در مورد تجمع چند هزار نفری نوزدهم آبان بازنشستگان.گفتگو با شهلا دانشفر در نگاه روز در کانال جدید

جمال حسینی: روز ۱۹ آبان شاهد یک تجمع بزرگ در مقابل مجلس اسلامی بودیم. ویژگی این تجمع معین چه بود و در این روز، مشخصا چه گذشت؟

شهلا دانشفر: ویژگی این تجمع فضای پرشوری بود که به نمایش گذاشته شد. هم در میان خود بازنشستگان، هم در سطح جامعه ما این فضا را شاهد هستیم. خصوصا اعتراض بازنشستگان به فقر، گرانی، پایین آمدن قدرت خرید مردم، علیه سرکوبگریهای رژیم از جمله احضار کردنها و دستگیریها و علیه اختلاسها و دزدی هاست و به این ترتیب خواستهای اعتراضی کل جامعه را نمایندگی میکنند. بازنشستگان یک بخش رزمنده این جامعه هستند که نقش مهمی در جلو آوردن خواستهای سراسری مردم داشته اند. به این اعتبار وقتی که با قدرت و چند هزار نفره جلو می آیند ، اعلام تجمع میکنند و بعد نیز تجمع خود را با شکوه برگزار میکنند خود فی نفسه یک اتفاق سیاسی مهم است. در همین تجمع معین چند هزار معلم از شهرهای مختلف برای شرکت در آن به تهران آمده بودند.  و این ابعاد دیگری به این حرکت دارد و بسیار شورانگیز است. این اتفاق عزم جزم بازنشستگان را برای پیگیری خواستهایشان به نمایش گذاشت. این تجمع علیرغم سرکوبگری های حکومت اسلامی و استقرار نیروی انتظامی بسیاری در مقابل مجلس که قرار بود در آنجا بازنشستگان گرد آیند، علیرغم همه تلاشهایی که برای به هم زدن تجمع بازنشستگان صورت گرفت، برپا شد. از جمله جمعیت بازنشستگان را در سه مسیر راهی کردند که پراکنده شوند. اما آنها در این سه مسیر تا مترو راهپیمایی کردند و با شعارهایی چون معیشت، منزلت حق مسلم ماست، تجمع تجمع حق مسلم ماست، زندانی سیاسی آزاد باید گردد، صدای اعتراضشان را بلند کردند و این صدا بر فضای خیابانها طنین انداخت. این چنین بود که تجمع این روز یکی دیگر از روزهای مهم اعتراضات بازنشستگان بود. در حرکت اعتراضی این روز هر جا که نیروی انتظامی تعرضی به صف آنان میکرد، جمعیت یکصدا با شعار “پلیس برو دزدو بگیر” مقابله میکردند. این حرکت بطور واقعی نمایشی از اتحاد و همبستگی بازنشستگان بود. حضور فعال زنان در تجمع بسیار چشمگیر بود.  بنرهایی که بر روی آن شعارها و خواستهای بازنشستگان نوشته شده بود، و شعارهای کوبنده آنان که بر فضا طنین انداخته بود، صحنه های پرشوری از اعتراض را بوجود آورده بود. در این روز تعدادی از بازنشستگان دستگیر شدند و علیرغم آن بازنشستگان به اعتراضشان ادامه دادند و این حرکت تا ساعت دوازده ظهر طول کشید. در آخر بازنشستگان با شعار “تا حق خود نگیریم، از پا نمی نشینیم” قرار و مدار ادامه اعتراضاتشان را گذاشتند.

جمال حسینی: یک جنبه برجسته از تجمعات بازنشستگان ابعاد قابل توجه سازماندهی آن است. تجمع روز نوزدهم آبان  از این جهت چگونه بود؟

شهلا دانشفر: روشن است که یک نقطه قوت این تجمع نیز در سازمانیافتگی آن بود. وقتی که چند هزار بازنشسته همزمان از شهرهای مختلف برای شرکت در تجمع خود را به تهران میرسانند، خود نشانه ای از سازمانیافتگی این اعتراضات است. بعلاوه یکماه است که بازنشستگان در تدارک برگزاری این تجمع بودند. سی و یک گروه از بازنشستگان به مناسبت این تجمع بیانیه مشترک دادند. همچنین کانون صنفی معلمان، کانون صنفی معلمان تهران و خوزستان با فراخوان بازنشستگان  اعلام همبستگی کردند و کنارشان ایستادند. بدین ترتیب بازنشستگان برای تجمع روز نوزدهم آبان نیروی بسیاری را در سطح سراسری بسیج کردند. در عین حال   بازنشستگان در تدارک تجمع اعتراضی خود پوستر های زیبایی را انتشار دادند که بر روی هر کدام از آنها خواستها و مطالباتشان نقش بسته بود. همچنین تلاشهای بسیاری شد که جلوی تجمع آنها گرفته شود. حتی جریاناتی وابسته به این جناح و آن جناح حکومتی با آلترناتیو فراخوان به تجمع برای  دو روز بعدش سعی کردند تفرقه افکنی کنند و صف تجمع برای نوزدهم آبان را در هم بشکنند. اما بازنشستگان با هوشیاری در مقابل این تشبثات ایستادند و اعلام کردند که تجمع نوزدهم را با قدرت برپا خواهیم کرد و هر روز دیگری هم که برای تجمع اعلام شود آنجا خواهیم بود و آنرا بدست خواهیم گرفت و خیابان را به صحنه اعتراض خود تبدیل خواهیم کرد. اقدام دیگر بازنشستگان برای تدارک سازمانیافته روز نوزدهم آبانماه به راه انداختن گفتمان وسیع بر سر خواست ها و شعارهایشان بود. در روز اعتراض نیز در مقابل نیروی انتظامی منسجم و محکم ایستادند و وقتی صف آنها را به سه مسیر پخش کردند، حرکت اعتراضی خود را به راهپیمایی تبدیل کردند. با چنین تمهیداتی بود که بازنشستگان توانستند اعتراضی سازمانیافته و قدرتمند را شکل دهند و با این کار خود درمقابل کل جامعه راه نشان دادند.

جمال حسینی: بازنشستگان همواره نقش مهمی در جلو آوردن شعارهای سراسری در سطح جامعه داشته اند. به این لحاظ  تمرکز آنان در تجمع روز نوزدهم بر روی کدام خواستها بود؟

شهلا دانشفر: خواستهای بازنشستگان محورهای مختلفی دارد. یک محور مهم آن اعتراض علیه فقر، گرانی و تبعیضات است. از جمله افزایش حقوقها به بالای خط فقر هشت میلیونی، درمان رایگان برای همه، تحصیل رایگان برای همه کودکان، تامین مسکن مناسب، از بین رفتن خصوصی سازی ها به عنوان شکلی از دزدی ها که تحت این عنوان صورت میگیرد، همه و همه خواستهایی در این راستا بودند. محور دیگر مطالبات بازنشستگان علیه سرکوبگری های حکومت بود. این موضوع خصوصا به اعتراض این بار بازنشستگان ویژگی میداد و پاسخ درخوری بود به امنیتی کردن مبارزات و تقابل با دستگیریها و حکم دادنها. از جمله در حرکت روز نوزدهم بازنشستگان در برابر تعرض نیروی انتظامی ایستادند و با فریاد تجمع، تجمع، حق مسلم ماست، به اعتراضشان ادامه دادند. بویژه یک بنری که در اعتراضات آنها بسیار قابل توجه است، بنری با تاکید بر حق تشکل، حق اعتصاب، حق رسانه به دور از هرگونه امنیتی کردنی و خواست آزادی بدون قیدو شرط و بدون وثیقه همه کارگران، معلما ن و فعالین سیاسی است. و این خواست در عین حال بندی از قطعنامه بازنشستگان به مناسبت این روز بود. به این اعتبار بازنشستگان این بار خواست آزادی بدون قیدو شرط زندانیان سیاسی را به جلو آوردند و این مطالبه در یکی از بندهای قطعنامه آنها می درخشید. به این ترتیب اگر تاکید و تمرکزشان بر خواست درمان رایگان بود، در تجمعی دیگر بر تحصیل رایگان برای همه و غیره، فوکوس و تاکید این تجمع بر حق تجمع، حق اعتراض و آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی بود. این چنین  است که بازنشستگان همواره نقش مهمی در جلو آوردن شعارهای سراسری کل جامعه ایفا کرده اند.  خلاصه کلام اینکه همه این خواستها و محورهای مطالباتی ای که اشاره کردم مفاد قطعنامه هفت ماده ای بازنشستگان به مناسبت تجمع این روز را تشکیل میداد که خواستهای آنها را شفاف و روشن بیان کرده و حقیقتا یک پیشروی در مبارزات خود آنها و کل جامعه است.

جمال حسینی:‌ بنا بر خبرها تعدادی از  بازنشستگان در تجمع روز نوزدهم آبان  بازداشت شدند. آخرین خبر از وضعیت بازداشت شدگان چیست و در این رابطه تاکیدات مشخص شما کدامند؟

شهلا دانشفر:همانطور که اشاره کردم سرکوبگران حکومت اسلامی روز نوزده آبان تجمع بازنشستگان را مورد تعرض قرار دادند و در جریان آن بنا بر خبرهای اولیه ده تا پانزده نفر بازداشت شدند که تعداد و اسامی دقیق آن اعلام نشد. گفته میشد که این بازداشت شدگان به ساختمان وزرا انتقال پیدا کرده اند. سپس خبر دار شدیم که تا صبح روز بیستم همه آنها به غیر از دو نفرشان آزاد شده اند. و آخرین خبرها حاکی از اینست که این دو نفر نیز آزاد شده اند. در هرحال بازنشستگان محکم ایستاده و خواستار آزادی همکارانشان شدند و همانطور که اشاره کردم یک  تاکید مهم آنها داشتن حق تشکل و اعتراض و آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی است. بطور واقعی نیززیر فشار تجمعی با این قدرت بود که همه بازنشستگان بازنشسته آزاد شدند. یک تاکید مهم دیگر بازنشستگان پایان دادن به امنیتی کردن و هرگونه پرونده سازی ای و بسته شدن پرونده های امنیتی است. تاکید ما حمایت وسیع از خواستها و مبارزات بازنشستگان است. خواستهای بازنشستگان اعتراض علیه فقر، تبعیض، نابرابری است. یک بنر اعتراضی بازنشستگان برداشته شدن شکاف عظیم طبقاتی در جامعه است  که همواره در تجمعاتشان آنرا بدست گرفته  و کل بساط توحش سرمایه داری حاکم را به چالش کشیده اند. و این صدای اعتراض کل جامعه است. جمهوری اسلامی باید با کل بساط سرکوب و جنایتش بساطش را گور کند.  

کارگر کمونیست 596