مندرج در ژورنال شماره ۸۶۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
سامان یاسین، خواننده سبک رپ که در تاریخ دهم مهرماه ۱۴۰۱، در جریان اعتراضات سراسری توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شده بود و پس از چندی، از بابت اتهاماتی چون “محاربه، اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم و اقدام علیه امنیت ملی” در دادگاه عمومی و انقلاب تهران محاکمه و به اعدام محکوم شده بود، بعد از تحمل حدود ۲۶ ماه حبس از زندان قزلحصار با نظر کمسیون پزشکی و موافقت مرجع قضایی با سپردن چهار میلیارد وثیقه به مرخصی استعلاجی آمد.”
از اینکه سامان یاسین عزیز، خواننده مردمی و معترض بعد از مدتها به مرخصی آمده و میتواند لحظاتی را در کنار خانوادهاش بدون شکنجه و آزار عوامل حکومتی بگذراند، بسیار خوشحالیم.
سامان و همه انسانها حق دارند اعتراض کنند و آزادی بیان داشته باشند. آزادی بیان یکی از حقوق اولیه هر انسانی است، این حق نهتنها توسط رژیم جنایتکار اسلامی هرگز به رسمیت شناخته نشده بلکه مانند سایر حقوق انسانی توسط این رژیم به گرو گرفته شده است. معترضینی که به اشکال مختلف فقط اعتراضشان را بیان کنند در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی به بدترین نحو ممکن مجازات میشوند، اعدام، شکنجه، محکومیتهای بلندمدت، جریمههای غیرقابلپرداخت، محرومیت از ارتباط با خانواده و وثیقههای سنگین از جمله احکام صادره بسیار شنیع این حکومت است.
جمهوری اسلامی که این روزها در شرایط سختی دستوپا میزند و در تنگناهای داخلی و بینالمللی متحمل هزینههای سنگین شده است با دریافت وثیقههایی با ارقام نجومی برای فقط چند روز مرخصی از شکنجهگاههای مخوفش، آن هم برای انسانهایی که فقط اعتراضشان را بیان کردهاند، میخواهد بخشی از این هزینهها را جبران کند. فارغ از اینکه همین احکام غیرانسانی او را بیشتر در باتلاق خودساختهاش فرومیبرد.
توحش، جنایت و به گروگرفتن معیشت و رفاه انسانها دیگر راه نجات این رژیم نیست، مردم مبارز و آزادیخواه ایران مدتهاست تصمیم خود را گرفتهاند و بهدرستی میدانند که یک جامعه آزاد و سکولار میسر نمیشود مگر با کوتاهکردن دست مذهب از زندگیشان.
به همین علت در تمام اعتراضاتشان فریاد میزنند “حکومت مذهبی نمیخوایم ، نمیخوایم” و “زندانی سیاسی آزاد باید گردد.” برای ساختن چنین جامعهای از پای نمینشینیم.