ماشین اعدام جمهوری اسلامی را درهم بکوبیم!

پنجشنبه چهاردهم اردیبهشت ماه، حکم دو زندانی که پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند، در زندان قزلحصار کرج به اجرا درآمد. علاوه بر این در این روز پنج زندانی در زندان یزد  و دو زندانی در مشهد و بیرجند اعدام شدند. در این روز همچنین  یک شهروندان اهل زاهدان در ارتباط  با مواد مخدر در تربت جام اعدام شد.  با احتساب این زندانی در طی پنج روز اخیر دستکم ۲۰ شهروند زندانی اهل بلوچستان  و از جمله  دو زن در زندانهای کشور اعدام شده اند. همچنین براساس گزارش منتشرشده، در روز چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۰ نفر در زندان‌های مختلف ایران اعدام شدند…

اینها گوشه هایی از اخبار اعدامهای فزاینده در ایران است که خشم و نارضایتی بسیاری را بویژه در میان خانواده های محکومین به اعدام دامن زده است. فردا نوبت کیست و کدام خانواده دیگری داغدار خواهد شد؟ این سوالاتی است که بسیاری با دل نگرانی از خود می پرسند.  ابعاد این اعدامها در بلوچستان به شکل یک نسل کشی وحشیانه در جریان است.  

  این اعدامها نشاندهنده وضعیت در مانده حکومتی است که هیچ پاسخی برای معضلات اجتماعی ندارد بلکه خودش عامل بسیاری از بلیه های اجتماعی در جامعه است. این اعدامها همچنین نشاندهنده ترس حکومت از انقلاب مردم و تلاش برای ایجاد فضای رعب و وحشت است تا از طریق آن به خیال خود اعتراضات مردمی را مهار کند. این اعدامها صرفنظر از جرائم منتسب به اعدام شدگان یک اقدام سیاسی حکومت علیه مردم و بطور مشخص در پاسخ به انقلاب زن زندگی آزادی است. جمهوری اسلامی دارد از مردم بپاخاسته و معترض، از مردم بلوچستان که با اعتراضات مداوم خود رژیم را ذله کرده اند انتقام می گیرد تا به جامعه نشان دهد که هنوز کنترل اوضاع را در دست دارد.

مقابله با موج فزاینده اعدامها در ایران وظیفه تک تک ماست. چرا که جمهوری اسلامی با این اعدامها تک تک ما را نشانه گرفته است. نباید بگذاریم که جمهوری اسلامی با ارتزاق از جان و خون مردم به حیات ننگین خود ادامه دهد. این نبرد بخشی مهمی از انقلاب زن زندگی آزادی برای سرنگونی جمهوری اسلامی است. اگر هر اعدام با اعتراض محکم جامعه روبرو شود، اگر نام و عکس محکومین به اعدام در همه جا پخش شود و فریاد نه به اعدام در همه جا طنین انداز شود، اگر برای نجات هر زندانی محکوم به اعدام بطور دسته جمعی، کمپین های نجات راه بیاندازیم، اگر خانواده های محکومین به اعدام جرات بیشتری کنند و در مقابل تهدیدات رژیم مرعوب نشوند و پرونده های اعدامی ها را رسانه ای کنند، اگر در شبکه های اجتماعی اسم و مشخصات محکومین به اعدام با هشتگ های مناسب دست به دست شود، اگر در تجمعات خانواده های محکومین به اعدام در مقابل درب زندانها و مراجع قضایی جمهوری اسلامی تعداد هر چه بیشتری شرکت کنیم و تنهایشان نگذاریم، اگر  همانطور که برای آب و غذا و مسکن و بهداشت و حقوق دست به اعتراض و اعتصاب می زنیم علیه اعدامها نیز اعتراضات بیشترو یا حتی اعتصاب سازمان دهیم، آنوقت موفق خواهیم شد که جلوی اعدامهای فزاینده را بگیریم و ماشین آدم کشی جمهوری اسلامی را متوقف کنیم.

اگر هدف اعدامها این است که ما را بترساند و روانه خانه کند لازم است با ابراز وجود متحدانه خود نشان دهیم که دست از اعتراض بر نخواهیم داشت وهر اعدام را به اعتراضی بیشتر علیه جمهوری اسلامی تبدیل خواهیم کرد. لازم است همه فعالین اجتماعی بسیج عمومی علیه اعدام را در دستور کار خود قرار دهند و برای توقف ماشین آدمکشی جمهوری اسلامی، که هر روز جان عده ای را می گیرد و خانواده های تازه ای را عزادار و متلاشی می کند، هر چه قوی تر وارد میدان شویم. ما می توانیم و باید با نیروی متحد و یکپارچه خود و با شعار نه به اعدام جلوی اعدامها در ایران را بگیریم و از شر رژیم خلاص شویم.

حسن صالحی