مندرج در ژورنال شماره ۶۴۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
هر چقدر هم درباره خباثت و سفاک بودن جمهوری اسلامی گفته و نوشته شود کم است، چون این حکومت همه مرزهای خباثت و شقاوت را در هم شکسته و نهایت هم ندارد. تبهکاری از نوع جمهوری اسلامی گاهی باور نکردنی می نماید اما حقیقت دارد.
جدیدترین مورد آن ” آیدا مراد بهروزی و همکلاسیاش، هستی محمدحسینی، ساعت ۱۲ ظهر ۱۱ بهمن برای رفتن به مدرسه از منزل خارج شدهاند و تاکنون بیش از یک هفته است که ناپدید شدهاند.” آیدا مراد بهروزی فرزند رضا مراد بهروزی، زندانی سیاسی پیشین و سوری بابایی چگینی است که هم اکنون در زندان چوبین قزوین به جرم اعتراض علیه حجاب دوران حبس خود را میگذراند.
دادستان و رئیس دادگستری محمدیه استان قزوین، فتحالله علیمحمدی، به سوری بابایی چگینی گفته: “به خاطر گم شدن دخترت اگر روسری بر سر کنی و ابراز ندامت کنی، اجازه میدهیم با سپردن سند و با پابند آزاد شوی و دخترت را پیدا کنی.” و در جواب خانواده های هستی محمدی حسینی و آیدا مراد بهروزی کلانتری، آگاهی، اطلاعات، و دادگستری به خانوادهها گفته شده “ما نمیتوانیم آنها را پیدا کنیم.”
هر بار که خبر این چنینی به گوش انسان میرسد، به خود میگوید این همه پستی و رذالت امکان ندارد! اما در جمهوری اسلامی هر رذالتی امکان دارد. این حکومت هر چقدر به لحظه سقوطش نزدیک میشود تبهکاریش افزون تر میگردد.
این رفتارها از سر اقتدار نیست، از سر زبونی حکومتی است که بخاطر فشار اعتراضات بیرونی “از درون هم در حال فروپاشی است”. این ادعای ما نیست، گفته مهدی نصیری است که زمانی مدیر مسئول کیهان خامنه ای بوده و نیز شخص فرانسوی به نام “نیکلا باورز” در هفته نامه ” لوپوئن” بر آن تاکید دارد و هشدار میدهد دولتهای غربی باید برای آن آمادگی داشته باشند. به گفته این شخص “مردم ایران اعتقاد خود را به اسلام شیعی از دست دادهاند و در مقابل سیاست ترور رژیم اسلامی مقاومت میکنند.” و این مقاومت حکومت را به سمت سقوط سوق داده است.
در این پروسه مقاومت میتوان و باید جلو تبهکاری مانند ربودن فرزندان زندانیان سیاسی ایستاد. خبرهای اینچنینی نباید تنها در خاطره ها بماند و فراموش شود. باید آنرا در سطح وسیعی رسانه ای کرد و به گوش جامعه رساند. در خارج از کشور باید تجمعات اعتراضی علیه این ربایش صورت بگیرد و کل دنیا را متوجه شقاوت جمهوری اسلامی کرد.