روزنه rowzane خبری – تحلیلی
انترناسیونال: خبرهای جنگ میان اسرائیل و جمهوری اسلامی در پنجمین روز خود هر لحظه تغییر میکند و اتفاقات به سرعت در حال رخ دادن هستند. سوالات و گمانه‌زنی‌ها در سطح وسیعی ادامه دارد. از نظر شما سیر تحولات به کدام سو خواهد رفت؟ آیا شاهد جنگی طولانی و چندماهه خواهیم بود و یا جمهوری اسلامی با از دست دادن توان نظامی اش موجب کوتاه شدن این جنگ خواهد شد؟
حمید تقوائی: به نظر من این جنگ دراز مدت نخواهد بود. جمهوری اسلامی نه از نظر نظامی و نه سیاسی توان ادامه این جنگ را ندارد و به سرعت ناگزیر خواهد شد به شرایط اسرائیل یعنی ختم پروژه هسته ای و یرنامه موشکی و حمایت از نیروهای نیابتی اش تن در دهد. از هم اکنون رسانه ها از نشانه های تمایل رژیم به از سر گرفتن مذاکرات اشاره میکنند. ای‌بی‌سی نیوز از قول مقام‌های آمریکایی نقل میکند که ” ۲۴ تا ۴۸ ساعت آینده سرنوشت‌ساز خواهد بود و زمان مشخص میکند آیا فرصت برای دست‌یابی به راه‌حلی دیپلماتیک با جمهوری اسلامی باقی مانده یا ترامپ به گزینه نظامی روی خواهد آورد.” البته وارد شدن آمریکا به جنگ هنوز مورد بحث و گفتگو در میان سناتورها و مقامات حکومتی آمریکا است و بخشی از چهره های شاخص جمهوریخواه و جنبش ماگا شدیدا با وارد شدن آمریکا به جنگ مخالفند ولی نفس طرح و بحث در این مورد فشار مضاعفی به مقامات رژیم است که فی الحال تحت حملات ارتش اسرائیل به زانو درآمده اند. در این وضعیت جمهوری اسلامی برای خلاصی از وضعیت خطیری که در آن گرفتار آمده به اروپا روی آورده است. به نظر من این شرایط رژیم را به سرعت به سمت از سر گرفتن مذاکرات خواهد راند. آخرین خبر اینست که عراقچی روز جمعه ٢٠ ژوئن با وزرای خارجه انگلیس و آلمان و فرانسه دیدار خواهد کرد و واضح است که این بار مذاکره دیگر بر سر چانه زنی در مورد میزان غنی سازی و پروژه هسته ای و کنسرسیوم هسته ای و نظایر آن نخواهد بود. این دیدار اگر به تسلیم حکومت منجر نشود بر تداوم جنگ تاثیری نخواهد داشت. رژیم تنها با قبول کامل شرایط اسرائیل و آمریکا میتواند از این مهلکه جان بدر ببرد.
انترناسیونال: در شرایط فعلی و با توجه به آوارگی بسیاری از مردم و سخت تر شدن شرایط زندگی فراخوان شما خطاب به جامعه و فعالین سیاسی و اجتماعی چیست؟
حمید تقوائی: ما همیشه اعلام کرده ایم که مخالف حمله نظامی به ایران هستیم ولی اگر چنین جنگی در گرفت امر ما تشدید و گسترش مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی خواهد بود. نباید اجازه داد که اعتراضات و مبارزات مردم برای خلاصی از شر جمهوری اسلامی تحت الشعاع جنگ و فضای جنگی قرار بگیرد و تضعیف بشود. رژیمی که خود باعث و بانی این جنگ بوده است تلاش میکند فضای اعتراضی جامعه را به فضای ضدیت با اسرائیل و مقابله با دشمن تجاوزگر و دفاع از وطن و نظایر آن تغییر دهد. باید فعالانه این تلاشها را خنثی کرد. جنگ حاضر جنگ ما مردم نیست. مردم نه در پروژه هسته ای و جنگ افروزیهای منطقه ای حکومت منفعتی دارند و نه در سیاستهای اسرائیل و آمریکا ستیزانه حکومت. بقول خود مردم دشمن ما همینجاست. ما باید جنگ بی امان خود با حکومت، یعنی جنبش سرنگونی طلبانه ای که در سه سال اخیر با پرچم زن زندگی آزادی بمیدان آمده است، را با تمام توان ادامه بدهیم.
در شرایط حاضر مهمترین امر نیروهای سیاسی آزادیخواه و فعالین و دست اندرکاران جنبشهای اعتراضی و جنبش انقلابی زن زندگی آزادی اینست که به هر شیوه ای میتوانند اعتراضات و مبارزات مردم برای مقابله با جنگ و عواقب آن و برای خلاصی از شر جمهوری اسلامی را سازمان بدهند و به پیش ببرند. به این منظور باید در گام اول جامعه را برای مقابله با صدمات و لطمات جنگ سازمان داد. این کاملا امکان پذیر است که گروههای همیاری و امدادرسانی را در همه شهرها و محلات تشکیل بدهیم. پناه دادن به کسانی که ناگزیر به ترک خانه و شهر خود شده اند بطور خودجوش در یک سطح گسترده آغاز شده و باید آنرا به شکل یک جنبش اجتماعی و فعال مقابله با جنگ سازمان داد. اقداماتی نظیر خبردهی و اطلاع رسانی، تامین پناهگاه در محلات، ساماندهی صندوقهای مالی کمک به آسیب دیدگان جنگ، کمک به سالمندان، امدادرسانی به مجروحان و غیره میتواند در دستور کار این گروهها قرار بگیرد.
امر مهم دیگر در این شرایط تشدید مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی است. در این شرایط زندانیان با خطر جانی مواجه اند. جنبش برای آزادی زندانیان سیاسی که جنبشی اجتماعی و سابقه دار است باید بویژه در این شرایط جنگی برخواست آزادی فوری زندانیان بمنظور تامین جانی آنها تاکید کند. همچنین مقابله فعال با امنیتی کردن فضای جامعه، بازداشت و اعدام به بهانه جاسوسی برای اسرائیل، محدود کردن و قطع اینترنت، جلوگیری از انتشار اخبار مربوط به جنگ از جانب رسانه ها و کاربران مدیای اجتماعی و پرونده سازی برای آنها و کلا تلاشهای حکومت برای مرعوب و کنترل کردن جامعه به بهانه جنگ نیز از عرصه های دیگر مقابله مردم با حکومت در شرایط حاضر است. گروههای همکاری و امداد رسانی مردمی میتوانند سنگ بنا و سرآغاز متشکل شدن مردم برای تعرض در همه این عرصه ها، و در ادامه فعالیتهای خود، ارگانهای دخالت در اداره امور جامعه در شرایط ضعف مفرط جمهوری اسلامی و خلاء قدرت در جامعه باشند.
انترناسیونال: نظر شما در مورد خواست هایی مانند “قطع جنگ” و یا “نه به جمهوری اسلامی، نه به اسرائیل” که از سوی برخی نیروهای چپ هم طرح می شود چیست؟ شعار اصلی مردم در شرایط فعلی چه باید باشد؟
حمید تقوائی: به نظر من شعارهائی که برشمردید شعارهای مربوطی است اما اگر شعار و تبلیغات و امر ما صرفا قطع جنگ باشد و یا تاکید و محورش علیه اسرائیل و آمریکا باشد خواست و هدف مردم ایران را نمایندگی نمیکند. تعیین تکلیف با فاشیستهائی نظیر نتانیاهو و ترامپ کار خود مردم این کشورهاست. آنچه در توان و امکان مردم ایران است و بارها برای تحققش بپا خاسته اند سرنگونی جمهوری اسلامی است و این باید امر ما در هر شرایطی، در جنگ و در صلح، باشد. این خواست و هدفی است که در ٨ سال اخیر سه جنبش و خیزش توده ای بخاطر آن شکل گرفته و در سه سال اخیر با پرچم زن زندگی آزادی بمیدان آمده و توجه کل جهان را به خود جلب کرده است. پاسخ ما به جنگ جاری نیز سرنگونی جمهوری اسلامی است. باید اعلام کنیم که باعث و بانی این جنگ جمهوری اسلامی است و مطلوبترین شکل نه تنها ختم این جنگ بلکه کل سیاستها و افدامات جنگ افروزانه رژیم که به این جنگ منجر شده، سرنگونی حکومت بقدرت انقلاب مردم است. تا جائی که به شعارها مربوط میشود به نظر من شعار “نه به جنگ نه به جمهوری اسلامی جنگ افروز” یا “نه به جنگ، پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی” خواست و هدف مردم را بخوبی بیان میکند. اما مهمتر از شعارها، سیاست و گفتمان و تلاشهائی است که باید برای سازماندهی مردم ، تشخیص عرصه های اصلی مبارزه در شرایط حاضر، و فعالیتهای میدانی در داخل و خارج کشور را در دستور گذاشت. بالاتر به عرصه مبارزه برای آزادی زندانیان و علیه اعدام و برای کمک رسانی به آسیب دیدگان جنگ اشاره کردم. در خارج کشور هم میتوان در این عرصه ها در کشورها و شهرهای مختلف تظاهرات سازمان داد و رسانه ها و افکار عمومی را که بر روند جنگ در ایران متمرکز شده اند را بار دیگر به مبارزات مردم ایران و به سرنگونی جمهوری اسلامی بقدرت مردم بعنوان مطلوبترین و انسانی ترین راه قطع جنگ جاری معطوف کرد. محور همه این فعالیتها سازماندهی و آماده سازی جامعه برای مقابله با جنگ و برای بزیر کشیدن حکومتی است که بجز فقر و فلاکت و سرکوب و جنگ و نیستی ارمغانی برای مردم ایران و منطقه نداشته است.
٢٩ خرداد ١٤٠٤، ١٩ ژوئن ١٤٠٤
