روزنه rowzane خبری – تحلیلی 
درد دارم درد
چرا؟ به چه جرمی؟
باز هم قتل پنهان. اما دستهای به خون آلوده این قاتل ”پنهان‟ را همه دیدند . همه میدانند که مسبب واقعی مرگ این عزیزان مبارز جمهوری اسلامی است. آری، باری دیگر یک فعال برجسته کارگری را کشتند. او را مانند دوست و همرزم مبارزش شاهرخ زمانی کشند و گفتند در گذشت. محمد جراحی مبارزی کمونیست و خستگی ناپذیر و محبوب جنبش کارگری ایران بود که بعد ازچند سال در زندان دچار سرطان شد و بعد از آزادی که سرطانش پیشرفت کرده بود متاسفانه باز هم این بیماری از ما قربانی گرفت.
او را دستگیر و زندانی کردند چون تلاش میکرد تا به مبارزات کارگران که هر روزه در سراسر ایران در جریان است تشکل بدهد و صف کارگران را برای مبارزه علیه سرمایه داری متحد کند. جمهوری جنایتکاراسلامی او را کشت. با مرگ محمد جراحی جنبش کارگری یکی از رهبران مبارز خود را از دست داد. مرگ عزیزانی مانند محمد جراحی و شاهرخ زمانی و کوروش بخشنده ضایعه بزرگی است بر پیکر جنبش کارگری. اما همه اين جنايتها نفرت مردم را عليه حكومت آدم كشان بيشتر خواهد كرد و همرزمان محمد جراحى و فعالین و مبارزین جنبش طبقه کارگر را در ادامه راه او متحد تر خواهد ساخت. آنها کوتاه نخواهند آمد و همانطور که در مراسمش با حضور خود و سخنرانیهای پر شورشان اعلام کردند جمهوری اسلامی خیال کرده که با مرگ این فعالین و مبارزین محبوب کارگری ترس و رعب و وحشت در میان مبارزین و همرزمانش ایجاد خواهد کرد. کور خوانده است. برعکس، آنان قوی تر و با عزمی راسختر به مبارزه ادامه خواهند داد تا بساط کل این نظام پوسیده سرمایه داری را با اسلامشان برچینند و زندگی شایسته انسان برقرار کنند. همانطور که جعفر عظیم زاده در مراسم این رفیق عزیز محمد جراحی گفت؛ ما ایستاده ایم . بدرود رفیق، بدرود.
گرامى باد ياد محمد جراحى
زنده باد ادامه دهندگان راهش
زنده باد سوسیالیسم
14 مهر 1396