روزنه rowzane خبری – تحلیلی حسن روحانی روز چهارشنبه در یک سخنرانی گفت که “اوضاع کنونی کشور پیچیده است و توقعات از دولت باید متناسب با شرایط غیرعادی و حساسی باشد که در آن قرار داریم”. حسن روحانی در ادامه این سخنان از دوخردادیها خواسته است که “حفظ و ارتقای امید و اعتماد عمومی” را اصلی‌ترین مسئله خود بدانند. روحانی میداند که بحثی از کاهش توقع مردم نسبت به حکومت و دولت او معنای زیادی ندارد. کارگران و معلمان و بازنشستگان و مالباختگان و دانشجویان و زنان هرروز دارند خواستهایشان را با صدای رسا اعلام میکنند و برای آن مبارزه میکنند و پاسخی که از حکومت گرفته اند چیزی جز تلاش برای سرکوب این اعتراضات نبوده است. در واقع روحانی دارد رو به صفوف خود حکومتیان میگوید که توقعات را کاهش دهید و در برابر مردم خشمگین در کنار دولت بایستید. اما این فراخوان هم عملا کاربجایی نبرده و نخواهد برد. برعکس بقول معروف هرچه گاری بیشتر به سربالایی می افتد اسبها بیشتر همدیگر را گاز میگیرند. مدتی پیش در قم تظاهراتی علیه دولت روحانی توسط طلبه های جناح مقابل براه افتاد و یک پلاکاردش توجه همه را به خود جلب کرد که روی آن نوشته شده بود “ای آنکه مذاکره شعارت، استخر فرح در انتظارت” که آشکارا اشاره به خفه شدن رفسنجانی در استخر بود. از این نوع تهدیدات در درون صفوف حکومت به زبانهای مختلف زیاد شنیده میشود.
اما بهرحال از یک نظر اینکه فراخوان داده شود که توقع از دولت روحانی “متناسب با شرایط حساس” کنونی باشد، توقع بجایی از جانب روحانی است. مردمی که در تمام دوره های گذشته تاکنون چیزی جز چپاول و اعدام و سرکوب از این حکومت ندیده اند، توقعی که در این “شرایط حساس” از حکومت اسلامی و شخص رئیس جمهورش دارند اینست که گورش را گم کند و برود. این حکومت در شرایط غیر حساس هم چیزی جز کشتار و اعدام و محرومیت نصیب مردم نکرده است که از مردم توقع دیگری داشته باشد.
حقیقت اینست که حکومت اسلامی در گرداب بحران و فلج اقتصادی و خشم و نفرت مردم قرار دارد و جناب روحانی این را میداند. او میخواهد همه چیز را به گردن ترامپ و برجام بیندازد. اما مردم به جان آمده ایران از اینکه شاهد انزوا و درماندگی حکومت اسلامی باشند بیش از آنگه نگران شوند، خوشحال و امیدوارتر میشوند و مصمم تر به مبارزه برای سرنگونی حکومت شدت میبخشند.
