روزنه rowzane خبری – تحلیلی
اجازه دهید از مقابل کنسولگری حکومت اسلامی در شهر فرانکفورت آلمان به کارگران هفت تپه و فولاد به خانواده های این عزیزان درود بفرستیم و در عین حال به آنها بگوییم که در طول دو ماه گذشته تظاهراتهای شما در شوش و اهواز نه فقط توجه و سمپاتی مردم ایران ، دانشجویان، فرهنگیان، معلمین بازنشستگان، و کارگران ایران را در همه جا بخود جلب کرد، بلکه صدای اعتراض شما در خیابانهای فرانکفورت، برلین، بیرمنگام ، لندن تورنتو و همه کشورهای جهان دیگر دنیا هم پخش شد.
بنظر من باید درود ویژه فرستاد به رهبران کارگری به لیدرهایی که در خیابانهای شوش و اهوازبا صلابت و قدرت و با اعتماد بنفس، در مقابل جمهوری اسلامی، علیه مافیای حکومتی، علیه نمایندگان خامنه ای در این شهرها، حتی علیه مساجد و امامان در این شهر به خیابان رفته و گفتند که ” اسلام را پله کردید، مردم را ذله کردید” کاراکترهای این اعتراضات بسیار فراتر از فقط یک اعتصاب کارگری بود، کارگران و رهبران کارگری در این تظاهراتها گفتند نه به استثمار، نه به مافیای حکومتی، نه به خصوصی سازیها و این اتفاق بسیار بسیار مهم است، بنظر من طبقه کارگر بخاطر موقعیتی که در اقتصاد و و در زندگی اجتماعی دارد، وقتی آمد به خیابان، وقتی آگاهانه آمد، و وقتی گفت که قدرت ما در اتحاد ما است، یک اتفاق مهم اجتماعی است. آمدند و گفتند که ما متحدانه میتوانیم تکلیف معضلات را روشن کنیم، متحدانه میتوانیم به اینفقر و فلاکت پایان دهیم و در حقیقت متحدانه میتوانیم حکومت را سرنگون کنیم، از نظر من واقعا طبقه کارگر در ایران آمده که تکلیف این حکومت را روشن کند، استاندار و یا مقامات مسئول در استان خوزستان، هر کدام رفتند و به تشبثاتی دست زدند، کارگران و رهبران آنها فورا پاسخ آنها را داند، پاسخهای درخور، حرف کارگر اینست تا جایی که به هفت تپه برمیگردد، دستمزدهای نپرداخته اشان را میخواهند، ایهالناس در سراسر جهان بدانید که ما از کشوری آمده ایم و در مورد کارگرانی حرف میزنیم که شش ماه و هشت ماه کار میکنند و حقوقی دریافت نمیکنند، ما در مورد کارگرانی حرف میزنیم که میایند به خیابان و میگویند ده ماه است کار کرده ایم و حقوقی دریافت نکرده ایم، کی قراره پاسخ بچه های این خانواده ها را بدهد، کی قراره پاسخ خانواده های کارگران را بدهد. کارگر هفت تپه آمد در خیابان دستمزد میخواست، در عین حال همه ما دیدیم هفت تپه را داده اند دست یک مرد ابله وابسته به جمهوری اسلامی که وقتی آمد جلوی دوربین حرف زد همه دیدند، که یک عده چپاولگر جانی را آورده اند بر سر صدها خانواده کارگری مسلط کرده و اینها آمده اند و هفت تپه را به نابودی کشانده اند، کارگر هفت تپه در مقابل این وضعیت میگوید اگر نمیتوانید اینجا را اداره کنید، بروید کنار بدهید دست خودمان، حرفی که در هفت تپه زده شد، شورای کارگری بود، مجمع عمومی کارگری بود که پاسخ کارگران به وضعیت فعلی بود که بنظر من بسیار مهم بود، نه فقط حرفش را میزنند، بلکه اینرا عملی میکنند، جمع میشوند باهم حرف میزنند ، تصمیم میگیرند و الان در مقابل جمهوری اسلامی که گفته شورای اسلامی درست کنید همین دیروز، کارگران هفت تپه بیانیه دادند و گفتند شورای اسلامی یعنی نمایندگان را فقط میتوانیم دو سال یکبار عوض کنیم، اینرا قبول نداریم، ما میخواهیم شورای خودمان را داشته باشیم، اگر از نماینده راضی نبودیم فردا او را پایین بیاوریم این پاسخ طبقه کارگر به آینده ایران است، ای کسانیکه در سراسر دنیا فکر میکنید آلترناتیو در ایران وجود ندارد، ای کسانیکه در بوق و کرنا میکنید آڵترناتیو وجود ندارد، این آلترناتیو آینده ایران است. مردم ایران خودشان قدم به قدم مبارزه کرده اند، علیه زن ستیزی، علیه خفقان، علیه سرکوب ، علیه اعدام، علیه سنگسار، علیه تمام تشبثات جمهوری اسلامی، جامعه ایران پاسخ اسلام سیاسی را قدم به قدم داده، اگر اینهایی که در قدرت اند میگویند زن آدم نیست، زنان ایران با صلابت رفتند، بالای سکو و گفتند ما برابریم با مردان، انسانیم و از انسانیت دفاع میکنیم. اگر اینها گفتند کارگر برده است کارگران آمده اند و میگویند ما خودمان سرنوشت خودمان را بدست میگیریم، کارگران فولاد ٤٥٠٠ نفر هستند که هفتاد درصد آنها تحصیلاتی در حد لیسانس و بالاتر دارند، ایهاالناس که فکر میکنید کارگر نمیتواند پاسخ مسائل را بدهد، اینها همه تحصیل کرده آگاه و مجرب هستند. به این معنی دو ماه اعتصاب در هفت تپه و وفولاد تصویر سیاست در ایران را عوض کرد، نگاه کنید رهبران کارگری را که با صلابت حرف میزنند، میگویند حکومت باید برود، میگویند رفاه و آزادی برای همه، میگویند نه به فقر و نه به فلاکت اجتماعی و متکی بر مجمع عمومی خودشان هستند.
ما درود میفرستیم به کارگران هفت تپه وکارگران فولاد، و همه کارگران در ایران و فرهنگیان و بازنشستگان، این اتفاق در طول دو ماه گذشته وحدت را در ایران بیشتر کرد.
دانشجو رفت در خیابان گفت من فرزند کارگر هستم ، از حقوق کارگر دفاع میکنم. فرهنگی آمد بیانیه داد و نه فقط این، بلکه اتحادیه کارگری ، میلیونها کارگر در دنیا از کارگران هفت تپه و فولاد دفاع کردند. این وحدت مبارزاتی بنظر من بسیار مهم است. ما امروز اینجا آمده ایم و اعلام میکنیم که تمام دستگیر شدگان باید فورا آزاد شوند. و جمهوری اسلامی بعنوان نعشی که در ایران افتاده، و پاسخ هیچ مسئله ای را نداره،باید گورش را گم کند. حکومت اسلامی امروز بجز سرکوب و بجز دستگیری بجز زندان پاسخی ندارد و کارگران در ابعادی میلیونی فریاد زدند نه زندان نه سرکوب دیگر اثر ندارد. بنابر این طبقه کارگر و مردم ایران دارند واقعا سوت پایان حکومت اسلامی را به صدا در مێ آورند. ونه فقط این بلکه نشان میدهند چطوری میشود آینده را ساخت، چگونه میتوان آینده را سازمان داد، چگونه میشود شورا درست کرد، چگونه همین هایی که دارند مبارزه میکنند، همین هایی که چهل سال است دارند مبارزه میکنند میتوانند آینده را بسازند. و هیچکس منتظر این نیست که با موشک کسی شلیک شود به ایران و بقیه را هبری کند. رهبران همان کسانی هستند که چهل سال است مبارزه میکنند، اجازه دهید آخرین قسمت صحبتم را درود بفرستم به بازنشستگانی که دیروز و پریروز رفتند به خیابان، آنها هم نسل های ما هستند، باز نشسته ای که رفت و گفت ١٩ سالم بود آمدم علیه دیکتاتوری پهلوی مبارزه کردم ولی اینرا نمیخواستم، من فقر نمیخواستم، من دیکتاتوری مذهبی نمیخواستم، من فلاکت نمیخواستم، من آزادی میخواستم، و چهل سال است ما داریم مبارزه میکنیم، و کماکان از حرمت انقلابمان علیه دیکتاتوری پهلوی دفاع میکنیم، و یکبار دیگر اعلام میکنیم ما حکومت اسلامی را سرنگون خواهیم کرد و آینده بهتری را خواهیم ساخت. با وجود تمام مشکلاتی که داشتیم، با وجود همه کسانی که جمهوری اسلامی آنها را از ما گرفت، با وجود همه اعدام ها من نوعی سالهای سال است در مقابل سفارتخانه های جمهوری اسلامی میروم، ما از روز اول گفتیم اینها دون شان بشر هستند، از روز اول گفتیم اصلاح طلب ، اصولگرا هر دو دارند از فاشیسم اسلامی دفاع میکنند، ما از روز اول گفتیم مردم ایران شایسته زندگی بهتر هستند، ما از روز اول گفتیم زن و مرد برابرند، الان میلیونها و میلیونها نفر در ایران بلند شده اند و اینرا میگویند ، بنا بر این روزهای آخر عمر جمهوری اسلامی ایران فرا رسیده و همانطور که گفتم آلترناتیو در ایران ساخته شده درود میفرستیم به کارگران فولاد به خانواده های آنها به زنانی که قهرمانانه در خیابانهای شوش و اهواز رفتند و و سخنرانی کردند، درود میفرستیم به اسماعیل بخشی و تمام رهبران کارگری در این دو شهر و اعلام میکنیم مرگ بر جمهوری اسلامی زنده باد آزادی و برابری.
