مردم انقلابی عراق بار دیگر خیابانهای این کشور را تسخیر کردند

روز دوشنبه ۲۵ اکتبر (۴ آبان) جمعیت عظیمی از مردم در صفوف هزاران نفره در شهرهای مختلف عراق علیه حکومت فاسد و دار و دسته های آدمکش اسلامی در این کشور به خیابان آمدند و اعلام کردند که کوتاه نمی آییم و این وضعیت را نمیپذیریم. مردم عراق قاطعانه اعلام کرده اند که این حکومت فاسد است و همکار جمهوری اسلامی است و باید کلیه سیاستمداران حاکم گورشان را گم کنند و بساط جریانات اسلامی از این کشور برچیده شود. اعتراضات توده ای مردم عراق که به آن انتفاضه اکتبر (انقلاب اکتبر) میگویند یکسال قبل در روز ۲۵ اکتبرشروع شد و کم و بیش در تمام طول یکسال گذشته ادامه داشته است. تظاهرات عظیم روز دوشنبه به مناسبت سالروز آن صورت گرفت.

در بغداد، ناصریه، کربلا و نجف، دیوانیه،‌ کوت و سماوه صدها هزار نفر از مردم معترض از زن و مرد به خیابان آمدند و خواهان معرفی و محاکمه عاملین کشتار مردم در طول یکسال گذشته شدند. بیش از ۵۰۰ نفر از تظاهر کنندگان توسط نیروهای سرکوب حکومت و یا دار و دسته های اسلامی از جمله دار و دسته های وابسته به جمهوری اسلامی به قتل رسیده اند. این جنایات نه فقط مردم را مرعوب نکرده، بلکه بر خشم و عصیان و انزجار مردم نسبت به دارودسته های جانی حاکم بسیار شدت داده است. در تظاهرات دوشنبه ۲۵ اکتبر عکس هایی از تعدادی از قاتلین تظاهرات کنندگان در دست مردم بود.

یکی از جلوه های باشکوه اعتراضات در عراق حضور فعال و چشمگیر زنان و نقش پیشتاز و شجاعانه آنها است. بسیاری از مردمی که در طول یکسال گذشته توسط اوباش حکومت و فرقه های جنایتکار اسلامی به ضرب گلوله مجروح شده اند نیز در تظاهرات روز دوشنبه شرکت داشتند. موقعی که مردم قصد داشتند خود را به منطقه سبز که پارلمان و سایر مراکز دولتی در آن مستقر شده برسانند مورد تیراندازی قرار گرفتند و تعدادی مجروح شدند.

اعتراض مردم عراق که در ابتدا علیه فساد و فقدان خدمات شروع شد بسرعت به اعتراض علیه کل حاکمیت و همینطور علیه جریانات اسلامی از جمله فرقه های اسلامی دست ساز جمهوری اسلامی تبدیل شد و منجر به بحرانی تریندوران سیاسی در عراق گردید. در طول یکسال گذشته،‌ حکومت عراق و بویژه جریانات اسلامی با کشتار مردم و با آدم ربایی و ترور فعالین و یا آتش زدن چادرهای معترضین که در میادین شهرها برپا شده است،تلاش کردند جامعه را آرام کنند اما همه این تلاش ها ناکام ماند و با هر جنایتی توسط حکومت و مرتجعین اسلامی مردم به اعتراض خود شدت بیشتری دادند. مردم اقدامات و توطئه های سیاسی حکومت را نیز یکی پس از دیگری به شکست کشانده اند. گسترش اعتراضات به استعفای عادل المهدی نخست وزیر این کشور در ماه آذر سال قبل منجر شد. نخست وزیران بعدی نیز یکی پس از دیگری با مخالفت مردم مواجه شدند و مجبور به استعفا شدند از جمله نخست وزیری محمد توفیق علاوی که مورد حمایت مقتدا صدر و جمهوری اسلامی قرار داشت، یک ماه بیشتر دوام نیاورد. نخست وزیر بعدی نیز به سرنوشت مشابهی دچار شد و بحران حکومتی هر روز عمیق تر شد. مردم اعلام کردند که هیچ کسی از مقامات سابق و کنونی حکومت عراق و یا دار و دسته های اسلامی را قبول نخواهند کرد.

یک معضل مردم عراق دار و دسته های مسلح اسلامی هستند که توسط آدمکشانی مانند مقتدا صدر و یا مستقیما توسط جمهوری اسلامی و قاسم سلیمانی و با صرف هزینه های سنگینی تشکیل شده اند. بیجهت نیست که قتل سلیمانی قاتل به جشن مردم عراق منجر شد. در آذر سال قبل نیز مردم انقلابی در نجف به کنسولگری جمهوری اسلامی در کربلا حمله کردند و سپس کنسولگری جمهوری اسلامی در نجف را به آتش کشیدند. مردم معترض مقر و دفاتر حزب الله را با بولدوزر ویران کردند و دفاتر آنها و همچنین تصاویر نوری المالکی را به آتش کشیدند. مردم علیه دستجات تروریستی و علیه ترور رهام یعقوب فعال زنان در بصره با صدای رسا و در جمعیتی عظیم فریاد زدند و اعتراض کردند.

مردم عراق علیه فقر و تبعیض و بیحقوقی و علیه فساد و حکومت قومی مذهبی این کشور و علیه حضور جریانات آدمکش اسلامی، از جمله فرقه های وابسته به جمهوری اسلامی به میدان آمده اند و اعلام کرده اند که به کمتر از رفتن این حکومت و جمع شدن بساط کلیه جریانات اسلامی و به کمتر از نظامی سکولار، آزاد و برابر و مرفه و یک زندگی انسانی رضایت نمیدهند. پیشروی مردم عراق نه تنها مردم این کشور را از وضعیت فلاکتبار حاکم نجات میدهد بلکه همچنین‌ شکستی برای جمهوری اسلامی و موفقیتی برای مردم ایران است. حزب کمونیست کارگری قاطعانه از مبارزات و خواستهای انسانی مردم عراق حمایت میکند و مردم آزادیخواه و کلیه تشکل ها و نهادهای مردمی در ایران را به همبستگی فعالانه با مردم عراق فرامیخواند.

زنده باد انقلاب آزادیخواهانه مردم عراق
زنده باد همبستگی مردم ایران و عراق

حزب کمونیست کارگری ایران
۷ آبان ۱۳۹۹، ۲۸ اکتبر ۲۰۲۰

اینرا هم بخوانید

بیانیه جمعی از فعالان دانشجویی دانشگاه‌های کشور: «از انقلاب ۵۷ تا دختر علوم‌و‌تحقیقات: زنان* به میادین بازمی‌گردند»

بسیاری از ما زنانی* که در این روزها و در این مرز و بوم زندگی …