صفحه ویژه درگذشت محمد جراحی چهره محبوب و فعال کارگری

اطلاعیه ها و پیامها

حزب کمونیست کارگری ایران: محمد جراحی چهره محبوب جنبش کارگری درگذشت.

حزب کمونیست ایران: کارگران مبارز یاد همرزم طبقاتی خود محمد جراحی را گرامی می دارند

پیام تسلیت سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه به کارگران و خانواده گرامی محمد جراحی

اطلاعیه پنج تشکل کارگری: مرگ مشعل مرگ آتش نیست, تلاش تبهکارانی که شرایط مرگ محمد جراحی را فراهم کردند به عکس خود بدل خواهد شد

محمود صالحی: محمد جراحی ما را تنها گذاشت(پیام جمعى)

بهنام ابراهیم زاده: بدرود محمد جراحی

اتحادیه آزاد کارگران ایران: زندگی و مرگ محمد جراحی، کیفرخواستی تمام و کمال از سوی ما کارگران علیه سرکوب و فقر و فلاکت است

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری: محمد جراحی در گذشت!

رضا رشیدی فعال کارگری: گرامی باد یاد و خاطر محمد جراحی کارگر کمونیست

مصاحبه با محمد جراحی

مصاحبه رو در رو: با محمد جراحی بعد از آزادی از زندان- ۳ اوت ۲۰۱۷

کارگران و یک دنیای بهتر: پای صحبت محمد جراحی،با شهلا دانشفر- ۱ سپتامبر ۲۰۱۷

 مصاحبه ای دیگر

مصاحبه رو در رو: با محمود صالحی از درگذشت زنده یاد محمد جراحی می گوید-۶ اکتبر ۲۰۱۷

شهلا دانشفر: محمد جراحی، با سرود انترناسیونال به خاک سپرده شد، یادش گرامی باد!

درباره درگذشت محمد جراحی از رهبران جنبش کارگری و کادر حزب با حمید تقوایی

 در مورد عضویت محمد جراحی در حزب کمونیست کارگری

آخرین سخنان محمد جراحی از رهبران جنبش کارگری،در پاسخ به سوالات شهلا دانشفر- ۸ اکتبر ۲۰۱۷

……………………..

کلیپ از مراسم خاکسپاری محمد جراحی

جمع زیادی از یاران محمد جراحی، فعالین کارگری و آزادیخواهان روز ۱۴ مهر در مراسم خاکسپاری او در گورستانی در تبریز جمع شدند تا به این فعال خستگی ناپذیر جنبش کارگری و مبارز راه آزادی و انسانیت ادای احترام کنند. سرود انترناسیونال خواندند و با صحبت های کوتاهی یادش را گرامی داشتند.

 سخنرانی در مراسم

کلیپ دیگری از مراسم خاکسپاری محمد جراحی

 …………………..

ادامه پیامها:

…………………………..

بیانیه جمعی از کارگران بمناسبت قتل خاموش محمد جراحی

مرگ مشعل مرگ آتش نیست
تلاش تبهکارانی که شرایط مرگ محمد جراحی را فراهم کردند به عکس خود بدل خواهد شد
مبارز وفادار جنبش کارگری ایران محمد جراحی از میان ما رفت. تحمل 5 سال شرایط زجرآور زندان به رغم بیماری سرطان، نتوانست او را از مقاومت و پیگیری مبارزه به ضد ستم و استثمار سرمایه داران حاکم، و همراهی با توده های رنج و کار باز دارد. او به «جرم» دفاع از تشکل یابی و خواسته های برحق کارگران، به زندان محکوم شد. حتی از درمان او جلوگیری کردند. او 5 سال بدون برخورداری از حق ملاقات، در برابر نظام سرمایه داری حاکم ایستادگی کرد. پس از آزادی، صدمات تعمدی جسمی زندان، مجالی برایش باقی نگذاشت. پس از آزادی، تخت بیمارستان جای زندان را گرفت. این روال ضد انسانی که کارگران و فعالان را با همدستی نهادهای قضائی – امنیتی به زندان های طولانی بدون برخورداری از هرگونه حقوقی محکوم می کنند، کماکان در مورد سایر کارگران فعال ادامه دارد: قتل زنده یاد شاهرخ زمانی در زندان گوهردشت و اعتصاب غذای طولانی زندانیان معترض به شرایط زندان رضا شهابی، سهیل عربی، نظری، اسماعیل عبدی، آتنا دائمی و … که جانشان را به خطر انداخته اند، از این جمله است. مسئولیت مرگ دردناک طراحی شدۀ محمد جراحی بیش از هر چیز برعهدۀ مسئولان ضد کارگری این نظام است که او را محروم از امکانات درمانی در زندان نگاه داشتند تا از پای درآید.
جنبش کارگران ایران اگر چه در از دست دادن یاران رزمندۀ خود بارها به سوگ نشسته است اما اهداف، درس های مبارزه و تجربیات ارزندۀ آنان را حفظ و به نسل نوین پیشرو انتفال می دهد.

 

کارگران پروژه های پارس جنوبی
کارگران پتروشیمی های منطقه ماهشهر و بندرامام
فعالان کارگری جنوب
فعالان کارگری شوش و اندیمشک
جمعی از کارگران محور تهران – کرج
١٣مهر١٣٩٦
…………………………….

حزب حکمتیست – محمد جراحی فعال قدیمی کارگری درگذشت

با کمال تاسف رفیق محمد جراحی از فعالین باسابقه جنبش کارگری ایران، امروز پنجشنبه سیزدهم مهرماه، بدلیل بیماری سرطان در بیمارستان تجریش تهران چشم بر جهان فرو بست.

رفیق محمد جراحی بجرم دفاع از حقوق کارگران بمدت ۵ سال زندانی شد. او سالم به زندان رفت و در طول زندان از جمله دچار بیماری اختلال غده تیروئید و سپس بدنبال پیشرف بیماری به سرطان تیروئید مبتلا شد. جمهوری اسلامی علیرغم پیشرفت بیماری به وی مرخصی استعلاجی هم نداد و آگاهانه با سرطان بدون درمان وی را از پای درآوردند. محمد جراحی در فاصله کمتر از یکسال از آزادیش، مجددا حالش در هفته های گذشته به وخامت نهاد و بعد از ماهها تحمل رنج سرطان، امروز درگذشت.

حزب کمونیست کارگری – حکمتیست مسبب مرگ رفیق محمد جراحی را جمهوری اسلامی میداند. شاهرخ زمانی و کورش بخشنده و محمد جراحی از فعالینی هستند که یا در زندان کشته شدند و با بعد از زندان جانشان را از دست دادند. حزب به خانواده محترم رفیق محمد جراحی، دوستان و همرزمان و جنبش کارگری ایران صمیمانه تسلیت میگوید. امروز جنبش کارگری ایران یکی از فعالین شریف و مقاوم و سرسخت مدافع حقوق و آزادی کارگران و مردم زحمتکش را از دست داد. جای خالی رفیق محمد را باید با گسترش مبارزه کارگری علیه جمهوری اسلامی و نظم آبروباخته سرمایه داری، با سازماندهی و تشکل و تلاش برای اهداف والائی پر کرد که محمد جراحی ها و هزاران فعال و رهبر عملی و پیشرو و کمونیست جنبش کارگری برای آن مبارزه کرده اند.

رفیق محمد جراحی عزیز، بدرود! نام تو در اوراق زرین جنبش کارگری ایران ماندگار خواهد شد. یاد رفیق محمد جراحی گرامی است!

حزب کمونیست کارگری – حکمتیست
۵ اکتبر ۲۰۱۷ – ۱۳ مهر ۱۳۹۶

………………………..

بهنام ابراهیم زاده: بدرود محمد جراحی

نمی دانم به چه کسی باید تسلیت گفت؟
در غروبی غمگین این ستاره جنبش کارگری از میان دوستان ورفقایش رفت.
به خاندان گرامی، به فرزندان ومادر وبرادران شایسته اش، به دوستان پاک باز، به یاران یک دل وهمه همدلان ویاران ورفقای مشفقش٬ به فعالین کارگری ویا اعضای کمیته پیگیری ویابه……..
باور نمی کنیم که ما باشیم واو نباشد ٬ مشعلی که او و دیگر یارانش از جمله شاهرخ زمانی وکوروش بخشنده ودیگر عزیزان جانباخته بر افروختند، همواره روشن خواهد ماند. مشعلی که کارش روشنایی و جلوداری بوده وهست .
رفیق عزیز محمدجان!
نام تو و دیگر یاران عزیزمان از شاهرخ عزیز گرفته تا کوروش بخشنده بر دل و بر صحفه تاریخ جنبش کارگری همیشه ماندگارخواهد ماند.
رفیق خوبم !
امروز که خورشید طلوع کرد چندمین صبح بی تو آمد، در فقدان کسی که خوبی هایش بر کسی پوشیده نبوده ونیست وانکارش غیر ممکن ؛

محمد در طول سالها فعالیت بدون کمترین حاشیه ، غیر از حوزه اش هرگز ننوشت. دغدغه اش جز هدفش نبود.
محمد جراحی از لفاظی وپیچیده کردن کلمات در عرصه رسانه رو گردان بود. ساده می نوشت اما محکم ومتین ونافذ وموثرترین حرفها را به ساده ترین شیوه می نوشت وبیان می کرد . او ترس از عقب افتادن از قافله را نداشت.او آهسته وپیوسته حرکت می کرد. سختکوش وپر تلاش وخستگی ناپذیربود. رفیقمان اینگونه بود وباخوبی های بسیارِ دیگر که حالا نبودش درجنبش کارگری احساس می شود.
او هرگز پیش کسی چیزی نگفت وگلایه ای نکرد اما واقعیت تلخ اینکه دیگر در میان ما نیست .اما یادش درقلب ما همیشه ماندگار خواهد ماند وراهش را با تمام قدرت ادامه خواهیم داد.
وفقدان نبودنش ما را بیشتر از قبل برای مطالبه گری مان مصمم خواهد کرد.
رفیق عزیزامیدوارم مرگ شما در شرایط حساس کنونی انگیزه ومحرکی باشد جهت تحکیم روابط فعالین کارگری واتحاد وانسجام جنبش کارگری وتلنگری محکم وواقعی برای همه کسانی که آینده ای را نمی بینند تنها به حال وآینده خودشان می اندیشند .
محمد عزیز! ما فعالین کارگری به آرمان هایت وفادار خواهیم ماند ولحظه ای در دفاع از خواست ومطالبات بر حق مان کوتاه نخواهیم امد وسکوت نخواهیم کرد .
ما به احترام تو ایستاده ایم. بدرود !. . . بدرود !
بهنام ابراهیم زاده وبلاگ نویس وفعال کارگری وکودک و عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای ازاد کارگری
مهرماه ۹۶تهران

…………………………

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور: محمد جراحی کارگر مبارز از میان ما رفت!

آن عاشقان شرزه که با شب نزیستند”
رفتند و شهر خفته ندانست کیستند
فریادشان تموج شط حیات بود
چون آذرخش در سخن خویش زیستند
مرغان پرگشودۀ توفان که روز مرگ
دریا و موج و سخره برایشان گریستند
می گفتی ای عزیز! “سترون شده است خاک” ا
اینک ببین برابر چشم تو چیستند؟
هر صبح و شب به غارت توفان روند و باز
باز آخرین شقایق این باغ نیستند. ”
محمد رضا شفیعی کدکنی
محمد جراحی فعال کارگری وعضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ، یکی از یاران زنده یاد شاهرخ زمانی، امروز پنجشنبه ۱۳ مهر۱۳۹۶ قلب پر تپشش از حرکت باز ایستاد. محمد جراحی، کارگرمبارزی بود که برای رهایی خود و طبقه اش دقیقه ایی از پای ننشست. او دستگیر و توسط مزدوران جمهوری جهل و سرمایه اسلامی، به ۵ سال زندان محکوم شد. او در حالیکه در زندان به بیماری سرطان مبتلا شده و مورد بی توجهی مسئولان زندان قرار گرفت دوران محکومیت زندان را به پایان  رساند. محمد جراحی دردوران بازداشت تحت هیچ گونه معالجه ای قرارنگرفت و از امکان مرخصی  درمانی  هم محروم شد. جمهوري اسلامي او را از زندانيان سياسي جدا كرده بود و در بند به اصطلاح متادون حبس كرده بود و در دوران زنداني  حتي براي يك روز هم به او مرخصي داده نشد.  بی توجهی جانیان مزدور در زندان در امر معالجه و فشارهای جسمی و روانی تحملی بر او، از  دلائل اصلی بروز بیماری، تشدید آن بود و سرانجام سبب مرگ نا بهنگام این فعال مبارز کارگری شد.
مرگ هر فعال کارگری، تنفروانزجار هم طبقه ایهایش و رهروان راه آزادی و برابری را نسبت به نظام جهل و سرمایه اسلامی ایران عمیقتر نموده، و انگیزه مبارزه  مداوم و پیگیرتري را در آنها را تقويت مي كند. جمهوری اسلامی همواره درتلاش بوده وهست که عزم راسخ فعالین کارگری را با زندانی نمودن و تحت شکنجه قراردادن در زندان  در هم شکند. سرکوبگران اسلامی با طرح و بر نامه ایی از قبل طراحي شده، امروز این نقشه شوم را درمورد يكي ديگر از كارگران زنداني (رضا شهابی) می خواهند به اجرا در آورند! با مبارزه و اعتراضات وسیع خود نباید اجازه داد، با ادامه اسارت رضا شهابی در زندان جمهوري اسلامي فاجعه ای جبران ناپذیر دیگری براي جنبش کارگری ایران رخ دهد.
ما نهادهای همبستگی با جنبش كارگري ایران-  در خارج کشور از دست دادن محمد جراحی فعال کارگری مبارز را به همه ياران و خانواده ی او و نيز به همه فعالين جنبش کارگری ایران تسلیت می گویيم. و با عزمي راسخ مي كوشيم با تداوم مبارزه یاد عزیزان و رهروان جنبش کارگری که امروز در میان ما نیستند را گرامی بداریم!

یاد محمد جراحی و تمامی جان باختگان راه رهایی طبقه کارگر گرامی باد!
نابود باد نظام سرمایه و جهل جمهوری اسلامی!
پنجشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۶ برابر با ۵ اکتبر ۲۰۱۷
نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور

……………………….

حزب سوسیالیست انقلابی: بمناسبت جانباختن کارگر مبارز محمد جراحی

با کمال تاسف صبح روز۵ شنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۶ قلب پاک و انسان دوستی همسنگرمان، محمد جراحی، در بیمارستان تجریش از تپش باز ایستاد. محمد جراحی عضو جنبش طبقه کارگر وعضو”کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری” بود.

رفیق محمد جراحی سه دهه از زندگی اش را وقف مبارزه با ستم سرمایه داری و جمهوری اسلامی ضد کارگری و کمک به اتحاد و اعتلای جنبش کارگری نمود. در این راه بارها دستگیر و زندانی شد، که آخرین بار به مدت ۵ سال بدون حتی یک روز مرخصی در زندان باقی ماند.

به علت پیشگیری عامدانه  و جنایتکارانه مقامات رژیم از مداوای به موقع او در زندان و همچنین اعمال آزار و ایجاد  فشار و محدودیت مداوم، متاسفانه رفیق محمد به انواع بیماریها مبتلا گردید. از اینرو پس از آزادی از زندان نیز با  آن جسم ضعیف و بیمار و آزرده دوران زندان قدرت و توان مقاومت و مقابله با بیماریهایش، از جمله  با سرطان را  از دست داده بود و سر آنجام دیروز جانباخت.

 حزب سوسیالیست انقلابی این ضایعه اسفناک را به خانواده محترم جراحی، به کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری، به همرزمان ایشان و به جنبش طبقه کارگر ایران صمیمانه تسلیت میگوید. ما همچنین درود می فرستیم به همه فعالین و شرکت کنندگان که امروز در مراسم خاکسپاری این انسان شریف و آزادیخواه شرکت نمودند.

محمد جراحی نه اولین فعال جنبش ما بوده که جانش را در راه آزادی طبقه کارگر و انسانیت فدا کرد و نه آخرین نفرهم خواهد بود. مرگ چنین فعالینی به عزم و خشم جنبش سوسیالیستی طبقه کارگر علیه نظام  فاسد سرمایه داری خواهد افزود.

ما با پای فشاری بر تداوم آرمان آزادی، برابری و سوسیالیسم و تلاش بی وقفه برای نابودی جمهوری ضد کارگری اسلامی سرمایه داران یاد این عزیز هم جنبشی خود  را همواره گرامی خواهیم داشت!

زنده باد محمد جراحی!
مرگ بر جمهوری اسلامی

حزب سوسیالیست انقلابی ایران
١٣ مهر ١٣٩٦
٦ اکتبر ٢٠١٧

……………………..

کمپین دفاع ار رضا شهابی و دیگر زندانیان سیاسی ، گوتنبرگ ـ سوئد: تسلیت به طبقه کارگر ایران در فقدان محمد جراحی

محمد جراحی نقاش ساختمان، عضو سندیکای نقاشان ساختمانی، عضو کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های کارگری و زندانی سیاسی نیز به خیل جانباختگان جنبش مبارزاتی طبقه ی کارگر پیوست. کارگر شریفی که سال ها عمر خود را در سیاهچال های رژیم ضد کارگری گذراند، در آخر مرگ را هم به سخره گرفت. بی شک مرگ او لکه ی ننگی بر پیشانی رژیم ایران است. اما پرسش امروز و پس از مرگ محمد جراحی چیست؟ به نظر شما قرعه ی بعدی به نام کدامیک از رهبران کارگری در ایران رقم خواهد خورد؟ دیروز  شاهرخ زمانی را در سیاهچال های رژیم سرمایه از دست دادیم. محمود صالحی با بیماری های کشنده فعلا بیرون از زندان دارد روزمرگی خود را سپری می کند. علی نجاتی با جراحی قلب، خود را سرپا نگاه داشته  و هر روز بیم آن می رود او را هم برای چندمین بار در پشت میله های زندان محصور کنند. رضا شهابی با پنجاه روز استقامت خود اعتصاب غذایش را مشروط پایان داد ولی او هم حال و روز خوشی ندارد و نه تنها به منزل  فرستاده نمی شود، بلکه از رفتن به بیمارستان هم منع می شود و کماکان در زندان بسر می برد. باید کاری کرد. باید اقدامی عاجل نمود تا دیکر در سوگ نفر بعدی ننشینیم.
محمد جراحی در زندان به بیماری سرطان تیروئید مبتلا شد و از زندان با پابندی که بر تختش زده بودند به بیمارستان انتقال یافت و تحت عمل جراحی قرار گرفت اما دژخیمان قوه ی قضائی با مرخصی درمانی او پس از عمل جراحی موافقت نکردند و او را به زندان بازگرداندند. او که از بیماری سرطان رنج می برد، به دلیل عود کردن بیماریش در بیمارستان تبریز بستری شد، اما پس از تشخیص وخیم بودن حال محمد، او را به بیمارستان تجریش در تهران انتقال دادند و در این بیمارستان مجددا مورد عمل جراحی قرار گرفت. اما  او به کما رفت و در ۱۳ مهر ۱۳۹۶ (۵ اکتبر ۲۰۱۷) پس از مدت  ها مبارزه با بیماری سرطان سرانجام قلب مالامال از عشق به مبارزه و طبقه کارگر برای همیشه  ایستاد و با مرگ خود ثابت کرد که در مقابل رژیم حامی سرمایه داری می توان تا به آخر ایستاد و سر خم نکرد.
کمپین دفاع از رضا شهابی و دیگر زندانیان سیاسی ، گوتنبرگ ـ سوئد،  جمهوری اسلامی را به عنوان رژیمی ضد کارگر، عامل مرگ اين عزيز می دانیم و آن را محکوم می کینیم. بدینوسیله به خانواده محمد جراحی  و طبقه کارگرايران تسليت ميگوييم.
یاد و خاطره ی همه جانباختگان در راه جنبش کارگری گرامی باد و راهشان پر رهرو باد.
کمپین دفاع از رضا شهابی و دیگر زندانیان سیاسی ، گوتنبرگ ـ سوئد
پنجشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۶ برابر با ۵ اکتبر ۲۰۱۷

…………………………..

پیام سازمان راه کارگر به مناسبت درگذشتِ محمد جراحی فعال کارگری

رژیم ضدکارگری جمهوری اسلامی، عامل تمام کش کردنِ این فعال پرشور جنبش چپ ایران است!

صبح پنجشنبه ۱۳ مهرماه محمد جراحی در بیمارستان تجریش در حالیکه قرار بود او را عمل کنند درگذشت. او دچار بیماری سرطان تیروئید شده بود.

محمد جراحی یکی از فعالین شناخته شده جنبش کارگری ایران و عضو “کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای مستقل کارگری” و یکی از یاران نزدیک رفیق جانباخته شاهرخ زمانی بود. او در سال ۱۳۹۰ در تبریز به جرم فعالیتهای کارگری و نیز اتهامات امنیتی در ارتباط با فعالیتهای کمونیستی دستگیر شد. رژیم اسلامی سرمایه داری، برای تحقیر و تحت فشار قراردادن محمد او را در بند معتادان زندان تبریز مستقر کرد. در بیدادگاه ضدکارگری، او را به حبس قطعی محکوم نمودند. او در طول دوران جبس متوجه اختلالات تیروئیدی شد، اما جنایتکاران رژیم از فراهم کردن امکانات درمانی برای او خودداری ورزیدند و از دادن هر نوع مرخصی استعلاجی ممانعت نمودند. محمد جراحی سرانجام بعد از گذراندن پنج سال حبس و فشار در مرداد ماه ۹۵ آزاد شد، در حالیکه خیلی زود دریافت بیماری تیروئدی او یک غده سرطانی است.

حامیان جنبش کارگری مستقل ایران در داخل و خارج سعی کردند با جمع آوری کمک مالی امکان معالجه او را فراهم کنند. در پی همین تلاشها در بیمارستان تجریش بستری شد تا عمل جراحی روی او صورت گیرد اما به دلیل وخامت حالش، او را به اتاق مراقبتهای ویژه منتقل کردند که متاسفانه در همانجا جان خویش را از دست داد.

این اولین بار نیست که رژيم اسلامی و زندانبانانش، با بی توجهی به وضعیت جسمی زندانیان بیمار بویژه فعالین کارگری و زندانیان سیاسی مقاوم، موجبات قتل تدریجی آنها را فراهم میکند. محمد جراحی همچون شاهرخ زمانی و دیگر فعالین کارگری ایران خاری در چشم رژیم حافظ منافع سرمایه داران و آقازاده های میلیاردر مدعی “ژنِ خوب” بود. با قتل خاموش محمد جراحی متاسفانه جنبش کارگری و جنبش کمونیستی ایران یکی از استوارترین یاران خود را دیگر در صفوف خویش ندارد. اما ما یقین داریم که یاد و راه او همواره تداوم خواهد داشت و هزاران محمد جراحی دیگر در جنبش کارگری و چپ ایران قدم به عرصه مبارزه برای آزادی و برابری خواهند گذاشت.

سازمان ما همدردی عمیق خویش را به خانواده، دوستان و همرزمان محمد جراحی عزیز اعلام میکند و خود را در غم شان شریک میداند.

 زنده باد یاد و راه محمد جراحی فرزند شجاع طبقه کارگر ایران

 سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری ایران

 زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

 ۱۳ مهر ۱۳۹۶ – 5 اکتبر 2017

………………………….

ناصر باباميرى: به یاد عزیزان محمد جراحی ها که جانشان را پس از سالها مبارزه در راه رهایی از قید استثمار و بندگی بنوعی بدست حاکمان سرمایه از دست دادند!

با نهایت تاسف و تاثر در 5 اکتبر 2017 قلب مالامال از امید به زندگی و مبارزه فعال جنبش کارگری ایران محمد جراحی برای همیشه از تپش باز ایستاد.
محمد جراحی سالهای طولانی از عمر خود را وقف مبارزه در راه آزادی و رهایی کارگران و اقشار محروم جامعه نمود.
فارغ از اینکه سالانه هزارن انسان اعم از کودک و جوان و پیر با مرگ تدریجی ناشی از فقر و فاقه و سوء تغذیه جان عزیزشان را از دست میدهند. فارغ از اینکه سالانه هزاران انسان در حوادث ناگوار ناشی از نامنی محیط کار و زندگی جانشان به شیوه های اسفبار نظیر آنچه در معدن زغال زمستان یورت بوقوع پیوست و ده ها کشته و مجروح به جای گذاشت، گرفته میشود. فارغ از اینکه سالانه هزران نفر بدلیل نبود اشتغال و بیکاری ناشی از وضعیت فلاکتبار اقتصادی که این رژیم ضدانسانی با چنگ انداختن بر شریان اقتصادی مملکت بر جامعه اعمال نموده کارگران را راهی مرزهای صعب العبور نموده تا با کار مزدی ناچیز موسوم به کولبری در میله های مرزی با مرگ دست و پنجه نرم کنند، کماینکه کمتر روزی هست ما شاهد خبر کشته و زخمی شدن انسانهایی که تنها برای امرار معاش به این مناطق مرزی روآورده بدست ماموران اجیر و گمارده شده رژیم نباشیم. فارغ از همه تبعیضات و نابرابریهایی که این رژیم به لحاط ملیتی و مذهبی و جنسیتی تولید و باز تولید نموده. فارغ از اینکه سالانه هزاران و شاید ده ها هزار انسان دامنگیر پدیده رو به رشد اعتیاد شده و قربانی میشوند که خود سران این رژیم هدفمند در اشاعه آن برنامه ریزی و سرمایه گذاری کرده اند. فارغ از اینکه سالانه هزاران نفر به دلیل وجود قوانین و نظام اختاپوس اسلامی و ضد زن در این مملکت قربانی قتلهای ناموسی میشوند که این رژیم حافظ و پاسدار آن بوده و هست. فارغ از ده ها و صدها پدیده مصیبت بار دیگر که ناشی از اوضاع فلاکتبار و وخیم سیاسی و اجتماعی ایست که بیش از 38 سال است سایه شومش را بر این مملکت کشیده و عامل و مسبب آن این رژیم است. پشت همه این پدیده ها اعمال شده بر جامعه، سود اندوزی اقلیتی مفتخور از صاحبان سرمایه خوابیده که بر همه معیشت و زندگی توده های مردم چنگ انداخته و همچون زالو دارند خون کارگران و دیگر اقشار محروم و ستمدیده این جامعه را می مکند. سالانه صدها و هزاران نفر زن و مرد اینجا و آنجا در گوشه و کنار این مملکت تنها و تنها به دلیل مبارزه و اعتراضاشان به چنین وضعیتی و دقیقا به خاطر دفاع از همین ابتدائی ترین حقوق پایمال شده که در قبال آن سکوت نکرده و اعتراض میکنند با گلوله پاسخ میگیرند یا راهی پشت میله های زندان میشوند.
محمد جراحی هم دقیقا به خاطر مبارزه علیه وضع موجود و به خاطر حمایت از ابتدائی ترین حق و حقوق پایمال شده از همنوعان خود، به خاطر اعتراض به حقوق معوقه همسرنوشتان خود، به خاطر اعتراض به کار کودکان، به خاطر اخراج سازی و بیکارسازی کارگران، به خاطر ستمی که حافظان سرمایه بر همنوعانش اعمال کرده بودند بارها دستگیر و اذیت شدند. تا اینکه در آخرین بار دستگیری به پنج سال حبس محکوم و روانه زندان گردید و 5 سال را برغم شکنجه، اذیت و آزار و مریضی و آنهم بدون برخوردار بودن حتی از حداقل امکات پزشکی و رسیدگی به وضیعیت جسمانی که نهایتا منجر به این شد دچار سرطان گردد پشت میله های زندان سپری کرد. در بیان واقع رژیم زندان را به قتلگاهی با مرگ برنامه ریزی شده برای کارگران رزمنده و جسور تبدیل کرده. که حتی بعد از آزادی هم بدلیل اثرات مرگبار فشار و شکنجه های جسمی و روانی زندگیشان را تهدید کند. بر کسی دیگر پوشیده نیست جراحی ها دوران سپری کردن زندان را که با شکنجه و اذیت و آزار و امراض ناشی از آن سپری میکنند عامل و مسبب اصلی مرگ و جان از دست دادنشان کسی جز سران همین رژیم ضد بشری نیست.
این روزها که جنبش کارگری ایران یکی دیگری از فعالین خستگی ناپذیر و رزمنده خود را در صفوف اش از دست داده ضمن ابراز همدردی با خانواده اش و همه همرزمانش این ضایعه بزرگ را بایستی با ادامه راهش و با تلاش بیش از پیش جهت هر چه وسیعتر متشکل کردن طبقه کارگر پر کند. به عبارتی گسترش و تحکیم روند مبارزاتی و اعتراضات کارگری که خصوصا در این چند ماه اخیر این جنبش بدان پا گذاشته و دارد چشم انداز روشنتری از مبارزه را به لحاظ عملی در تقابل با نظام ترسیم و تجربه میکند.
زنده با یاد محمد جراحی، شاهرخ زمانی و کورش بخشنده ها و همه کارگران پیشرو و همرزمانشان که در این راه با مایه گذاشتن از جانشان پرچم آزادیخواهی و برابری طلبی را به رغم فضای خفقان و استبداد حاکمان کماکان برافراشته نگه داشته اند.
یاد عزیزش همیشه گرامی و راهش پر راهرو
پرتوان باد جنبش کارگری ایران
05.10.2017 ناصربابامیری

…………………………..

کمپین دفاع از مبارزات کارگری در ایران: قتل خاموش محمد جراحی

محمد جراحی پس از سالها مبارزه و تحمل زندان و آسیب های ناشی از شیوه های سرکوبگرانه جمهوری اسلامی شمع وجودش خاموشی گرفت. او در زندان مبتلا به سرطان شد و محرومیت از دارو و درمانآسیب های جبران ناپذیری بر سلامتی اش وارد کرد. با این همه استواری و پایداریش تا دم مرگ از اوچهره ای ماندگار در جنبش کارگری آفرید. مجموعه این شرایط گواه آنست که جز قتلی خاموش توسط
رژیم، نامی دیگر بر مرگش نمی توان داد. او از میان ما ربوده شد و اما هنوز چنبش کارگری با همان شرایط روبرو است. رضا شهابی بدنبال پایان مشروط اعتصاب غذا ، در انتظار سرنوشتی نامعلوم رها
شده است. شکنجه گران نه تنها به وعده های خویش عمل نکرده و رضا را آزاد نکرده اند بلکه از دسترسی او به درمان که پس از اعتصاب غذای طولانی امری حیاتی است جلوگیری کرده اند. این عمل هیچ معنایی جز رها کردن او درمعرض صدمات غیر قابل جبران پس از گرسنگی طولانی ندارد. تصور بازجویان و دیگر عوامل امنیتی براین است که مدافعین رضا شهابی پراکنده شده اند و میتوان او را در انزوا به مرگی خاموش محکوم نمود. تجربه قتل شاهرخ زمانی و محرومیت محمد جراحی از مداوا و عواقب مرگباری که منجر به خاموشی او شد و دهها مورد از چنین تضییقات غیر انسانی به ما آموخته است که حتی یک لحظه فعالین کارگری وزندانیان سیاسی را تا آزادی کامل نباید تنها بگذاریم. ما در استکهلم ضمن بزرگداشت یاد محمد جراحی و ادامه راهش همه آزادیخواهان ومدافعین جنبش کارگری را به ادامه مبارزه برای تحقق خواسته های اعتصابیون و کارگران زندانی  و زندانیان سیاسی فرا میخوانیم. رضا شهابی بدون قید و شرط فورا باید آزاد شود و به امکانات درمانی مناسب دست پیدا کند. جمهوری اسلامی تا تحقق این خواسته باید وسیعتر از قبل مورد تهاجم بین المللی آزادیخواهان و مدافعین جنبش کارگری قرار گیرد. یاد محمد جراحی وشاهرخ زمانی ماندگار و راهشان پر رهرو باد

مرگ برحکومت سرمایه داری جمهوری اسلامی
کارگر زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد
زندانهای سیاسی برچیده باید گردد
زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم
کمپین دفاع از مبارزات کارگری در ایران
پنجشنبه  ۱٣ مهر ۱٣۹۶ –  ۵ اکتبر ۲۰۱۷

……………………………

سازمان فدائیان (اقلیت): جمهوری اسلامی قاتل محمد جراحی است

رضا شهابی را آزاد کنید

صبح امروز سیزده مهرماه محمد جراحی کارگر مبارز و پیشرو در اثر ابتلا به سرطان تیروئید در بیمارستان تجریش تهران درگذشت. وی که توسط مقامات جمهوری اسلامی چندین بار دستگیر و زندانی شده بود، برای آخرین بار در سال ۹۰ همراه با رفیق و همسنگر خود کارگر مبارز شاهرخ زمانی دستگیر شد و تا سال ۹۵ در زندان مرکزی تبریز بدون حتا یک روز مرخصی بسر برد.

او در سال‌های زندان به بیماری سرطان مبتلا شد. پس از عمل جراحی در بیمارستان تبریز، مقامات جمهوری اسلامی با مرخصی درمانی وی موافقت نکرده و پس از عمل او را به زندان بازگرداندند که همین مساله موجب تشدید بیماری وی شد.

وی که عضو سندیکای نقاشان بود، در سال‌های زندان در نامه‌ای خطاب به سندیکای نقاشان ساختمانی در رابطه با بیماری خود نوشته بود: “در طول این مدت به دلیل شرایط سنی (۵۵ سال) و وضعیت نامناسب زندان تبریز از نظر تغذیه و بهداشت به بیماری‌هایی اعم از سرطان تیروئید، دیابت و چربی خون دچار شده‌ام. ولی متأسفانه تا به حال اقدامات مناسبی از طرف مسئولین زندان در راستای درمان بیماری‌هایم انجام نگرفته است. شایان ذکر است بنده به‌خاطر ابتلاء به بیماری سرطان تیروئید یکبار مورد عمل جراحی قرار گرفته‌ام و طبق نظر پزشکان متخصص مراحل درمانی باید در بیرون از زندان پیگیری شود. از این‌رو اینجانب با تکمیل پرونده پزشکی خود و ارسال آن به پزشکی قانونی جهت صدور نظر کارشناسی مبنی بر عدم تحمل حبس اقدام کرده بودم و اکنون با گذشت ۵ ماه از طرف مسئولین امر پاسخی دریافت نکرده‌ام.

باید عنوان کنم اینجانب در طی ۲ سال گذشته از مرخصی بهره نبرده‌ام و حتی پس از عمل جراحی تیروئید و علیرغم نظر پزشکان مبنی بر استراحت کامل، مسئولین زندان از اعطای مرخصی استعلاجی به بنده خودداری و بلافاصله پس از عمل جراحی به زندان منتقل شده‌ام”. محمد جراحی در ۱۹ مرداد ۹۵ از زندان آزاد شد و کمتر از ۱۴ ماه بعد درگذشت. جمهوری اسلامی قاتل محمد جراحی است همان‌طور که قاتل رفیق و همسنگر او شاهرخ زمانی است.

شاهرخ زمانی کارگر مبارز و هم‌پرونده محمد جراحی بود که حتا در زندان‌های قرون وسطایی جمهوری اسلامی نیز دست از مبارزه نکشید و در شهریور ۹۴ در زندان گوهردشت جان باخت.

هم اکنون رضا شهابی کارگر مبارز شرکت واحد تهران در وضعیت بسیار وخیم جسمی بسر می‌برد. وی هفته گذشته و در پی وعده‌ی مقامات دولتی بعد از ۵۰ روز به طور مشروط به اعتصاب غذای خود خاتمه داد. اما از آن زمان تاکنون حتا به وضعیت جسمی او نیز رسیدگی نشده و این در حالی‌ست که بعد از ۵۰ روز اعتصاب غذا او نیاز به مراقبت‌های فوری پزشکی بیرون از زندان دارد.

جان رضا شهابی در زندان‌های جمهوری اسلامی در خطر است.

سازمان فدائیان (اقلیت) خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط رضا شهابی و دیگر کارگران و معلمان دربند و تمامی زندانیان سیاسی است.

سازمان فدائیان (اقلیت) جمهوری اسلامی را مسوول هر اتفاقی می‌داند که جان و سلامتی رضا شهابی را به خطر اندازد.

سازمان فدائیان (اقلیت) از همه‌ی انسان‌های آگاه می‌خواهد تا از رضا شهابی و خواست آزادی بی‌قید و شرط او حمایت کرده و بر تلاش‌های خود برای آزادی او بیافزایند.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی

زنده‌باد آزادی – زنده‌باد سوسیالیسم

نابود باد نظام سرمایه‌داری

سازمان فدائیان (اقلیت)

۱۳ مهرماه ۱۳۹۶

کار – نان – آزادی – حکومت شورایی

……………………….

اطلاعیه اتحاد بین المللی به مناسبت درگذشت محمد جراحی

شنیدن خبر ناگوار درگذشت محمد جراحی، دلمان را به درد آورده است. همه می دانیم که چه رنج هایی این رفیق گرامی در راه مبارزه برای آزادی طبقه کارگر با دلیری تحمل کرد.

محمد جراحی از مبارزین جنبش کارگری ایران و اعضای “کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری” بود که در خرداد سال۱۹۹۰ به همراه زنده یاد شاهرخ زمانی و تعدادی از فعالین دانشجویی دستگیر شد و به خاطر فعالیت های کارگری به پنج سال زندان محکوم گردید.

محمد جراحی که پنج سال حکم خود را در زندان تبریز گذراند، در زندان به سرطان بدخیم تیروئید دچار شد. در ابتدا بخشی از غده تیروئید محمد جراحی به دلیل سرطانی بودن طی عمل جراحی در بیمارستانی در تبریز برداشته شد. بنا به نتایج قطعی آزمایش ها و طبق تشخیص کمیسیون پزشکی، ضروری بود که محمد جراحی هر چه زودتر در بیمارستانی در خارج از زندان بستری و تحت درمان قرار گیرد و آزاد گردد. اما به رغم تشخیص پزشکان معالج و پیگیری خانوده محمد جراحی، مقامات زندان و مراجع قضایی جمهوری اسلامی اجازه بستری شدن و درمان او در خارج از زندان را صادر نکردند. عدم صدور مرخصی درمانی برای محمد جراحی و آزاد نکردن او جان وی را به خطر انداخت و امکان علاج و بهبودی در زمان مناسب را از او کاملا سلب کرد. روشن است که جدا از علت  درگذشت محمد جراحی در ۱۳ مهر ۱۳۹۶ در بیمارستان تجریش، رژیم ضدکارگر جمهوری اسلامی ایران مسئول مستقیم ایجاد شرایطی است که محمد جراحی را به کام مرگ کشانید. مقایسه تصویر جراحی پیش از زندان و پس از آن خود گواهی ست از صدمات شدیدی که به این رفیق در مدت حبس وارد شده بود.

نباید اجازه داد جان هیچ یک از فعالین کارگری ایران بار دیگر در زندانها و کشتارگاههای جمهوری اسلامی به خطر بیافتد. باید با تمام توانمان برای آزادی فوری کلیه فعالین کارگری زندانی و زندانیان سیاسی بیش از پیش تلاش کنیم.

اتحاد بین المللی درگذشت غم انگیز زنده یاد محمد جراحی را به خانواده و یاران ایشان و به طبقه کارگر ایران صمیمانه تسلیت می گوید. ما خود را در این ایام سخت در کنار این عزیزان می دانیم و تندرستی و آرامش خاطرشان را آرزو داریم. طبقه جهانی ما به داشتن مبارزی استوار و ثابت قدم چون محمد جراحی افتخار می کند؛ نام محمد جراحی در تاریخ مبارزات کارگران ایران برای محو سرمایه داری و برقراری آزادی و برابری و سوسیالیسم با حروفی درشت و درخشان ثبت شده است.

درود بر محمد جراحی

۵ اکتبر۲۰۱۷

………………………..

کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری: قلب محمد جراحی  فعال کارگری از تپش ایستاد !

اطلاعیه شماره  9

در کمال اندوه خبر یافتیم که قلب پر تپش محمد جراحی فعال کارگری و عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری و همرزم زنده یاد شاهرخ زمانی صبح روز۵ شنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۶ در بیمارستان تجریش از تپش ایستاد.

محمد جراجی، سه دهه از زندگی اش را در راه مبارزه با ستم سرمایه و اعتلای جنبش کارگری گذراند و در این راه بارها دستگیر و زندانی شد که ٱخرین بار به مدت ۵ سال بدون حتی یک روز مرخصی در زندان بود. و همانجا بود که به علت عدم رسیدگی درمانی به بیماری مبتلا شد و پس از آزادی از زندان نیز درمانش به جایی نرسید و امروز در بیمارستان در گذشت.

محمد جراحی نمونه ای از صدها فعال کارگری بود که در راه مبارزه برای بهبود شرایط زندگی طبقه ی کارگر جان باخت. بی شک قوه قضاییه و سازمان امور زندان ها در این مرگ دخلیند و باید پاسخگو باشند. چرا که سرطان را همین ها به جان او انداخته بودند.

طبقه ی کارگران ایران، کنشگری مقاوم و دلسوز را و کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری یار و همرزمی باورمند را از دست داده اند.

ما این ضایعه ی اسفناک را به خانواده بزرگ جراحی و به کارگران و زحمتکشان ایران تسلیت می گوییم.

بدیهی است که یاد محمد جراحی همواره با کارگران خواهد بود و عزم همرزمانش را برای رسیدن به جامعه ای عاری از ستم و برخوردار از رفاه و شایسته ی زیستن بیشتر خواهد کرد.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد

کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری

۱۳ مهر ۱۳۹۶

………………………….

حزب حکمتيست(خط رسمى): محمد جراحی درگذشت!

با کمال تاسف صبح امروز پنجم اکتبر ٢٠١٧ محمد جراحی یکی از فعالین دلسوز طبقه کارگر ایران، بعد از مدتی طولانی دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان، درگذشت.
محمد جراحی یکی از فعالین کارگری صمیمی و کمونیست بود. او سالهای طولانی از عمر خود را در دفاع از آزادی و برابری و برای تامین جامعه ای انسانی سپری کرد و به همین جرم  از طرف  جمهوری اسلامی ٥ سال زندانی شد.
محمد جراحی یک سال پیش از  پایان مدت محكومیت،  معلوم شد سرطان دارد و برای معالجه باید آزاد شود. اما مقامات قضایی جنایتکار و شکنجه گران جمهوری اسلامی كه خاموش شدن صدای او را میخواستند و برای همین او را به بند كشیده بودند، از آزادی او سرباز زدند. سرانجام و بعد از پایان دوره زندان و گذشت چند ماه از آزادی، بدلیل پیشرفت سرطان، قلب مهربانش برای همیشه از طپش ایستاد  و در بیمارستان تجریش درگذشت.
با مرگ محمد جراحی، طبقه کارگر ایران و جنبش سوسیالیستی یکی از فعالین دلسوز خود را از دست داد.
حزب حکمتیست(خط رسمی) درگذشت محمد جراحی را به کارگران ایران، به همه آزادیخواهان، به رفقا و یاران او، و همچنین به بستگان و خانوده عزیز و گرامی جراحی، تسلیت  میگوید.
یاد محمد جراحی همیشه گرامی است

دبیر خانه حزب کمونیست کارگری-حکمتیست (خط رسمی)
٥ اکتبر ٢٠١٧

…………………….

حسن رحمان پناه: درگذشت محمد جراحی، فعال کارگری و زندانی سیاسی

بنابه گزارشات منتشر شدە ، صبح امروز ٥ شنبە ١٣ مهرماه ١٣٩٦ محمد جراحی کارگر سوسیالیست و عضو “کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری” و فعال سیاسی که به دلیل وضعیت وخیم جسمی به تهران انتقال یافته بود، در بیمارستان “شهدا”ی تجریش درگذشت.
این فعال کارگری به بیماری سرطان تیروئید مبتلا بود و با مشکلات جسمی دیگری نیز دست و پنجه نرم می کرد. کارگر مبارز ” محمد جراحی” سە دهە فداکارانه و صادقانه در صفوف جنبش کارگری برای تحقق آرمانهای والای سوسیالیستی مبارزه کرد. ایشان در بدترین شرایط مالی و با جسمی بیمار، اما مقاوم و خستکی ناپذیر، زندگی خود را فدای آزادی و رهایی طبقه کارگر از ستم نظام ظالمانه و ضد انسانی سرمایه داری نمود . محمد جراحی در بدترین شرایط زندان تبریز، تمامی پنج سال حبس را بدون مرخصی سپری کرد. این فعال کارگری و زندانی سیاسی، طی مدت ٥ سال حبس، زیر شدیدترین اذیت و آزار و شکنجه های جسمی و روحی  قرار گرفت ، اما در برابر جانیان اسلامی هرگز سر تعظیم فرود نیاورد. زندان و فشارهای جسمی و روحی ، بی توجهی مقامات رژیم نسبت به بیماریش و اجازە ندادن به معالجە پزشکی در خارج از زندان ،منجر به مشکلات جسمی عدیده و تسریع مرگش گردید. محمد جراحی از یاران نزدیک فعال کارگری رزمندە و جانباخته، شاهرخ زمانی بود که در زندان توسط قاتلان اسلامی شرایط مرگش فراهم و به دلیل سکتە قلبی جانباخت. با مرگ محمد جراحی جنبش کارگری ایران یکی دیگر از یاران و فعالین راستین و رزمنده خود را از دست داد.
ضمن گرامیداشت یاد فداکاری و از خودگذشتگی فراموش نشدنی محمد جراحی با تنی رنجور و مریض در زندانها ، مرگ نابهنگامش را به خانوادە ، دوستان ، بستگان و همرزمانش در “کمیتە پیگیری ایجاد تشکل های کارگری” و کل جنبش طبقاتی و سوسیالیستی تسلیت گفتە و خود را در غم و اندوە آنان شریک می دانم .
حسن رحمان پناه
١٣/٧/١٣٩٦

…………………….

سایت آزادى بيان: جنبش کارگرى محمد جراحى را هم از دست داد

متاسفانه طبقه کارگر ايران , رهبران و فعالين کارگري و تشکلات مستقل کارگري و بخصوص کميته پيگيري يکي از ياران فعال و پيگير خود را از دست داد. محمد جراحي يکي از چهره هاي شناخته شده جنبش کارگري امروز بعد از مدتها دست و پنجه نرم کردن با بيماري ديده از جهان فرو بست.
محمد جراحي سالها از عمر خود را در زندانهاي مخوف  رژيم ضد کارگري جمهوري اسلامي گذراند .بعد از شاهرخ زماني و کورش بخشنده , محمد جراحي سومين فعال کارگري است که بعد از مرخصي از زندان و به علت بيماري و شرايط سخت زندانهاي جمهوري فاشيست اسلامي  جان خود را از دست ميدهد. بيشک متهم درجه اول و عامل مرگ اين عزيزان  در مرحله اول جمهوري اسلامي و حامي سرمايه در ايران است . ضمن محکوم کردن جمهوري اسلامي بعنوان عامل مرگ اين عزيزان … به خانواده محمد جراحي , دوستان و رفقا و طبقه کارگر ايران تسليت ميگوييم.
يادش گرامي و راهش پر رهرو باد
زنده باد سوسياليسم

………………………..

بهروز خباز: این مرگ را جمهوری اسلامی به محمد جراحی تحمیل کرد!

رفیق محمد جراحی بعد از سه دهه مبارزه کارگری و پس از جدالی سخت با بیماری سرطان صبح امروز ما را ترک کرد، در جسم او قبل از زندان خبری از سرطان نبود، زندانی شدن او در بند معتادین در ماه های اول همراه با شکنجه های جسمی و روحی بود، محمد در نامه ای  در شهریور سال 92 به سندیکای کارگران نقاش می نویسد:
“اینجانب محمد جراحی فعال کارگری و عضو سندیکای نقاشان با قریب به ۳۶ سال فعالیت سندیکایی هستم که به دفعات به‌خاطر دفاع از حقوق کارگران بازداشت و مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌ام. اینجانب در خرداد ماه سال ۹۰ به اتهام فعالیت در دفاع از حقوق کارگران توسط اداره اطلاعات تبریز بازداشت و پس از نزدیک به ۲ ماه بازداشت توأم با شکنجه و آزار و اذیت جسمی و روحی توسط دادگاه انقلاب تبریز طی یک حکم ناعادلانه به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده‌ام و هم اینک بیش از ۲ سال است در زندان مرکزی تبریز مشغول گذراندن محکومیت خود هستم.
در طول این مدت به دلیل شرایط سنی (۵۵ سال) و وضعیت نامناسب زندان تبریز از نظر تغذیه و بهداشت به بیماری‌هایی اعم از سرطان تیروئید، دیابت و چربی خون دچار شده‌ام. ولی متأسفانه تا به حال اقدامات مناسبی از طرف مسئولین زندان در راستای درمان بیماری‌هایم انجام نگرفته است. شایان ذکر است بنده به‌خاطر ابتلاء به بیماری سرطان تیروئید یکبار مورد عمل جراحی قرار گرفته‌ام و طبق نظر پزشکان متخصص مراحل درمانی باید در بیرون از زندان پیگیری شود. از این‌رو اینجانب با تکمیل پرونده پزشکی خود و ارسال آن به پزشکی قانونی جهت صدور نظر کارشناسی مبنی بر عدم تحمل حبس اقدام کرده بودم و اکنون با گذشت ۵ ماه از طرف مسئولین امر پاسخی دریافت نکرده‌ام.  باید عنوان کنم اینجانب در طی ۲ سال گذشته از مرخصی بهره نیرده‌ام و حتی پس از عمل جراحی تیروئید و علیرغم نظر پزشکان مبنی بر استراحت کامل، مسئولین زندان از اعطای مرخصی استعلاجی به بنده خودداری و بلافاصله پس از عمل جراحی به زندان منتقل شده‌ام”.
براساس آن چه که محمد جراحی نوشته است او را می توان همانند بسیاری دیگر همچون شاهرخ زمانی در زمره قربانیان خاموش زندانیان سیاسی نامید. جمهوری اسلامی با امتناع از رسیدگی پزشکی زندانیان سیاسی، آنان را به سوی مرگ هدایت می کند و در واقع به این شکل مخالفان خود را در زندان و بیرون از آن به قتل می رساند.
ما محمد جراحی و شاهرخ زمانی را از دست دادیم، بیایم نگران رضا شهابی، سهیل عربی، اسماعیل عبدی، محسن عمرانی، سعید شیرزاد و دیگر زندانیان سیاسی که به شدت در معرض خطر هستند بیاندیشیم، به این فکر کنیم که چطور می توانیم دست عوامل امنیتی را از سر این عزیزان کوتاه کنیم.
آخرین بار که با رفیق محمد جراحی صحبت کردم از آرزوهایش و از سوسیالیسم گفت که تا آخرین لحظه او را همراهی خواهد کرد،  او من و دیگر فعالین کارگری را به رفاقت و همبستگی برای اهداف جنبش کارگری فرا خواند.

من این ضایعه بزرگ را به خانواده، رفقای محمد جراحی در سندیکای کارگران نقاش و کمیته پیگیری تشکل های کارگری تسلیت می گویم و می دانم که تنها و تنها سازماندهی و تشکل یابی در مسیر اهداف جنبش کارگری می تواند این غم بزرگ را التیام دهد.

………………….

بهزاد سهرابی: قلب رفیق محمد جراحی برای همیشه از تبش باز ایستاد

محمد جراحی فعال کارگری وعضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ، یاروهمرزم زنده یاد شاهرخ زمانی، امروز پنج شنبه 13/07/1396 قلبش برای همیشه  از تبش بازایستاد. محمد جراحی، کارگرمبارزی بود که درراه رهایی طبقه کارگرورفع استثمارانسان ازانسان برای یک لحظه از پای ننشست و به این دلیل  توسط بیدادگاه های رژیم جهل و سرمایه، به 5 سال زندان محکوم شده بود. او در شرایطی دوران محکومیت زندان را به پایان  رساند که از بیماری تیروئید رنج می برد و او دردوران بازداشت تحت هیچ گونه معالجه ای قرارنگرفت و ازهیچگونه امکانی برای مرخصی  درمانی برخوردارنشد. بی شک عدم رسیدگی و عدم معالجه او در زندان ، شکنجه های جسمی و روانی، فشار ها و استرس های وارده  توسط حامیان نظام سرمایه داری ، بازجویان وشکنجه گران جمهوری جهل و سرمایه اسلامی ایران،عامل بسیار مهمی درمرگ نا به هنگام  این رفیق مبارزه بوده است .

با ابرازتنفروانزجارعمیق وبی پایان خود نسبت به نظام جهل و سرمایه اسلامی ایران، که عامل مرگ محمد جراحی بوده، باید یاد آورشوم که حافظان سرمایه داری درایران با نقشه هایی از پیش تعیین شده و با تمام امکانات موجود(حتی دادن داروهای مرگ باردردوران بازداشت به زندانیان ) درتلاش بوده وهستند که کارگران و فعالین کارگری که در امرمبارزه تلاش گرهستند را به شیوه های گوناگون به قتل برسانند. این نقشه شوم، امروزدرمورد رضا شهابی دارد صورت می گیرد!، نباید اجازه داد با ادامه بازداشت رضا شهابی ، شاهد فاجعه ای دیگر برای جنبش کارگری ایران باشیم !.

در اینجا به رسم کارگران ، درمقابل تلاش ها ،فداکاریها ، جسارت و از خود گذشتگی های محمد جراحی، درامرپیشبرد مبارزه طبقاتی کارگران ، سرتعظیم فرود آورده و فقدان و از دست دادن این رفیق عزیز را به خانواده ی او وجنبش کارگری ایران تسلیت می گویم؛ همچنین  از یاد نخواهیم برد که سنت جنبش کارگری به ما آموخته است که سازماندهی و باز هم سازماندهی آن راهی است که میتواند ما را به سر منزل مقصود برساند.

یاد محمد جراحی و تمامی جان باختگان راه رهایی طبقه کارگر  از استثمار  نظام سرمایه داری گرامی باد.

بهزاد سهرابی ، 13 مهرماه 96 برابر با 5 اکتبر 2017

…………………………….

الحزب الشيوعي العمالي اليساري العراقي: نعي محمد جراحي القائد العمالي و الناشط الشيوعي!!

حسب البيان الصادر من الحزب الشيوعي العمالي الأيراني في 5\10\2017 المصادف يوم الخميس الماضي توفي محمد جراحي القائد العمالي و الفعال الشيوعي و احد كوادر الحزب الشيوعي العمال الأيراني في عمر 58 سنة.

ناضل محمد جراحي ثلاثين سنة متتالية و وباصرار ضد الجمهورية الأسلامية في ايران و لم يخضع لسياساتهم للحظة و احدة و كان مع رفاقه و خاصة شاروخ زماني ينضالون من اجل قيادة و تنظيم العمال في ايران، انهم كانو من مؤسسي لجنة متابعة ايجاد التنظيمات العمالية. اعتقل من قبل الجمهورية الأسلامية بتهمة نشاطاته العمالية و الدفاع عن العمال و حكم بخمسة سنوات في سجن تبريزو واجه التعذيب داخل السجن بشكل لا انساني،اثناء تواجده في السجن اصيب بمرض السرطان  لكن الجمهورية الأسلامية منعه من العلاج  خارج السجن و حرمه من العلاج الضروري و عندما اطلق سراحه المرض كان منتشرا بشكل ادت الى وفاته يوم الخميس الماضي المصادف 5\10\2017، في الحقيقة قاتله الحقيقي هي الجمهورية الأسلامية في ايران.

نحن ندين الجمهورية الأسلامية و نتهمها بقتل محمد جراحي، و نعلن تضامننا مع القادة العماليين و السجناء السياسيين و الطبقة العملة الأيرانية مرة اخرى. و نطالب باطلاق سراح السجناء السياسيين فورا.

و نقدم احر التعازي لعائلة محمد جراحي  و اصدقائه و رفاقه و كل اعضاء الحزب الشيوعي العمالي الأيراني، و بتضامننا و نضالنا الأممي نديم النضال للوصول الى اهدف محمد جراحي  لتحقيق الحرية و المساواة و الأشتراكية.

المجد و الخلود لمحد جراحي !!

عاشت الأشتراكية

الحزب الشيوعي العمالي اليساري العراقي

6\10\2017

…………………………………

جوانمیر مرادی:  محمد جراحی را از جنبش کارگری ایران گرفتند

محمد جراحی عضو کمیته پیگیری، مدافع جسور، خستگی ناپذیر و مبارز راه آرمانهای طبقه کارگر بعد از تحمل 5 سال بدترین و غیر انسانی ترین شرایط زندان همراه با شکنجه های جسمی و روحی که منتج به سرطان شد، در حالیکه حدود یک سال بود که از زندان و از توهین و تحقیر زندانبان و شکنجه گر رهائی یافته بود، امروز درگذشت.
مرگ محمد جراحی یک باره رقم نخورده بود. روند مرگ او سالها پیش، در دوران بازداشت، شکنجه و زندان شکل گرفت و با محروم شدنش از معالجه و حتی داروهائی که خانواده اش با هزینه شخصی تهیه می کردند، بیماری او به مرحله بحران و لاعلاجی رسید که امروز بعد از سالها تحمل درد، زندگی را بدرود گفت.
بدون شک مرگ محمد جراحی برای جنبش کارگری واقعه ای دردناک و خسارت جبران ناپذیری است. اما راه و آرمان او همچنانکه هم اکنون هر روزه در اعتصابات و اعتراضات طوفنده کارگران و معلمان شاهد هستیم، پر ره رو است و یاد و خاطره او مانند مبارزانی همچون شاهرخ زمانی و کوروش بخشنده همراه لحظه به لحظه مبارزات جنبش کارگری ایران خواهد بود.
 ما با از دست دادن هر هم رزمی، باری گران بر دوش احساس می کنیم. اما مطمئنا بارغم از دست دادن آنان را با همبستگی و اتحاد قدرتمندتر خود برای رسیدن به آرزوهایشان، بر خود هموار خواهیم کرد.
13/7/1396

……………………………

شورای همبستگی کارگران دماوند

با کمال تاسف سنگر مبارزه کارگران وآزادیخواهان و برابری طلبان یکی دیگر از فعالین جسور و خستگی ناپذیرش را از دست داد. مرگ ناحق و تحمیلی محمد جراحی ایمان و اراده همرزمانش را محکمتر و جسورتر کرد. و این سنگر روز بروز با واقعیت حاکمیت سرمایه روبرو و مستحکم‌تر می شود. به خانواده استوار محمد جراحی و تمام دلسوزان انسانیت و طبقه کارگر تسلیت می گوییم و یادش برای میشه زنده و جاودان است

……………………………

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه;
ننگ بر عاملین مرگ فعال کارگری محمد جراحی

زنده یاد محمد جراحی پنج سال به دلیل مبارزه برای دفاع از حقوق کارگران زندانی شد. و حتی حقوق اولیه وی به عنوان یک زندانی رعایت نگردید. مراجعه به پزشک را از وی دریغ کردند و به دلیل عدم تشخیص به موقع سرطان، به فاصله کمتر از یکسال پس از آزادی به دلیل پیشرفت بیماری، مراقبت های پزشکی موثر واقع نشد و متاسفانه یارانش را تنها گذاشت.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه یاد این فعال کارگری را گرامی می دارد و به خانواده و دوستان و یارانش تسلیت عرض می کند.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۹۶/۰۷/۱۴

…………………..

برای محمد جراحی که دمی از مبارزه علیه ستم و استثمار به دور نماند!

جراحی فقط یک نام و یک خاطره نخواهد بود! جراحی فقط یک یار و همراه گرامی نخواهد بود! او نه تمثیل یک قهرمان، که خود یک راه بود، راهی که فراسویش صلح و نان و آزادی است! او یک افق درخشان در جهان بی عدالتی و تبعیض بود و خواهد ماند. 
مرگ او یک مرگ ساده نبود بلکه از جنس مرگ انسان هایی است که در راه حمایت از کارگران و تمام مزدبگیران دمی ننشستند .او به دلیل همین تلاشش از طرف صاحبان زر و زور به زندان افتاد و در اثر بی توجهی زندانبانان جوانی و سلامتی خود را از دست داد. امروز وی نمرده است بلکه یاد وخاطره اش در تک تک ما باقی است.
راهش پر رهرو!

“گروه اتحاد بازنشستگان”
۹۶/۷/۱۴

……………..

رحمان گلچهره: محمد جراحی،خود نمرد! شما، او را کشتید!

شما مدافعان نظم حاکم سرمایه در ایران، تمام ارکان تار و پودتان، در اوج رذالت و ستمگری علیه انسانیت ،آغشته به خون محمد جراحی ست!
جراحی را به بند کشیدید تا فریاد حق طلبی و آزادیخواهی کارگر و جامعه معترض علیه ستم و نکبتی که سالها بر زندگی شان رقم زده اید را، به بند کشیده باشید.
بربریت ضد بشری تان را در زندان، بر جسم و جان او روا داشتید، تا کینه توزانه ترین نیات استثمارگرانه تان را علیه منافع طبقه کارگر و نیروی کارمزدی معترض به رخ کشیده باشید.
با به مرگ کشانیدن جراحی ، البته که ما را غمگین ساختید، و قلب مان را به درد آوردید.
اما بیهوده می پندارید با به کام مرگ کشانیدن کارگری مبارز و پرتلاش، فریاد و قدم های اعتراض مان را خاموش خواهید ساخت،همانگونه که با به خاموشی بردن ستار بهشتی و شاهرخ زمانی ما نه تنها ساکت ننشستیم ،که بیش از هر زمان و هربار گسترده تر به میدان آمدیم.
و اکنون، به ضرب آهنگ رژه ما گوش کنید،
مدت هاست با جسارتی متحدانه تر ، در یک هم سرنوشتی ،علیه ستمگری شما مدافعان سرمایه و بربریت ، و برای رهایی انسان از تمام فقر و خون و منجلابی که ارمغان شماست،به صف شده قد علم کرده ایم. 
ما نیروی کارمزدی،حتی امروز(۱۳ مهر)، در روز خاموشی جراحی، با اراده ای مصمم، متحدانه ،فریادمان رساتر بود.
شما، مدافعان نظم سرمایه و سرکوب!
تمام ظلم و بی عدالتی تان ، 
تمام بیشرمی های نفرت آورتان ،
در کف جامعه پاسخ خواهد گرفت.

…………………..

محمد غزنویان: یاد و تلاش محمد جراحی، همیشه با ماست.

‌ جنبش کارگری ایران محمدجراحی را نیز از دست داد. جراحی نیز به اراده‌ی حاکمان ضدکارگر کشته شد چرا که بارها و بارها در راه اعزام او از زندان به بیمارستان مانع ایجاد کردند تا سرطان بر عمق جانش بنشیند. توموری که سلول‌‌های او را درنوردید و خورد، در سلول‌های مجازات حق‌طلبی برای تهیدستان کاشته شد. اما سرطان اعظم و بدخیم، حاکمیت منفورِ سرمایه‌دارانه است که به جان کارگران افتاده ، در کارخانه سرکوب‌شان می‌کند، به حبس روانه‌شان می‌کند، نادیده‌شان می‌گیرد و قطعا از مرگ و کم‌شدن‌شان شادمان می‌شود. جراحی نیز همچون افشین اسانلو و شاهرخ زمانی تا ساعاتی دیگر به خاک سپرده خواهد شد ولی نباید اجازه داد خواست و اراده‌ی او و آنها مدفون شود. همان‌گونه که هنوز حتا خاک خاوران خار چشم دشمنان مردم است، خاک گور و کفنِ کارگران نیز باید موجب وحشت کاخ‌نشینان باشد. کار ما نباید شماره زدن رفقای رزمنده‌ای باشد که به خاک می‌افتند بلکه باید به آن خاکریزی فکر کنیم که شهابی‌ها و شیرزادها با دو پاره پوست و استخوان‌شان از پس سلول و ستون و سیم‌خاردار از آن پاسداری می‌کنند و جراحی‌ها تا آخرین لحظه‌ی حیات بر اهمیت حفظ و خالی نکردن jangید کرده و می‌کنند. سنگری مملو از مردگانی که عاشق‌ترین زندگان بودند و مرده یا زنده‌شان باعث هراس کارفرمایان غارتگر و حامیان و کارگزاران دولتی است. محمد جراحی را تکثیر کنیم تا حتا در همین لحظه‌ای که خبر مرگ او به گوش امثال ربیعی می‌رسد یک لیوان آب خوش از گلوی‌شان پایین نرود و بدانند که مرگ تن کوشندگانِ راه عدالت پایان راه روحِ تغییر و برابری‌خواهی نیست. زبان ساده، تن شریف و آرمان بزرگ جراحی، کابوس اذهانِ بی‌مقدار و بی‌شرافت سرکوب‌گران باد.

…………………..

جعفر عظیم زاده

ننگ ابدی بر ستمگران و سرکوبگران

محمد جراحی پس از ماهها ایستادگی در برابر بیماری سرطان، صبح امروز در بیمارستان تجریش چشم از جهان فروبست. مرگ محمد داغ ننگی است بر پیشانی سرکوبگرانی که تاب تحمل فریاد عدالتخواهی این کارگر مبارز را نیاورند، او را به مدت 5 سال تحت ضد انسانی ترین شرایط به زندان انداختند، در زندان مراقبتهای پزشکی را از او دریغ کردند، تا آخرین دقایق پایان محکومیتش علیرغم جسم بیمار و رنجورش، او را در زندان نگه داشتند و محمد به فاصله کمتر از یکسال از رهائیش از زندان، بر بستر بیماری افتاد و امروز به یار دیرینش شاهرخ زمانی پیوست.
مرگ محمد هر چند که برای همه ما دردناک و تحمل ناپذیر و برای جنبش کارگری ایران ضایعه ای بزرگ است اما، ما در غم از دست دادن محمد زانوی غم در بغل نخواهیم گرفت و محکم و استوار خواهیم ایستاد و لحظه ای در مبارزه برای تحقق آرمانهای بزرگش درنگ نخواهیم کرد.

ننگ ابدی بر ستمگران و سرکوبگران

بدرود رفیقم، بدرود محمد عزیز، بدرود سرو قامت جنبش کارگری ایران، بدرود، بدرود، بدرود…….

…………….

شعری از سیاووش اکبری میاندواب :

از تختخواب فنری بیمارستان 
,شروع میشوی

وآفتاب ازچشمانت 
!طلوع میکند
!نگاه کن
تمام دوستت دارمهای سرخ
ازمشرق نگاهت تا امتداد
سبزینه‌ی حیات
..زبانه می کشد

.تقدیم به جانباخته راه ازادی وانسانیت محمدجراحی 
.درنگاه من٬بهارانی هنوز
.پاک ترازچشمه سارانی هنوز
.روشنایی بخش چشم آرزو
.خنده صبح بهارانی هنوز
.درمشام جان به دشت بادها
.بادصبح وبوی بارانی هنوز
.درتموزتشنه کامی های من
.برف پاک کوه سارانی هنوز
.درطلوع روشن صبح بهار
.عطرپاک جوکنارانی هنوز
.کشتزارآرزوهای مرا
.برق سوزانی وبارانی هنوز

شفیعی کدکنی

…………………

اینرا هم بخوانید

۱۷ شهریور تجمع پرستاران در سراسر کشور همراه با خانواده‌‌ها

پرستاران در اعتصابات خود که از ۹ مرداد شروع شد و به سرعت به اعتصابی …