آمار دولتی حکایت از افزایش مهار نشده بهای کالاهای مصرفی در بازارهای تهران و دیگر استانها دارد. بهای برخی از کالاها و از جمله سبزیجات در مقایسه با مهرماه سال گذشته افزایشی ۹۰ درصدی داشته است. بهای شیر، پنیر و تخممرغ نیز افزایشی حدود ۷۵ درصد داشته است.
بگذارید از درد دلهایی شروع کنم که طی این چند روز از قدیمی ترین دوستان و آشنایانم در ایران دریافت کرده ام.
رویا نوشته است: به فکر خودکشی هستم. پسرم معتاد شده و دیگر آبرویی برایم نمانده. شیرین می گوید: مردم از غصه دارن خفه میشن و فتانه برام در یادداشتی نوشته که مردم ایران شادی میخوان ولی حیف این لعنتی ها نمی زارن.
وقتی پای صحبت هر کس در ایران بنشینید همین حکایتِ زندگی مردم است. این فقر و این فلاکت افسار گسیخته سر باز ایستادن ندارد. فاجعهِ افزایش قیمت ها فقط به معنای تنگدستی و گرسنگی بیشتر نیست. این وضعیت یعنی اعتیاد بیشتر، ترک تحصیل میلیونی بیشتر، عدم دسترسی بیشتر به بهداشت و درمان. این وضعیت یعنی غم و غصه بیشتر و بیماری روحی گسترده تر.
هیولای گرانی یعنی دامن زدن به قتل و جنایت انبوه. یعنی عدم شادی و تفریح و سرزندگی در جامعه. علیه این فاجعه باید دست به ریشه برد. ریشه حکومت اسلامی است.
اعتراضات اجتماعی در ایران نسبت به همه جای جهان بی همتا است. مردم عمیقا در حال یک مبارزه وسیع و بی امان با یکی از مخوف ترین حکومت های سرمایه داری – اسلامی جهان اند. این بزرگترین نقطه امید ما است. جامعه در ابعاد دهها میلیونی در هیچ زمینه ای با حکومت سر سازش ندارد. این مردم در آبان ۹۸ جمهوری اسلامی را تا مرز سرنگونی پیش بردند. این اتفاق باز هم در کمین جمهوری اسلامی نشسته است. این جامعه بلند می شود و حکومت مسبب این همه فلاکت را به زیر خواهد کشید.
تا به زیر کشیدن قطعی جمهوری اسلامی، باید همه ما که دردی در دل داریم با همدردان خود جمع شویم. جمع های اعتراضی –مطالباتی و بحث و هم نظری داشته باشیم. از اعتراضات بخش های دیگر جامعه بصورت متشکل و هماهنگ وسیعا دفاع کنیم. اعتراضات معلمان و بازنشستگان و کارگران و اعتراضات دانشجویان و بی حجاب ها را از آن خود بدانیم و پُر شور به حمایت از آنها برخیزیم. بدینگونه در حالی که غم و غصه داریم، در حالی که شادی نداریم و در حالی که از غم اعتیاد فرزند خود تا مرز خودکشی پیش رفته ایم، این همه اندوه را به باروت توپی تبدیل می کنیم که موجودیت حکومت ضد انسان جمهوری اسلامی را نشانه رفته است. از همین امروز شروع کنیم. با دوستان و همسایگان و هر کس که رابطه داریم ایجاد این جمع های مبارزاتی را شروع کنیم.
پایان دادن به گرانی ها و گرسنگی ها تنها با مبارزه متشکل و سازمان یافته همه ما مردم امکان پذیر است. همه با هم برای یک زندگی بهتر دست در دست هم دهیم.