دیگه خیلی دیره! یاشار سهندی

کارفرمایان به پشتوانه حمایت کل حکومت تا آنجای که جا داشت حقوق کارگر را عملا منجمد کرده بودند. سالهای بسیاری است، بسیاری از کارگران کتک خوردن، بازداشت شدن، زندان رفتن، از کار اخراج شدن چون تنها این درخواست را داشتند که دستمزد به وقتش پرداخت شود.

نامه ای در اینترنت منتشر شده که وحشت و هراس حکومت را از کارگران بازگو میکند و “یکی از وظایف کارفرمایان” را به ایشان گوشزد کرده. وظیفه ای که تا دیروز وظیفه نبود، منت کارفرما بر سر کارگر بود.
این نامه امضای “شرکت منطقه ای ویژه صنایع معدنی و فلزی خلیج فارس” بر خود دارد. میتوان تصور کرد از این نامه ها در مناطق دیگر ایران هم صادر شده تا شاید جلو سیلی را بگیرند که راه افتاده است. در این نامه این سیل را اینگونه توصیف شده:

“با توجه به … تجمعات و اغتشاشات اخیر در سطح استان ها و با درک حساسیت موجود اجتماعی و تاکید استاندار محترم و دستگاه های امنیتی بر جلوگیری از هر گونه نارضایتی در سطح کارگاه ها که زمینه ی ایجاد تجمعات را فراهم می نماید و این تنش ها در سطح کارخانجات به عنوان نوعی رفتار تعارضی، دارای پیامدهای منفی اجتماعی – اقتصادی و حتی سیاسی – امنیتی را ایجاد خواهد کرد و بر امنیت جامعه ( شما بخوانید جمهوری اسلامی سرمایه) تاثیر می گذارد، لذا … مقتضی است دستور فرمائید نظارت کامل بر پرداخت به موقع حقوق و بیمه کارگران در دستور کار قرار گیرد.”
حکومتی که تا دیروز برای هر درخواست کارگران شانه بالا می انداخت و در نهایت زندان و شلاق و اخراج نصیب کارگران می ساخت، اکنون از ترس به کارفرمایان دستور میدهد حواس شان به “قشر زحمتکش” باشد و با “قید فوریت” همه معوقات کارگران پرداخت کنند.

نه تنها حقوق کارگران، تمام و کمال و سر وقت باید پرداخت شود بلکه کل حکومت اسلامی سرمایه با همه قوانین ضد کارگری اش باید سرنگون شود. این خواسته کارگران است. این تصمیمی است که کارگران عسلویه استارت آنرا با اعتصاب خود زدند. برای حکومت اسلامی سرمایه متاسفیم؛ خیلی دیره شده،خیلی!