روزنه rowzane خبری – تحلیلی
انترناسیونال ٧٤٠
علی رغم همه فشارها و تهدید فعالین حوزه های مختلف اجتماعی توسط ارگانهای سرکوب حاکمیت، امسال به ٢٥ نوامبر، روز جهانی اعتراض به خشونت علیه زنان، بطور ویژه و در سطح گسترده تری در جامعه ایران پرداخته شد.
در کنار سازماندهی اجتماعی برای امدادرسانی به آسیب دیدگان زلزله غرب کشور، بخش پیشرو جامعه، این روز مهم را فرصتی مغتنم شمرد تا در سطح جامعه و در شبکه های اجتماعی در اینترنت، موضوع خشونت علیه زنان و ریشه های تولید و بازتولید آن در ایران و نقش حکومت، دولت و سیاست های حاکم را در تداوم و تشدید این رویکرد ضد انسانی علیه نیمی از جامعه که گاهی گریبانگیر نیم دیگر هم می شود را، به یک گفتمان جدی تبدیل کند.
براه افتادن موج گفتمان بر سر خشونت های آشکار و نهان، خشونت های فیزیکی، جنسی، روحی و روانی علیه زنان قبل از فرا رسیدن ٢٥ نوامبر، بخش وسیعی از شبکه های اجتماعی را به خود اختصاص داد که البته براه افتادن کمپین جهانی افشای آزار جنسی با هشتگ #من_هم ، #metoo در شدت گرفتن این موج در بین کاربران ایرانی تاثیر بسزایی داشت. با فرا رسیدن ٢٥ نوامبر این موج، خود را در اعتراض وسیع به وجود قوانین و فرهنگ ضد زن در جامعه ایران که بستر خشونت علیه زنان را گسترش داده است، همچنین اعتراض به فرهنگ مردسالارانه که مورد حمایت قانون است، و تاکید بر مطالبات زنان در شبکه های اجتماعی و برگزاری جلسات گفت و شنود در گروههای تلگرامی نشان داد.
سمینار ها و برنامه های اجتماعی در دانشگاه و سطح شهرهای مختلف توسط تشکل های مردم نهاد و فعالین حوزه زنان و دانشجویی به تعداد بیشتری نسبت به سال گذشته برگزار شد. از جمله در شهر اصفهان دانشجویان در دانشگاه و فعالین در سطح شهر اقداماتی انجام دادند. دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل با صدور بیانیه ای و با به چالش کشیدن سیاست های موجود همچون تفکیک جنسیتی، قوانین مردسالارانه حاکم در قوانین مدنی و خانواده، و خلاء قوانین حمایتی از زنان، روی ریشه های تولید و بازتولید خشونت علیه زنان در ایران دست گذاشتند. در دانشگاه زنجان ورکشاپ برگزار شد و در سطح شهر اهواز تشکل های مردم نهاد برنامه هایی تدارک دیدند. زنان و فعالین حوزه های مختلف اجتماعی در تهران و دیگر شهرها در محلات، پارک ها و حتی در منازل خود مراسمی و دورهمی هایی در رابطه با این روز تدارک دیده و برگزار کردند و به روشهای مختلف اعتراض خود را به وجود خشونت علیه زنان اعلام کردند. با توجه به اینکه از ٢٥ نوامبر تا ١٠ دسامبر، ١٦ روز در سطح جهان، تحت عنوان ١٦روز جهان نارنجی، به فعالیت برای از بین بردن خشونت علیه زنان و ریشه های آن اختصاص داده شده، فعالین در شهرهای مختلف ایران همچنان در تدارک برگزاری برنامه هایی در سطح محل زندگی و تحصیل هستند.
با توجه به اینکه اخیرا ذبیح الله خدائیان معاون حقوقی قوه قضائیه با تصویب لایحه منع خشونت علیه زنان مخالفت کرده است، و با توجه به فتوای جدید خامنه ای درباره منع ارتباط زن ومرد درفضای مجازی و لزوم قرائت صیغه محرمیت، و نیز ممنوعیت دوچرخه سواری زنان، ممنوعیت ورود زنان به استادیوم ها، و حجاب اجباری و خشونت های گشت ارشاد، ٢٥ نوامبر امسال با رویکرد اعتراضی هر چه بیشتری همراه بود و فعالیت ها و بیانیه ها حاکی از این بود که جامعه ریشه تولید و بازتولید خشونت را در نظام و قوانین حاکم جستجو و به آن اعتراض میکند. حتی این را در واکنش کاربران شبکه های اجتماعی به تاریخچه ٢٥ نوامبر می توان مشاهده کرد. تاریخچه ٢٥ نوامبر که به اعدام سه خواهر از چهار خواهران میرابال، که علیه جمهوری دومینیکن و مشخصا علیه رافائل تروخیو دیکتاتور وقت مبارزه میکردند بر میگردد، به وسعت قابل توجهی در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته و باز نشر می شود و حتی در برنامه هایی که برگزار شد به آن بصورت ویژه ای اشاره شد که به نوعی تداعی کننده مبارزات زنان ایران علیه دیکتاتوی جمهوری اسلامی است.
با توجه به آنچه در ٢٥ نوامبر امسال گذشت و فعالیت هایی که همچنان ادامه دارد، روز ٢٥ نوامبر، روز جهانی اعتراض به خشونت علیه زنان، درکنار هشتم مارس روز جهانی زن، به یک روز مهم در تقویم مبارزاتی جنبش نوین رهایی زن و فرصتی برای اعتراض سراسری علیه حاکمیت و قوانین اسلامی در ایران تبدیل می شود.
