منشور بیست تشکل، منشور رهبری انقلاب- کورش متین

مندرج در کارگرکمونیست ۷۶۷

در روزهای اخیر بیانیه‌ای تحت عنوان منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های صنفی و مدنی ایران با امضای ۲۰ تشکل کارگری، معلمان، دانشجویان، زنان، حقوق بشری و دانش‌آموزی انتشار یافت.

این اقدام یک عمل بی‌سابقه از سوی تشکلهای مستقل در ایران بود. نه تنها به این جهت که تعداد امضاکنندگان از بیانیه‌های مشترک تاکنونی بیشتر بود بلکه از لحاظ ماهیت آن، نشان دهنده‌ی به میدان آمدن متحدانه‌ی تشکلهای مستقل در سطح رهبری انقلاب اخیر است.

یک اتفاق دیگر که بسیار مهم و بی‌سابقه است، حمایت گسترده‌ی فعالین، تشکل‌ها، محافل و احزاب سیاسی از این منشور است.

منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های مستقل ایران با اساس قرار دادن خواست آزادی زندانیان سیاسی، آزادی فعالیتهای سیاسی و اجتماعی، لغو فوری مجازات اعدام، برابری کامل زنان با مردان، جدائی کامل مذهب از حکومت، برچیده شدن ارگان‌های سرکوب و توجه ویژه به مسائل معیشتی و محیط زیست و روابط خارجی و …. بعنوان بستر شکل‌گیری حکومت پس از سرنگونی جمهوری اسلامی، قدمی بزرگ در مسیر تضمین آزادی و برابری و رفاه برای جامعه برداشته است.

این منشور همچنین اشاره میکند که انقلاب جاری، انقلابی است از سوی کارگران، زنان، معلمان، دانشجویان و دانش‌آموزان، هنرمندان، کوئیرها و عموم مردم ستمدیده ایران برای پایان دادن به هرگونه قدرت از بالای سر مردم. در قسمت دیگری از منشور راه‌کار پایان دادن به اعمال قدرت از بالای سر مردم را در ایجاد شوراهای کارگری و مردمی و دخالت مستقیم و همیشگی آنها در اداره کشور اعلام می‌کند.

به صراحت می‌توان گفت که این منشور اقدامی برای ساختن جهانی نو در ایران است که می‌تواند الگویی برای منطقه و  تجربه ای ارزنده برای جهان باشد. در بحبوحه‌ی تلاش نیروهای سیاسی راستی که می‌خواهند اعمال اراده مستقیم توده‌های مردم را از سرنوشت انقلابشان حذف نمایند، این اقدام بزرگ اجتماعی از سوی فعالین جنبش‌های اعتراضی در ایران، مجددا پرچم عزم و اراده جامعه برای تعیین سرنوشت خود را به اهتزار درآورد.

اما آن چیزی که نیاز به تاکید دارد، وجود فضای سرکوب شدید حاکمیت بر سر این نهادهای مستقل در ایران است. در این راستا و برای تقویت این اقدام متحدانه، تمامی نیروهای سیاسی چپ و آزادیخواه با تمام توان و در سطح عمل باید به حمایت و تلاش برای تقویت این حرکت برآیند.