روزنامه قانون:سرکوب نان آوران کوچک
قانون در گزارش اجتماعی امروز خود به ماجرای دستگیری کودکان کار پرداخت و در مطلبی با عنوان سرکوب نان آوران کوچک نوشت: دستگیری کودکان کار مصداق کودک آزاری است و روال جدید سازمان بهزیستی مبنی بر این دستگیریها، مشکلی را حل نمیکند. خانواده برخی کودکان برای آزادی بچهها جلوی در مراکز نگهداری این کودکان تجمع کردند؛ در حالی که حتی از وجود بچهها در این مراکز مطمئن نبودند.
حدود ۴۰۰ کودک از اول هفته گذشته تاکنون در تهران جمعآوری شدهاند که در این میان کودکان افغان به اردوگاه ورامین و کودکان ایرانی نیز به دو مرکز یاسر و بعثت ارجاع شدند.
دستگیری کودکان کار، خبری است که این روزها موج آزار افکار عمومی را به دنبال داشته است. در روزهای گذشته وقتی خبر ناپدید شدن سه کودک کار دستگیر شده از سوی سازمان بهزیستی سر زبانها افتاد، موج نارضایتی مردم از برخوردهای قهری سازمان بهزیستی با این کودکان بالا گرفت؛ چنانچه یک عضو مجمع نمایندگان تهران، این برخوردها را مصداق کودک آزاری معرفی کرد و گفت که روال جدید سازمان بهزیستی مبنی بر دستگیری کودکان کار، مشکلی را حل نمیکند. این کودکان که زودتر از سن واقعی درگیر مشاغل کاذب شده اند به میزان کافی از تبعیضها و محرومیت هایی که زمینه نوع زندگی آنها را فراهم آورده، در رنج و معرض انواع آسیبها هستند. دستگیری و انتقالشان به مراکزی که به این منظور در نظر گرفته شده است، با روحیه آنان چه خواهد کرد؟ سازمان بهزیستی گفته که این کودکان برای جلوگیری از انتقال به این مراکز فرار کرده اند! البته که این یک فرضیه است وچیزی از بار مسئولیت سازمان بهزیستی در خصوص گم شدن این کودکان کم نمیکند. اما اگرحتی فرار این کودکان فرضیه درستی باشد، آیا حق ندارند؟ مراکز نگهداری این کودکان آنگونه که از گفته فعالان حقوق کودکان کار بر میآید، چیزی شبیه به اردوگاه است که کودکانی در سنین مختلف و با انواع بیماریها بدون اینکه غربالگری صورت گرفته باشد، در کنار هم و در بدترین شرایط نگهداری میشوند. کودکانی که برای حضورشان در خیابان تقصیری متوجه آنان نیست، حق دارند که از اردوگاه هایی به نام مراکز نگهداری کودکان کار فرار کنند.
چندی قبل وقتی خبر دستگیری کودکان کار موج فضای مجازی و رسانهها را درنوردید، «طیبه سیاوشی» عضو مجمع نمایندگان تهران در مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که روال جدید سازمان بهزیستی در این خصوص صحیح نیست و سه کودک کار گمشده نیز طبق استعلامها در هیچ کدام از مراکز نگهداری کودکان کار حضور ندارند! آمار نشان میدهد که در آن روز ١٣١ کودک دستگیر شده را به مرکز یاسر آوردهاند و همان روز ۷۰ کودک افغانی، پیش از تشکیل پرونده مددکاری و مشاوره برای ردشدن از مرز به اردوگاه ورامین اعزام وهمچنین بچههای زیر ۱۲ سال به مرکز بعثت منتقل شده اند. به گفته سیاوشی، خانوادههای برخی کودکان برای آزادی بچهها جلوی در جمع شده بودند، ولی اقدامی صورت نگرفته است و بعضی از این خانوادهها حتی مطمئن نبودند فرزندانشان در آن مرکز هستند یا نه. متاسفانه سه کودک گم شده نیز، نه در مرکز یاسر بودند و نه در مرکز بعثت. تهدیدهای زیادی از جمله دزدیدن و آزار جنسی، چنین کودکانی را تهدید میکند. «طاهره پژوهش» عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان نیز اجرای طرح «جذب و ساماندهی کودکان کار و خیابان» را غیر کارشناسی دانست و گفت: این کودکان بار معیشت خانوادههای خود را به دوش میکشند. لازم است آنها را آزاد و در عوض، طرح بازدید از منزل آنان را در لیست برنامههای خود بگذارند.