سنت گرامیداشت هشت مارس در شهرهای کردستان

حضور زنان در عرصه های مختلف مبارزه علیه نابرابری، علیه قوانین زن ستیز اسلامی، علیه چاقوکشان، علیه اسیدپاشان و فرهنگ مردسالار حکومت اسلامی، به اندازه طول عمر این رژیم است. هشت مارس سال ۱۳۵۸ و مارش عظیم زنان و مردان برابری طلب، خمینی و دولت موقت او را دچار وحشت و هراس کرد. اولین اقدام تازه به قدرت رسیدگان اسلامی، خط و نشان کشیدن علیه زنان بود. از اراجیف خمینی گرفته تا خزعبلات طالقانی در مورد نحوه پوشش زنان در ادارات و متعاقب آن بسیج نیروهای اجیر و مفت خور شان در خیابانها نشان از آن داشت که تنها با به خانه فرستادن زنان است که می توانند بقای حکومت ارتجاع اسلامی را تضمین کنند اما نتوانستند.
در شهرهای کردستان و از همان روزهای ظهور دایناسورهای اسلامی، زنان نه تنها به اراجیف خمینی، طالقانی و بقیه دارودسته های ضد زن دهن کجی کردند بلکه دوشا دوش مردان آزادیخواه و برابری طلب، وارد مبارزه ای گسترده تر علیه این تازه به دوران رسیده ها شدند. گرامیداشت هشت مارس روز جهانی زن در شهرهای کردستان سنت و پیشینه دارد. هشت مارس روز جهانی زن نه تنها گرامیداشت و دستاوردهای تاریخ مبارزاتی زنان را یادآور می شود بلکه در برابر هر آنچه که در مقابل حق و حقوق انسانی زنان سد ایجاد کند تعرض میکند.
تاریخ ۴۲ سال گذشته یعنی شرکت زنان در مبارزه ای هر روزه و برافراشتن پرچم حق خواهی خود در مراسم های هشت مارس روز جهانی زن. برگزاری مراسم های متعدد در سالن های اجتماعات، از حضور و شرکت وسیع و گسترده زنان، مردان و خانواده ها گرفته تا حضور خیابانی، از تجمعات وسیع در بیرون از شهرها و گلگشت ها گرفته تا پخش گل و شیرینی، شعار نویسی و گفتن تبریک به همدیگر به مناسبت این روز و اشکال مختلف دیگر، به یک سنت ماندگار و جا افتاده در مبارزه زنان و در گرامیداشت روز جهانی زن در شهرهای کردستان تبدیل شده است.
به تناسب روند اوضاع و شرایط مبارزاتی، سیاسی و اجتماعی، اشکال ارج نهادن به این روز با ابتکار و خلاقیت زنان بویژه نسل جوانتر، هر سال شکل و سیمای تازه تری به خود می گیرد.
در آستانه هشت مارس امسال، در مقابل چرندیات آیت الله های انگل و مفت خور در رابطه با منع دوچرخه سواری زنان، واکنش های زیادی در شبکه های اجتماعی بازتاب پیدا کرده است. از هم اکنون زنان در تدارک و راه اندازی کمپین دوچرخه سواری گروهی به مناسبت هشت مارس هستند. در شهرهای کردستان نیز میتوان این الگوی اعتراضی را بکار گرفت. زنان در تمامی سنین مختلف می توانند در این روز و در گروه های بزرگ و کوچک در هر محل و مکانی که خود مناسب میدانند اقدام به دوچرخه سواری کنند. شعار نویسی بر در و دیوار و یا شعارهایی در رابطه با حقوق جهانشمول و انسانی زنان را حین دوچرخه سواری در این روز حمل کرده و به نمایش بگذارند. به همت فعالین جنبش برابری طلبانه زنان و فعالین دیگر عرصه ها و جنبش های اجتماعی دیگر، اعم از زن و مرد، می توان فضایی شاد و مدرن را در دفاع از حقوق زنان و بلند کردن خواست و مطالبات جهانشمول و انسانی را در همه جا برپا کرد.

١٢ اسفند ۱۳۹۹
٢ مارس ٢٠٢١

ایسکرا ۱۰۸۲