زخمی عمیق که تنها میتواند با سرنگونی جمهوری اسلامی التیام پیدا کند

خیزش آبان ۹۸ با گران شدن قیمت بنزین به مصاف با کل دستگاه حکومت اسلامی رفت اما مسئله تنها بدلیل گران شدن قیمت بنزین نبود بلکه مردم بخاطر خلاصی از شر حکومتی به میدان آمدند که از بدو ظهورش تا به امروز زندگی میلونها انسان در ایران را به تباهی، فقر، کشتار و دهها معضل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشانیده است.

به سالگرد خیزش آبان نزدیک میشویم، خیزش و حرکتی که شکافهای عظیمی در پایه های ساختار رژیم اسلامی ایجاد کرده است. کشتار معترضین آبان، دستگیری و بازداشت هفت هزار نفر، شلیک عمدی به هواپیمای اوکرائینی و بالاخره مضحکه رسوای چرخاندن قاسم سلیمانی، تمام تلاشی بود که کاربدستان حکومت اسلامی کوشیدند برای بقای خود در مقابل جنبش سرنگونی بدان متوصل شوند.

اکنون دیگر نارضایتی ها و اعتراضات توده مردم بجان آمده از این وضعیت نیز در همان سطح یکسال قبل باقی نمانده است. مردمی که بیش از ١٥٠٠ کشته و هزاران مجروح و مفقود الاثر داده اند، مردمی که شاهد کشتار ١٧٦ انسان بی گناه در آسمان و زجر دادن داغداران این جنایت از جانب حکومت بوده اند، به چیزی کمتر از سرنگونی و به محاکمه کشیدن جانیان حاکم رضایت نمیدهند.

نتیجه جنایت حکومت در یکسال اخیر ایجاد زخم عمیقی بر پیکر جامعه بوده است. نه فقط وابستگان جانباختگان خیزش آبانماه و یا قربانیان شلیک به هواپیما، بلکه توده مردم خشمگین و کل جامعه، بدلیل فجایع و جنایات چهل ساله حکومت دمی آرام و قرار ندارد و عزم جزم کرده است  کل پرونده رژیم جنایت و وقاحت را در برابر جامعه بگشاید. اکنون دادخواهی و بزیرکشیدن و محاکمه جانیان حاکم در محور تقابل مردم و رژیم قرار دارد. فقر و فلاکت و بیحقوقی و سرکوب و انواع تبعیضات و نابرابری ها در جامعه بیداد میکند. اعتراض و مبارزه مردم علیه کرونای اسلامی و بدلیل مرگ روزانه ۱۵۰ تا بیش از ۲۰۰ نفر از شهروندان بر اثر ویروس کرونا و حلقه دادخواهی مردم علیه جانیانی که باندهای ریز و درشت حکومت مسبب همه این مصائب هستند، تنها از طریق بزیر کشیدن رژیم اسلامی میگذرد. جامعه خواستها و مطالبات انسانی و برحق خود را فراموش نکرده است اما مقابله با رژیم و مبارزه برای تحقق خواستهای برحق کارگران و زنان و جوانان و توده مردم به جنگی تمام عیار علیه جانیان حاکم و برای سرنگون کردن و بمحاکمه کشیدن آنان ارتقا یافته است. این درد و این زخم عمیق تاریخی تنها میتواند با سرنگونی جمهوری اسلامی التیام پیدا کند.

نهادها، چهره ها و فعالین و چهره های جنبش کارگری، جنبش رهائی زن، دانشجویان، معلمان، بازنشستگان، مادران خاوران و پارک لاله، خانواده های اعدامیان و زندانیان، در کنار دادخواهان کشتار آبانماه و خانواده های داغدار مسافرین هواپیما، جنبش عظیم علیه اعدام که قدرت خود در دفاع از معترضین محکوم به اعدام آبان و انزجار جامعه از اعدام نوید افشاری را در ایران و جهان بنمایش گذاشت و در یک کلام نود ونه درصدیها بمیدان خواهند آمد و با قدرت اتحاد وهمبستگی عمیقتر وگسترده تر از همیشه خود جلادان حاکم را بچالش میکشند و شاهد نبردهای سهمگین تری بین مردم و کل بساط حکومت اسلامی خواهیم بود. بدون تردید تجمعات، تظاهرات، اعتصابات وجنگ و گریزهای خیابانی گسترده ای در راه است. به تمامی اینها باید بایکوت نظامی و تسلیحاتی جمهوری اسلامی در عرصه بین المللی را اضافه کرد و باید با تمام قوا برای پیشروی و پیروزی در این جنگ همه جانبه آماده شد.

عبدل گلپریان

۲۹ مهر ۹۹

۲۰ اکتبر ۲۰۲۰

ایسکرا  ۱۰۶۳