زنان پناهجو در یونان؛ آب نمی‌خوریم تا شب‌ها توالت نرویم

پناهجویان زیادی در محوطه گل‌آلود پناهگاه‌های جزیره خیوس، زیر سقف‌های پلاستیکی و در کنار سطل‌های زباله و در سخت‌ترین و ناامن‌ترین شرایط شب‌ها را سحر می‌کنند.

بسیاری از آنها پیش از مهاجرت و ورود به یونان حتی تصور چنین زندگی روزمره مشقت‌باری را نداشتند. مرضیه اسکندری، پناهجوی ۱۸ ساله افغان یکی از این پناهجویان است. خانم اسکندری که از همسرش در افغانستان جدا شده و به همراه خانواده کشور را ترک کرده بود ساکن جزیره خیوس یونان است. سفر آنها یک سال طول کشید و یک ماه را هم در ترکیه زندانی شدند.

او با وجود تمام مشکلاتی که پشت سر گذاشته و سختی‌هایی که زندگی در اردوگاه‌های یونان به همراه دارد، می‌گوید که «مشکلات اینجا به اندازه کشور ما افغانستان نیست.»

اردوگاه ویال در جزیره خیوس با ۱۰۰۰ نفر ظرفیت، ۵ هزار پناهجو را در خود جای داده است و صف‌های طولانی «توالت‌های بدبو» تنها یکی از مشکلات ساکنان این کمپ‌هاست.

این پناهجویان مجبورند از سطل‌های حلبی و با کمک شاخه‌های خشک زیتون، اجاق گاز درست کنند و از گودال آب مقابل چادرها برای شستشوی ظرف‌هایشان استفاده کنند.

زنگ خطر برای امنیت زنان در اردوگاه‌های یونان

علاوه بر نبود بهداشت، بوی دود، آب آلوده و زباله، آنچه زنان ساکن اردوگاه‌های یونان را بیش از همه نگران می‌کند «ناامنی به ویژه در شب‌ها» است.

این موضوع به خصوص در اردوگاه‌های خودساخته پناهجویان بیشتر احساس می‌شود. مردان مجرد از کشورهای مختلف به همراه زنان و دختران در یک مکان و بدون هرگونه نظارت امنیتی زندگی می‌کنند.

سازمان‌های غیردولتی حمایت از حقوق پناهجویان اخیرا زنگ خطر را به صدا درآورده و از دولت یونان خواستند که هرچه سریعتر برای فراهم کردن شرایط امن و انسانی برای زنان و دختران در اردوگاه‌های جزایر یونان اقدامات لازم را انجام دهد.

این سازمان‌ها از دولت این کشور درخواست کردند که افراد آسیب‌پذیرتر نظیر مادران مجرد، زنان باردار، قربانیان خشونت‌های جنسی یا خشونت خانگی و همچنین افراد دارای معلولیت را شناسایی کرده و محل سکونت مناسب برای آنها فراهم کند.

زنان از ترس تجاوز، بعد از ساعت ۶ نوشیدن آب و چای را متوقف می‌کنند تا مجبور نشوند شب‌ها به دستشویی بروند

بعد از ظهر آب نخورید تا شب توالت نروید

سازمان‌های غیردولتی درباره شرایط زنان در اردوگاه‌های یونان می‌گویند که به دلیل ناامنی حتی رفتن به توالت برای زنان بسیار مشکل و خطرآفرین است.

زبیده، زن افغان ساکن اردوگاه موریا در جزیره لسبوس می‌گوید که «از ترس تجاوز» زنان بعد از ساعت ۶ «نوشیدن آب و چای را متوقف» می‌کنند تا مجبور نشوند به دستشویی بروند.

آمینو، یک زن سومالیایی ساکن اردوگاهی در خیوس می‌گوید: «شب‌ها ما زنان باید سه نفری یا چهار نفری با هم به دستشویی برویم. زیرا از مردان مست می‌ترسیم.»یورونیوز