زنانه شدن سالمندی در ایران!

البته در کنار این انتقال، گاه اجبار نیز وجود دارد و پدر و مادری که از سوی فرزندان طرد شده حاضر به زندگی در کنار آنها نیست و به اجبار یا پشت درخانه های سالمندان گذاشته می شود یا در خیابان رها می شود. بهزیستی براساس آماری که در دست دارد، می گوید تعداد زنان سالمند در کشور که به خانه های سالمندان آورده می شوند، بیش از مردان است.

مردان به دلیل مالک بودن و داشتن خانه از شانس بیشتری برای نگهداری در خانه برخوردارند و اغلب زنان سالمند بعد از فوت شوهر اگر دارای خانه شخصی نباشند به دلیل ظرفیتی که خانه های سالمندان در کشور ایجاد کرده است، به آنجا منتقل می شوند.

معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور در این ارتباط با اشاره به زنانه شدن سالمندی، گفت: این پدیده‌ای است که باید مورد توجه قرار گیرد و در آینده تعداد زنان سالمند نسبت به مردان افزایش می‌یابد.

نحوی نژاد همچنین به آمار زنان سالمند تحت پوشش بهزیستی اشاره کرد و گفت: ۴۵ درصد از زنان سرپرست خانوار تحت پوشش این سازمان، سالمند هستند.

وی در ادامه گفت: در حال حاضر هیچ خانه سالمندان دولتی نداریم و همه آسایشگاه‌های سالمندان کشور مربوط به بخش خصوصی و خیریه ها است؛ این درحالیست که در نظر داریم تا همین ظرفیت فعلی خانه‌های سالمندان را نیز کاهش دهیم.

معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور تصریح کرد: اگر ظرفیت خانه سالمندان را به همین منوال افزایش دهیم، درخواست مردم برای فرستادن سالمندان خود به آسایشگاه نیز زیاد می شود؛ این در حالیست که بجای نگهداری سالمندان در خانه سالمندان، ظرفیت مراکز روزانه نگهداری سالمندان را افزایش و طرح‌های مراقبت در خانه از سالمندان را اجرا می کنیم.

نحوی‌نژاد همچنین به محل سکونت مردان سالمند اشاره کرد و گفت: بالغ بر ۷۳درصد از مردان در خانه‌های ملکی زندگی می‌کنند که درصد زنان برای زندگی در این محل‌ها نسبت به مردان کمتر است. ضمن اینکه میزان باسوادی در بین مردان سالمند بیشتر از زنان و حدود ۲.۸ برابر زنان سالمند است.

آسیب پذیری روحی و جسمی زنان سالمند در مراکز نگهداری خانه های سالمندان بیش از مردان است اما متاسفانه طرح مراقبت از سالمندان در خانه، آنقدر دیر به مرحله اجرا رسید که ظرفیت بالای خانه سالمندان، رغبت برای آوردن زنان سالمند به این مراکز را افزایش داد و در حال حاضر کمتر خانواده ای حاضر به پذیرش مراقبت از سالمند خود در خانه است.

برخلاف باورهای دینی و اخلاقی حاکم بر جامعه ما اما به حاشیه رفتن سالمندان به عنوان یک قشر توانمند که قادر است در برخی طرح های اجتماعی مشارکت داشته باشد، ذهن خانواده ها را به این سو برده است که سالمند، فردی ناتوان که نیاز به مراقبت ویژه دارد، است اما در کشورهای اروپایی، توانمندسازی سالمندان و استفاده از آنها در اجرای پروژه های مربوط به خیریه ها یکی از اقداماتی است که هم میزان حضور سالمندان در خانه را کاهش داده و نیز فرهنگ، نگهداری از آنها در خانه های سالمندان را به حداقل رسانده است.

به گزارش تیتر شهر، سالمندان به عنوان قشر آسیب پذیر در جامعه باید تحت حمایت نهادهای مدنی و خدماتی در کشور قرار گیرند اما در کشور ما تنها ساز و کار تعریف شده برای این گروه، خانه های سالمندان است که آن هم محیطی برای نگهداری و نه ارتقا و افزایش کارآمدی سالمندان به شمار می رود.