انترناسیونال 775
به گزارش ایلنا، در نشست علنی روز سه شنبه ۹ مرداد مجلس جهانبخش محبینیا عضو کمیسیون برنامه و بودجه در مخالفت با دوفوریت لایحه تفکیک وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: “… در حوزه سلامت و در حوزههای اداری نارضایتیها غوغا میکند. پیشنهاد هموطنان ما به خاطر بیکاری و بیماری و مشکلات در اقتصاد بازار مسکن و سکه و ارز خوشبینیها را از عموم مردم گرفته است.”
همین شخص در بخش دیگری از سخنانش میگوید: “اقتصاد ایران در حال فروپاشی است. خواهش میکنم چشمتان را باز کنید. الان نزدیک به یک سال است که این مجلس را تحت فشار قرار دادهاند که وزارتخانهای را کمتر یا بیشتر کنند. اما آیا درد ما این است؟ درد ما این است که قیمت ارز ۱۱ هزار تومان شده است و این باعث خجالت برای همه آنهایی است که ادعا میکنند به فکر مردم هستند” محبینیا اضافه میکند: “درد مردم را بشنوید! به خدای دو عالم قسم مردم به ستوه آمدهاند و توقع دارند دردهایشان شنیده شود”
باید به اینها گفت که مردم توقعی از شماها ندارند. مردم دست به کار شده اند. این قدرت اعتراض مردم است که امثال محبی ها را “واقع بین” کرده و بجان هم انداخته است. هر کدام بنوبه خود سعی میکند بگوید که اگر کاری صورت نگیرد، ممکن است حکومت از دستشان خارج بشود.
فقر و فلاکت مردم و دزدی و چپاول بغل دستی ها را به یکدیگر گوشزد میکنند تا هم اینکه مسئولیت را از دوش خودشان بردارند و هم اینکه شاید فرجی بشود تا بتوانند چند صباحی به عمر حکومت ننگینشان بیفزایند.ولی دیگر خیلی دیر شده است. مردم با اعتراضات روزانه خود عزمشان را جزم کرده اند تا اینبار کار را یکسره بکنند وکلاین حکومت نکبت را از این مملکت جارو بکنند. این هشدارها اگر چند سال پیش حرف شنوایی برایش پیدا میشد و شاید میتوانست چند مدتی مرگ این حکومت را به تاخیر بیندازد ولی حالا خیلی دیر شده و هیچ چیز نمیتواند مانع مردم برای سرنگونی این حکومت بشود.