تسلیت میگویم خودم را در کنار آنها و شریک غم بزرگشان میدانم.

متاسفانه در همین فاصله که خبر مرگ نابهنگام رفیق مظفر عزیز را شنیدم، با خبر مرگ زندانی سیاسی سابق و همبند عزیزم اصغر قطان هم روبرو شدم، خبر شوک آور دیگری. با اصغر قطان در زندانهای اوین و رجایی شهر سالها همبند بودم. انسانی دوست داشتی مبارزی نستو و دلسوز بود. در بند چهار زندان رجایی شهر مدتها مسئول و رابط بین بهداری و زندانیان و مدتی عضو شورای بند بود. او بدون هیچ نگاه تبعیضیتی و جناحی برای تک تک زندانیان دل می سوزاند و از انجام هر کاری برای زندانیان که از دستش برمی امد دریغ نمیکرد. برای من دوست و همراه و همرزم و همبند بسیار خوبی بود. این انسان شریف را با وجود انواع بیماری در حبس و زندان سالها در زندان نگه داشتند و متاسفانه دوشنبه ۱۴ خرداد یک مبارز واقعی دیگر؛ زندانی سیاسی دو نظام دیکتاتوری شاه و آخوندهای حاکم بر ایران که حدود ۱۵ سال از عمرش را در زندانهای دیکتاتوری شاه و آخوند بود و متحمل شکنجه ها و آزارهای فراوان شده بود، را از دست دادیم.

یاد و نام شان مانا و گرامی🌹🌹🌹

بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری و کودک و زندانی سیاسی سابق

سه شنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۳
۴ ام جولای ۲۰۲۴