مرگ بر طالبان چه در کابل چه در تهران

زمانی که این شعار در جامعه مطرح شد ظاهرا طالبان حاکم بر تهران با طالبان که تازه بر افغانستان تسلط یافته بود اختلاف داشتند و این شعار بدرستی تاکیدی بود که که این هر دو یک پدیده هستند اما بعد از سالها لازم است که این شعار یادآوری شود.

سفر و دیدار یک هئیت از طالبان با کاربدستان جمهوری اسلامی دیداری بود که چند سالی عقب افتاده بود.

این دو جنبش ضد بشری وجوهات مشترک زیادی با هم دارند از یادآوری اینها که بگذریم نفس وجودی این دو جنبش ضد انسانی یادآور نیاز سرمایه داری عصر کنونی به خبیث ترین و کثیف ترین جنبش های ضد انسانی است.

سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی دلیل حضور طالبان را در تهران اینگونه توجیه کرده است:

“طالبان بخشی از واقعیت امروز افغانستان است.” و باید اضافه کرد رژیم اسلامی سرمایه نیز بخشی از واقعیت سیاسی امروز ایران است اما واقعیتی بسیار تلخ که نیاز سرمایه را به تبهکاری و جنایت و شکنجه و اعدام و سنگسار و آپارتاید جنسی و ضد تمدن بودن و بدترین نوع خرافات توضیح می دهد.

پر وبال دادن مجدد به طالبان افغانستان یک وجه آن منازعات دولتهای منطقه و روسیه و آمریکا است بخش مهم دیگر آن حفظ جنبش اسلام سیاسی در منطقه برای مقابله با مردم است که با وجود بیش از چهار دهه سیطره حکومت اسلامی بر ایران و افغانستان مردم این منطقه هیچگاه این حکومتها را نپذیرفتند

و با کوچکترین روزنه ای بر علیه آنها دست به اعتراض زده اند و امروز وقوع انقلاب در ایران علیه رژیم اسلامی روز به روز پررنگ تر شده و به یک ضرورت برای رهایی مردم ایران تبدیل شده است.

سرنگونی اسلام سیاسی بوسیله انقلاب کل معادلات سیاسی و اجتماعی را در منطقه و حتی در جهان دستخوش تحول عظیمی خواهد کرد.

یاشار سهندی