روزنه rowzane خبری – تحلیلی
لغو حکم اعدام محمد رضا حدادی بازتاب گسترده ای در رسانه ها و جامعه داشته است. او در سن پانزده سالگی به اتهام قتل به زندان افتاد و در زندان از یک نوجوان ۱۵ ساله به یک مرد ۳۳ ساله تبدیل شد. با تنی رنجور و بیمار، همراه با نارسایی شدید کلیه و مبتلا به زخم معده. از شنیدن خبر لغو حکم اعدام محمدرضا حدادی که ۱۸ سال آزگار با کابوس مرگ در اسارت رژیم بود بسیار خوشحالم. خیلی ها برای نجات وی زحمت کشیدند. ولی دلمان خون است که چه بر سر این پسر بچه آوردند. او را ۱۸ سال در سلول مرگ نگه داشتند و جوانی اش را از او گرفتند.
محمد رضا جرمش این بود که در یک خانواده فقیر زاده شده است. به خاطر فقر و در عوض وعده دریافت پول قبول کرد قتلی را بر عهده بگیرد که مرتکب نشده بود. کسی به حرفش گوش نداد. کسی به فقر و نداریش رسیدگی نکرد. در نوجوانی هر کس ممکن است خطایی بکند. اما محمد رضا چون مثل آقا زاده ها از “ژن خوب” برخوردار نبود تاوان داد. محمد رضا اگر فرزند یکی از سران رژیم بود، حتی با هزار و یک خطا، حتما در ناز و نعمت زندگی می کرد. داستان محمد رضا برای ما آشناست. داستان درد و رنج یک جامعه که اسیر مشتی مفتخور سنگدل شده است. خالقان واقعی ثروت بی چیزند و مفتخوران همه چیز دارند. این وضع باید عوض شود تا محمد رضای دیگر دچار این نگون بختی نشود.
مندرج در ژورنال شماره ۳۵
