ناجا ترس از اوباش و یا مردم معترض؟

اخیراحرفهای قاسم رضایی، جانشین فرمانده نیروی انتظامی که در یگ گزارش ویدیویی ایرنا بازتاب پیدا کرده است یکبار دیگر چهره وحشی و جنایتکارانه جمهوری اسلامی را به خوبی به نمایش گذاشت. او در این ویدئو از ماموران پایین دست خود می‌خواهد در صحنه درگیری، دست و پای افرادی که با خود قمه حمل می‌کنند را بشکنند. رضایی گفته است که چنین افرادی نباید سالم بازداشت شوند. او تاکید می کند که “اگر این افراد را در صحنه درگیری بازداشت کردید و سالم بودند باید پاسخ دهید که چرا سالم‌اند.” وقتی خبرنگار از وی در مورد حقوق متهم می پرسد او می گوید “متهم حقوقی داره تا زمانیکه تحویل قانون شد” او همچنین اضافه می کند که “حقوق متهم تا زمانی است که حقوق دیگران را رعایت کند. قانون می‌گوید که زنده بماند.”
این همه “شکستن دست و پا” و بکار بردن خشونت بطور قطع برای مهار “اوباش و اراذل نیست” . قاسم رضایی می داند که با مردمی طرف است که کارد به استخوانشان رسیده و بارها جمهوری اسلامی را بطور علنی به چالش کشیده اند و خواهان نابودی اش شده اند. پیام قلع و قمع کردن “اراذل و اوباش” از سوی جمهوری اسلامی در واقع برای این مردم معترض است. به اوباش می گویند که مردم بشنوند. اگر چه جمهوری اسلامی بارها مردم معترض را وقیحانه “اوباش” خوانده است. این گرد و خاک براه انداختن ها از سوی جمهوری اسلامی در مقابل چند گروه اوباش و اراذل با این هدف صورت می گیرد که “قدرت و زور” نیروهای پلیس جمهوری اسلامی به رخ مردم کشیده شود. اما مردم می دانند که جمهوری اسلامی از چه ظرفیت های جنایتکارانه ای برخوردار است ولی با این همه و علیرغم لطمات متحمل شده به مبارزه جانانه خود ادامه داده اند. مردم این مبارزه را ادامه می دهند تاز زمانی که این قطار به مقصد خود یعنی سرنگونی کامل جمهوری اسلامی و محاکمه سران این رژیم جنایتکار و امثال جانیانی نظیر قاسم رضایی به دلیل جنایت علیه بشریت و همچنین برقراری آزادی و برابری برسد.
اشتباه است اگر کسی این حرفهای فرمانده ناجا را به حساب “مبارزه ” با بزهکاری و اراذل و اوباش بگذارد. اول به این دلیل که جمهوری اسلامی خودش حکومت اراذل و اوباش است. اینها خودشان یک مشت جانی و قاتل هستند که چهل و دوسال است به جان مردم ایران افتاده اند. مگر غیر از این است که خودشان با هفت تیر و چاقو و قمه در اعتراضات سال ۸۸ مردم را کشتند؟ مگر غیر از این است که وحوش بسیجی شان را در خیابانها ول می کنند تا به روی زنان اسید بپاشند؟ مگر بعد از انقلاب با پونز حجاب را به پیشانی و سر زنان نچسباندند؟ مگر غیر از این است که در حمله به کوی دانشگاه دانشجویان حق خواه را از طبقه چندم به زمین پرتاب کردند؟ مگر با ساطور و قمه اسلامی شان داریوش و پروانه فروهر را نکشتند؟ مگر در قوانین جزایی شان مثله کردن آدمها وجود ندارد؟ مگر فریدون فرخزاد را با ضربات متعدد چاقو نکشتند؟ مگر به زنان و دختران در زندانها تجاوز نکردند؟ مگر سر دسته این اراذل و اوباش یعنی مصباح یزدی که این روزها سقط شد نگفته بود که کسی که به اسلام توهین می کند خونش حلال است و نیاز به دادگاه و محاکمه نیست؟ این لیست شرارت و جنایت بلند بالاست. قاسم رضایی خودش سردسته اصلی اراذل و اوباش حکومتی است و به همین خاطر درست با زبان خود اراذل و اوباش ها و همه تبهکاران صحبت می کند یعنی اینکه می زنیم و می کشیم. حکومتی که خودش عامل اصلی خشونت و جنایت و دزدی و فساد در جامعه است حرف مفت می زند که می توان جلوی بزهکاری و اراذل را بگیرد. اینها بیشتر دارند برای مردم معترض خط و نشان می کشند که اگر دست به اعتراض بزنید چه وحشگیری هایی در انتظارتان است. تهدیداتی که خاصیتی ندارد و مردم را بیشتر در پیگیری خواستهایشان مصر می کند.
اما صرفنظر از این مسئله این رئیس باند تبهکاران حکومتی دارد به زبان صریحی به همه توضیح می دهد که در نظام حقوقی و قضایی جمهوری اسلامی هیچ منزلتی برای شان انسان در نظر گرفته نشده است و همه این حرف هایی هم که در این زمینه می زنند چقدر دروغ و پوچ است. در سیستم قضایی جمهوری اسلامی دادگاه فرمایشی است. متهم و مجرم هیچ حق و حقوقی ندارند. حکم شما از همان اول به اعتبار متهم شدن صادر شده است. لازم نیست چیزی ثابت شود. لازم نیست دادرسی عادلانه ای انجام بگیرد. نفس متهم شدن برابر مجرم شناخته شدن شما ست. در جمهوری اسلامی اصل بر بی گناه بودن متهم نیست. در جمهوری اسلامی مجرمین حق و حقوقی ندارند و پلیس و نیروی انتظامی هر طور دلشان خواست می توانند با آنها رفتار کنند. در جمهوری اسلامی اصل حتی امنیت جامعه نیست. اینها با کشتن دیگران فقط می خواهند چتر امنیتی برای بقای خودشان درست کنند. در جمهوری اسلامی اصل حفظ نظام به هر قیمت است. لات باشی اما حاضر شوی برای جمهوری اسلامی قمه کشی کنی خطاکار نیستی و به شما بخاطر پیوستن تان به جمع آدمکشان حرفه ای حکومت خوش آمد می گویند. اما معترض باشی بدون محاکمه رای و حکمت معلوم است. این نظام وحشگیری و قرون وسطایی است که در ایران حاکم است. دستگاه قضایی این رژیم، ماشین آدمکشی، شکنجه و اعدام است و برای همین مردم باید خواهان انحلال دستگاه قضایی جمهوری اسلامی شوند و این را با صدای بلند اعلام دارند.
شکی نباید داشت که اگر حرفهای قاسم رضایی به زبان های مختلف دنیا و از جمله به انگلیسی، فرانسوی و یا آلمانی و یا اسپانیایی و … ترجمه شود مردم دنیا خواهند فهمید که ما با چه وحوش درنده ای در ایران روبرو هستیم. بر مبنای همین سخنان بود که نزدیک به هفت هزار نفر از جوانان و مردم معترض را در آبانماه ۹۸ دستگیر کردند و مورد وحشیانه ترین شکنجه ها قرار دادند بطوریکه سازمان عفو بین الملل در گزارشی، از جمهوری اسلامی بعنوان “ویرانگران انسانیت” یاد کرد. از سخنان قاسم رضایی باید بعنوان یکی از نمونه های ویرانگری انسانیت یاد کرد. ویرانگران انسانیت نباید جایی در جامعه جهانی داشته باشند و باید در عرصه بین المللی تماما طرد و منزوی شوند.