لبه دوم تیغ” تلاشی سوخته و شکست خورده

پرداختن به ویدئوی دو قسمتی “لبه دوم تیغ” ساخته کمپانی تبلیغاتی رژیم اسلامی از چند نظر حائز اهمیت است که به ان اشاره میکنم.
جمع آوری برنامه ها، لایوهای میدیای اجتماعی، مصاحبه ها، اظهار نظر تنی چند از فعالین احزاب سیاسی مختلف در کردستان کار چندان سختی نیست. همه علنی منتشر شده اند. تمامی آنچه که به عنوان مستند در نمایش “لبه دوم تیغ” از سوی دستگاه تبلیغاتی جمهوری اسلامی انتشار یافته است، همگی بطور علنی، روشن و رو به مخاطبان بیان شده است.
سوال این است که چرا حکومت جمهوری اسلامی دست به جمع آوری این مجموعه که هر یک در زمان و مکان واقعی خود از سوی افراد حقیقی و حقوقی منتشر شده است زده است؟
باید گفت که کاربدستان دستگاه تبلیغاتی رژیم با رجوع به آنچه که به وفور در دسترس همگان قرار دارد میخواهند بگویند حق با جمهوری اسلامی بود که از همان ابتدای ظهورش دست به نسل کشی زد. میخواهند بگویند کشتار انقلابیون، سرکوب ادامه انقلاب در کردستان و اجرای اعدامهای دسته جمعی در کرمانشاه، پاوه، کامیاران، سنندج، مریوان، سقز، بوکان و مهاباد را میبایست انجام میدادند.
پخش دو قسمتی “لبه دوم تیغ” که بر روی وقایع و رویدادهای مقطع قیام تا به امروز در کردستان فوکوس کرده است، تلاشی است برای مشروعیت دادن به حکومتی که از همان ابتدای ظهورش در میان مردم کردستان ابدا مشروعیت نداشت. چه کسی هست که سابقه و کارنامه جمهوری اسلامی را نداند؟
جمهوری اسلامی پدیده ای بوده است که در زندان هایش و در اوج شقاوت و بی رحمی عناصر انقلابی را به زانو در می آورد و همچنان ادامه میدهد. اما یک حزب و سازمان روشن بین و آگاه هیچگاه حاضر نمیشد زانو زدن خوش نام ترین عنصر انقلابی خود را به عنوان ضعف آن فرد ارزیابی کند و او را تحقیر کند.
صدیق کمانگر که خار چشم دولت موقت و شخصیت جسور در مقابل دارودسته خمینی بود، این سنت را جا انداخت که این جمهوری جهل و جنایت است که شریف ترین، صادق ترین و انقلابی ترین کادر و عضو یک سازمان را در حین اسارت آنقدر شکنجه میکند تا او را از نظر افکار عمومی بشکند. او عمیقا از کرامت همان انسانها که بدست جلادان اسلامی تا پای مرگ شکنجه می شدند قاطعانه دفاع کرد. جمهوری اسلامی هنوز سنگینی ابعاد قدرتمند دوران قیام مردم، تعرض اجتماعی جامعه کردستان، نقش شوراها و جایگاه صدیق کمانگر را بر تن خود احساس میکند.
جمهوری اسلامی قاتل عزیزان گردان شوان ابدا صلاحیت ارزیابی از واقعه گردان شوان و صدها اتفاق دیگر که بانی و مسبب آن همین حکومت آدمکش اسلامی بود است ندارد. نباید فراموش کرد که جمهوری اسلامی قاتل، بانی و مسبب کشتار عزیزترین هایمان در گردان شوان بود. عزیزان اسیر شده گردان شوان چی؟ آنان کجا و توسط چه جانورانی اعدام شدند؟ نباید فراموش کرد که هزاران خالد بابا حاجیان و هزاران انسان شریف که برای آزادی، برای، کرامت و حرمت انسانی جنگیدند، توسط همین جنایتکاران که امروز به دست و پا افتاده اند با تیغ های هزار لبه آنان را از زندگی محروم کردند.
حکومت اسلامی که ضربات محکمی را در سال ۹۶ و ۹۸ از سوی مردم بپا خاسته ایران متحمل شد، با تمام ابزار و با تمام امکاناتش سعی میکند با قرار دادن لایو هایی که در میدیای اجتماعی و در مقابل چشمان میلیونها نفر بیان شده اند، با این سبک و روش اسلامی و داعشانه، از تکرار ۹۶ و ۹۸ دیگری جلوگیری کند. این را عمیقا باید دریافت.

اما اشتباه فاحشی خواهد بود که در این هیاهویی که دستگاه تبلیغاتی حکومت براه انداخته است، کسی یا جریانی آگاهانه یا ناآگاهانه سوراخ دعا را گم کند.
خطا خواهد بود که در گرماگرم تعرض ضد انسانی این حکومت به کل جامعه، کسی به دام افشاگری با هر سازمان و جریانی که به آن نقد دارد بیافتد. این را میشود در جای خود بدان پرداخت نه در مقطع فضا سازی چندش آور حکومت مفلوک اسلامی.
تمام اشخاص، احزاب و سازمانهایی که نقدهای سیاسی، اجتماعی و سرنوشت ساز در آینده سرنگونی جمهوری اسلامی در قبال تحولات سیاسی جامعه دارند نباید ناخواسته مسیر را اشتباه بروند. هر حزب و سازمان و شخصیتی میتواند کماکان نقدهایش را به جریان سیاسی مخالف خود بیان کند اما قطعا نباید ذره ای در دام فضایی که رژیم اسلامی با تیغ هزار لبه ای که بیش از چهل سال است بر تن جامعه و نیروهای سیاسی مخالف خود کشیده است بیفتد.
اگر فیلم یک ساعته ای از آنچه که حکومت اسلامی طی تاریخ موجودیت خود در شکنجه گاه های قرون وسطایی اش علیه فعالین احزاب و نیروهای سیاسی انجام داده و از طنابهای دارش و از توحشی که نسبت به هشتاد میلیون انسان روا داشته است به جهانیان نشان داده شود، دنیا عمیقا تکان خواهد خورد.
“لبه دوم تیغ” محصول گوبلز های اسلامی تلاشی برای بقا است اما تلاشی سوخته و شکست خورده.
۱۵ بهمن ۹۹
۳ فوریه ۲۰۲۱