شورای همبستگی با جنبش کارگری ـ پاریس: “ما کارگر هفت تپه ایم، گرسنه ایم ، گرسنه”

کارگران ” شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه ” در اعتراض به عدم پرداخت دستمزد های معوقه و وضعیت نابسامان صنفی در مقابل فرمانداری شهر شوش دست به تظاهرات خیابانی زدند.

این اعتراضات از محوطه کارخانه به مراسم نماز جمعه و مقابل فرمانداری کشیده شد. رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی با اعزام ” یگان ویژه پلیس”، در روز یکشنبه 27 آبان، در حضور و مقابل چشمان خانواده های کارگران، زنان، دانشجویان، بازاریان و معلمانی که برای حمایت از خواسته های بحق کارگران در محل حاضر بودند، به ضرب و شتم و شکستن دست یکی از کارگران و دستگیری عده ای از آنها  از جمله: اسماعیل بخشی ، م. آرمند و ………… اقدام کرد.

شرکت نیشکر هفت تپه در سال 1394 ورشکسته اعلام شد. به همین جهت دولت مطابق اصل 44 قانون اساسی، آن را در مقابل دریافت وجهی ناچیز، بسیار نازل تر از ارزش واقعی آن، به بخش خصوصی واگذار کرد. اما صاحبان جدید شرکت، با به جیب زدن ارزهای کلان دولتی که به منظور سر و سامان بخشیدن به این مجتمع بزرگ صنعتی، در اختیار آنان قرار گرفته بود، کارگران و کارمندان را به حال خود رها کرده و ناپدید شدند.

البته برنامه خصوصی سازی موسسات دولتی که مورد حمایت ” صندوق بین المللی پول ”  هم قراردارد، بخشی از سیاست اقتصادی ایران را در بر می گیرد.

آنچه برای جمهوری اسلامی ایران خطری جدی تر از پرداخت دستمزدهای معوقه و خواسته های صنفی کارگران تلقی می شود، اینست که کارگران این شرکت در محیط کارخانه ودر زندگی روزمره خود ،  شاهد ناکارآمدی مدیریت و چاپیده شدن نیروی کار خود بودند و به وضوح دریافتند که دیگر راه حل مشکلات آنها همچون گذشته بازگشت به بخش دولتی نیست. آنها به این نتیجه رسیدند که شرکت هفت تپه بایستی بصورت شورائی و با تشکیل شوراهای کارگری در بخش های مختلف و یا خودگردانی کارگری اداره شود.  اگر دولت بخواهد مدیریت آن را به عهده بگیرد ، شورا ها باید در تمام موارد ، شرکت و نظارت داشته باشند. در پایان و مهمتر از آن، خواست توزیع عادلانه سود شر کت بین تمام کارگران و کارمندان است.  زیرا عصاره مبارزه طبقات و تضاد دنیای کار و سرمایه در همین نگرش نهفته است.

علت اصلی هجوم دولت سرمایه داری ایران به کارگران ودستگیری های اخیررا می توان در مضامین و مفاهیمی که کارگران شرکت هفت تپه به کار برده اند، جستجو کرد. این شیوه و بینش کارگران در واقع سوسیالیزه کردن کار، تولید و توزیع درآمد هاست و هیچ رژیم سرمایه داری آن را برنمی تابد.

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران

زنده باد آزادی ـ زنده باد سوسیالیسم

شورای همبستگی با جنبش کارگری ـ پاریس

22  نوامبر 2018 ـ پاریس