روزنه rowzane خبری – تحلیلی
“مادر”، عنوان رمانی است از “ماکسیم گورکی” نویسنده شهیر روسیه در ابتدای قرن بیستم. مادر داستان گورکی، به عنوان یک زن، روزگار به تلخی دریک محله کارگری سپری میکند. در طی داستان، مادر تحت تاثیر روابط و مبارزات پسر کارگر خود به یک زن مبارز علیه زندگی که به او تحمیل شده تبدیل میشود. این رمان بخشی از حافظه تاریخی چپ ایران است.
اکنون اما “مادر” در میان ما زندگی میکند. گوهر عشقی.
مادری که بخاطر دادخواهی قتل فرزند کارگر خود در زندان، به یک مبارز تمام عیار تبدیل شده.
او در آخرین پیامش رو به کارگرانی که اعتصاب کردند می گوید: تا پای جان با شما هستم. و بدین گونه از اعتصاب کارگران حمایت کرده.
او در سال 97، در پی شکنجه اسماعیل بخشی هم نوشته بود:”تا جان در بدن دارم حامی تک تک‌شان خواهم بود.” و ثابت کرده همیشه پای حرف خود ایستاده.
او پیشتر نیز در پیامی دیگر، حمایت و همگامی خود را با انقلاب زنانه با برداشتن حجاب در سن هشتادسالگی نشان داده بود؛ و بدین گونه در ادامه مبارزات خود به انقلاب زن زندگی آزادی پیوست.
گوهر عشقی یک پدیده مهم از مقاومت و مبارزه است. او بخشی مهمی از انقلابی جاری است که برای همیشه در تاریخ مبارزات مردم ایران علیه جمهوری اسلامی، نقش او ثبت است.
“مادر” گورکی در کتاب جان دارد، مادر ما، اما به مبارزات مردم جان می بخشد.
