روزنه rowzane خبری – تحلیلی ۱۲ صنف هنری خواستار رفع فضای امنیتی در دانشگاه‌ها، توقف رفتارهای خشونت‌بار، لغو تمامی احکام ناعادلانه و رفع محرومیت‌های استادان و بازگشت آنان به دانشگاه و همچنین رفع تمامی محدودیت‌ها، محرومیت‌ها و جریمه‌ها علیه دانشجویان هنر شدند.
خانه هنرمندان ایران متشکل از ۱۲ انجمن هنری وظیفه و رسالت اصلی خود را صیانت از حقوق جامعه هنری تلقی نموده و ضمن اعلام مجدد مواضع خود در قبال اتفاقات یکسال اخیر در فضای دانشگاهی، هم اکنون و در آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۳ – ۱۴۰۲ خواستار تحقق آن است.
پس از پیگیری‌های تشکل‌های هنری و بازگشت ۲ رشته سینما و مجسمه‌سازی دانشگاه هنر به دفترچه کنکور سراسری ۱۴۰۲، و در آستانه سال تحصیلی جدید فرصت را مغتنم شمرده و بار دیگر مطالبات خود را تکرار می‌کنیم.
۱- توقف روند اخراج استادان و بازگشت آنان به دانشگاه‌ها
استادان هنر، ثمره یک جامعه هستند. نام‌آوران و سرآمدان هنر که علاوه بر معرفی فرهنگ و هنر ایران به جهان، وظیفه دشوار تعلیم و تربیت هنرجویان را به عهده گرفته‌اند. با امکانات محدود دانشگاه و دریافتی ناچیز، عاشقانه به تدریس پرداخته و به کلاس‌های خاکستری و صندلی‌های فرسوده، اعتبار بخشیده‌اند.
استاد هنر، محصول سالها مطالعه و پژوهش، تجربه‌اندوزی و همچنین زیست هنرمندانه است، یک‌شبه، با سهمیه و رانت و سفارش ساخته نمی‌شود. استادان فرهنگ و هنر، جایگزین و بدل ندارند و فقدان هرکدام خاموشی ستاره‌ای است که آسمان هنر را از وجودش محروم می‌سازد. استادان تاثیرگذارترین و مهمترین اعضای جامعه هنری بوده و صیانت از حقوق آنان رسالت اصلی تشکل‌های هنری است.
۲- لغو احکام تعلیق، تبعید و محرومیت از تحصیل دانشجویان
دانشجوی هنر، خلاق، شجاع و پرسشگر است. آمده است تا به حساس‌ترین عضو جامعه یعنی هنرمند تبدیل شود. آمده است تا در بازترین فضای ممکن یعنی هنر فعالیت نماید. بدیهیات را به پرسش گرفته و از نو کشف کند. “جهان را سقف بشکافد و طرحی نو دراندازد.” آگاهانه، درد جامعه خود را درک نموده و احساسات و عواطف انسانی را مهمترین دغدغه خود شمارد. دانشجویان ترسیم‌گر آینده و تحقق بخش چشم‌انداز هنر ایران هستند. جامعه هنری مطالبه‌گر حقوق دانشجویان است و مراقبت از فرزندانش را بدیهی‌ترین وظیفه خود تلقی می‌نماید.
۳- ایجاد فضای امن گفتگو، انتقاد و اعتراض در دانشگاه‌ها
دانشگاه بنیادی‌ترین نهاد یک جامعه مدنی و دانشگاه‌های هنر عرصه ظهور حداکثری آزادی‌های مدنی هستند. تشویق به آزاداندیشی، احترام به کثرت‌گرایی و به رسمیت شناختن عقاید گوناگون، حق‌طلبی، آزادی بیان و امکان اعتراض مدنی از جمله لوازم بدیهی فضای دانشگاهی است. آنچه دانشگاه را از سایر مراکز آموزشی متمایز می‌کند شکل بنا و ساختمان و حتی ورودی و عنوان درج شده بر سردر آن نیست بلکه ساختاری است منعطف، که مواجهه و هم‌نشینی استاد و دانشجو را جهت ایجاد فرصت و امکان تجربه و رشد در فضایی امن فراهم می‌سازد. دانشگاه‌ها فانوس راه و نگهبان تاریخ هنر این سرزمین‌اند و صیانت از آن مسئولیت همه ماست.
انتقاد و اعتراض دانشجویان از طریق گفتگو، تحصن، خلق آثار هنری، موسیقی، سرود و … در محیط دانشگاه مصادیق بارز و متعالی اعتراض مدنی است که نه تنها مستحق مجازات و عتاب نیست بلکه شایسته تمجید و تشویق است. در نحوه اداره دانشگاه‌ها تجدید نظر کنید چرا که گشایش فضای امن گفتگو، تنها و تنها راه جلوگیری از خشونت است.
ما خانه‌ها و انجمن‌های عضو خانه هنرمندان ایران، به جد خواستار رفع فضای امنیتی در دانشگاه‌ها، توقف رفتارهای خشونت‌بار، لغو تمامی احکام ناعادلانه و رفع محرومیت‌های استادان و بازگشت آنان به دانشگاه و همچنین رفع تمامی محدودیت‌ها، محرومیت‌ها و جریمه‌ها علیه دانشجویان هنر هستیم.
خانه تئاتر / خانه سینما / خانه موسیقی ایران / انجمن خوشنویسان ایران / انجمن شاعران ایران / انجمن هنرمندان نقاش ایران / انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران / انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران / جامعه مهندسان معمار ایران / انجمن عکاسان ایران / انجمن هنرمندان سفالگر / انجمن تصویرگران ایران
شوراهای صنفی دانشجویان کشور
