همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی- سوئد: نامه سرگشاده به دولت سوئد، اداره مهاجرت، وزیر مهاجرت و دادگاه عالی مهاجرت سوئد

از: فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
به: دولت سوئد، اداره مهاجرت، وزیر مهاجرت و دادگاه عالی مهاجرت سوئد

این نامه سرگشاده مربوط به ۲۰۱پرونده از میان پناهجویان پرونده بسته ایرانی در سوئد و افرادی است که فقط یک تصمیم منفی دریافت کرده اند. این دسته از پناهجویان مدتهاست از نقاط مختلف سوئد به دلیل قوانین سختگیرانه ای که دولت سوئد درچهار سال گذشته در زمینه پناهندگی داشته و همچنان در صدد تصویب قوانین سختگیرانه تری علیه پناهجویان است، از فدراسیون خواسته اند صدای اعتراض آنها را به دولت و اداره مهاجرت و مردم سوئد برساند.دلیل دیگری که پناهجویان ایرانی را به این اعتراض واداشته، سرکوب های خونین در ایران است.هر کدام از پناهجویان دلایل مهمی برای درخواست پناهندگی خود داشته اندو نمی خواهند به ایران برگردند چون امکان دارد دوباره تحت پیگرد قانونی قرار بگیرند.سعید تمجیدی و محمد رجبی دو تن ازمعترضان آبانماه سال ۹۸ بودند که بدنبال سرکوب خونین اعتراضات مردم به گرانی بنزین از ایران فرار کرده و به ترکیه رفتند و پلیس ترکیه نیز آنها را تحویل جمهوری اسلامی داد و اکنون هردوی آنها به همراه شش نفر دیگر در زندان بسر می برند و برای آنها حکم اعدام صادرکرده اند.

بازگشت به ایران برای پناهجویانی که عموما در مدیای اجتماعی و فضای مجازی و گردهمایی ایرانیان علیه رژیم ایران فعالیت می کنند، به داستانهای ترسناک و هراس همیشگی از بازگشت به ایران و بازداشت و شکنجه و مجازات وحشیانه و غیر انسانی تبدیل شده است.دولت سوئد و اداره مهاجرت باشرایطبسیاروحشتناک نقض حقوق بشر در ایران کاملا آشنا هستند ولی متاسفانه در نحوه رسیدگی به پرونده پناهجویان ایرانی این مساله در نظر گرفته نمیشود. گوییاین طور بنظر میرسد که نقض حقوق بشر و سرکوب های شدیدی که بویژه از یک سال گذشته در ایران شروع شده هیج تاثیری در نحوه رسیدگی و تصمیم در باره سرنوشت این پناهجویان ندارد. چنین تصور میشود که این پناهجوین از یک شرایط متعارف به کشور سوئد پناهنده شده اند.

بطور قطع دولت سوئد و مسئولین اداره مهاجرت از گزارش سازمان عفو بین المللدرموردایران مطلع هستند. این سازمان با انتشار گزارشی در وبسایت خود تحت عنوان «اینترنت خاموش، کشتار بی‌صدا» نوشته است بیش از ۱۰۰ ویدئو تأیید شده از ۳۱ شهر ایران مربوط به خشونت های مرگبارعلیه معترضان در آبان ماه سال گذشته را به دست آوردهکه در آنها استفاده مکرر از سلاح گرم و گاز اشک‌آور توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی علیه معترضان غیرمسلح و عابران را نشان می‌دهد. این تصویر یک سازمان بی طرف و بین المللی از نقض حقوق بشردر کشوری بنام ایران است. سازمان عفو بین الملل جمهوری اسلامی را ویرانگر انسانیت اعلام کرده است.

هراس پناهجویان از این است که در صورت تصویب و اجرای قانون جدید، هزاران نفر از آنها در معرض خطر اخراج قرار گیرند و یامحبور به زندگی مخفی شوند. این واقعا نگران کننده است و دولت سوئد لازم است بطور جدی به این موضوع فکر کند و راه حل انسانی و قابل قبولی تری اتخاذ کند. نباید هزاران پناهجو در سوئد قربانی رقابت های احزاب بر سر سیاست مهاجرتی و پناهنده پذیری شوند.مردم سوئد هیچ وقت با سیاست پناهنده پذیری سخاوتمندانه در این کشور مخالفتی نداشته اند و نخواهند داشت. ما هم در این جامعه زندگی می کنیم ورفتار و استقبال خوبمردم سوئد از ورود پناهجویان در سال ۲۰۱۵ را شاهد بوده ایم، آنها هر کمکی از دستشان برمی آمد دریغ نکردند.اما دولت سوئد و احزابی کهدر راس سیاست پناهنده پذیری سوئد قرار داشتند نتوانستند این موج پناهندگی را به داخل کشور مدیریت نمایند. حزب دمکرات های سوئد که همیشه مخالف ورود پناهنده و مهاجر به سوئد بودهبه همراه رسانه های راست سوئداز این عدم مدیریت سوء استفاده کردند و از ورود پناهجویان به سوئد گزارشات ترسناک به جامعه دادند. آنها حقایق را نگفتند. به مردم نگفتند و ننوشتند که بسیاری از همان پناهجویان به سرعت وارد جامعه شدند و مثل بقیه شهروندان به کار و تحصیل و آموزش و ورزش و غیره پرداختند.

با اینحال مردم سوئد نگران ورود اسلامیون به این کشور هستند.مردم نمیخواهند افرادی که اسلام سیاسی را نمایندگی می کنند، اجازه داشته باشند مسجد و منبر و مدرسه اسلامی بسازند و اسلام را وارد معادلات سیاسی این کشور نمایند. اینجا دیگر دولت سوئد است که باید جوابگو باشد چون سیاست دولت سوئد و احزابی که در قدرت بوده، اجازه داده است، اسلام سیاسی در میان بخش هایی از مهاجران رشد یابد و جنایت بیافرینند. مردم دیدند که اسلامیون چگونه در استکهلم با کامیون مردم بی گناه را زیر گرفتند، در فرانسه چارلی ابدو را به مسلسل بستند و معلم تاریخ را در وسط پاریس سر بریدند. مردم حق داشتندبترسند،وقتی که فهمیدند گروه گروه از جوانان بزرگ شده در اروپا، در عراق و سوریه به صف داعش پیوستند و به هیچ غیر مسلمانی،و حتی به مسلمانانی که مثل خودشان فکرنمی کردند رحم نکردند. ترس مردم سوئد و دیگر کشورهای اروپایی قابل فهم است. آنها حق داشتندبترسند وقتی کهدیدند در آلمان و فرانسه و انگلستان، اسلام سیاسی حلال بودن خون غیر مسلمانان را در مساجد و مدارس اسلامی و کلاس قرآن و در میان خیل عظیم انجمن های اسلامی تبلیغ و ترویج میکنند و اروپا را میدان تاخت و تاز قرار داده اند. پناهجویانی که از ایران آمده اند خود قربانیان اسلام سیاسی اند، در صف اول مبارزه با آن هستند. نباید قربانی جنایت گروهای داعشی و تروریسم اسلامی شوندو آنها را از اجازه زندگی و داشتن حق پناهندگی در سوئد محروم کرد.

سیاست سختگیرانه پناهنده پذیری امروزدولت سوئد در نقد سیاست دیروز این کشوراست که به جریانات اسلام سیاسی میدان داده بود. نباید پناهجویان ایرانی بهای سیاست مماشات دیروز و سخت گیری امروز را بدهند. این سیاست دولت سوئد تر و خشک را با هم میسوزاند. دولت سوئد نباید اجازه دهد کودکان در مدارس اسلامیوکلاسهای قران درس نفرت بیاموزند.در مدارس اسلامی مبانی ارزشی و پایه ای اسلام را به کودکان یاد می دهند، درس قران یاد می دهند، ریشه شرعی و ایدئولوژیک حجاب را به آنها درس می دهند، گوشت حلال و حرام را برای آنها توضیح می دهند. تفاوت کودک مسلمان و کافر و غیر مسلمان را درس می دهند. بارها دیده و شنیده ایم این نوع کودکان از والدین می پرسند چرا ما باید حجاب داشته باشیم ولی کودکان دیگر ندارند در پاسخ به آنها می آموزند که آنها با دیگران فرق دارند. به آنها می آموزند که مسلمان اند و بقیه کافر و غیر مسلمان. تفاوتها و چالش های اجتماعی و عدم همپیوستگی را باید دراینجاها جستجو کرد.

پناهجویانی که جان خودشان را کف دستشان می گذارند تا خود را به کشور سوئد برسانند و قصد دارند مثل هر شهروند دیگری به شغل و تحصیل و آموزش دست پیدا کنند و در اداره جامعه سهم و نقشی داشته باشند،نباید با دستجات و باندهای اسلامی که جامعه را به نا امنی کشانده اند یکی گرفته شوند. در پیش گرفتن چنین سیاستی فقط می تواند زندگی آنها را نابود کند و اتفاقا زمینه را برای نیروگیری باندهای تروریست اسلامی بیشتر فراهم کند.علاوه بر این ها، این پناهجویان هر کدام به تنهایی و به اندازه کافی مدارک و شواهد برای دفاع از دلایل پناهندگی خود و جلب حمایت بین المللی به مراجع رسیدگی به امور پناهندگی شان ارائه داده و بارها نیز مصاحبه شده اند.قابل تصور نیست در میان این پناهجویان افراد زیادی وجود داشته باشند که ۲تا ۳ سال است ازاداره مهاجرت پاسخ منفی دریافت کرده اند و هنوز دادگاه های مهاجرتی به بسیاری از این پرونده ها رسیدگی نکرده و بعداز گذشت این مدت طولانی وقتی هم رسیدگی کردند تقریبابه درخواست های پناهندگی بیش از ۷۰ درصد از آنها پاسخ منفی داده اند.

بسیاری از پناهجویانی که در مراحل اولیه از اداره مهاجرت پاسخ منفی دریافت می کنند به دادگاه های حضوری راه پیدا نمی کنند و معلوم نیست این تشخیص طبقه بندی براساس چه معیارهایی صورت می گیرد. در میان این پناهجویان کودکان زیادی وجود دارند که در تمام این مدت در سوئد به مدرسه رفته اند و در این کشور بزرگ شده اند، شمار دیگری از این کودکان نیزدر سوئد به دنیا آمده اند و اکنون به مهد کودک می روند و بعضی ها هم وارد دبستان شده اند.از اینکه دولت سوئد حقوق پناهجویان را به شکل غیر معمول و کم سابقه پایمال می کند بسیار متاسف هستیم و بدین وسیله مراتب اعتراض خود را به نقض حقوق پناهجویان در سوئد اعلام می داریم. فدراسیون در دو نامه دیگر در ماههای فوریه و اوت ۲۰۲۰، دلیل تحصن و اعتصاب غذای پناهجویان و شرایط سخت زندگی آنها را بطورمفصل توضیح داده است و با دلایل کافی از دولت سوئد درخواست کرده است که به آنها اجازه اقامت بدهد.

سیاستی که دولت سوئد از سال ۲۰۱۶ واز زمان اجرای قانون موقت پناهنده پذیری در پیش گرفته است جوهر وخسیسهانسان دوستانه ای که در سیاست پناهنده پذیری سوئد وجود داشت را بشدت زیر سئوال برده است. اتخاذ چنین سیاستی چالش های اجتماعی زیادی ایجاد می کند. چرا که در پس ادامه واجرای چنین تصمیمات و مقرراتی انسانهای زیادی که بعنوان پناهنده شناخته نمی شوند دچار آسیب های شدید اجتماعی می شوند.
تجربه ما نشان می دهد، کمتر پناهجویی پیدا می شود که در صورت دریافت پاسخ منفی حاضر باشد داوطلبانه به کشوری مثل ایران بازگردد، آن هم در شرایط کنونی و گسترش کرونا و سرکوب های خونین درایران.در افغانستان هم دامنه جنگ، مرگ، فقر و آوارگی و شیوع کرونابسیاری از مناطق آن کشور را در برگرفته و روند به قدرت رسیدن طالبان توسط دولت های آمریکا و جمهوری اسلامی در جریان است. تغییرات قانونی که احزاب پارلمانی سوئد بعنوان سیاست پناهنده پذیری آیندهاین کشور در حال معرفی آن هستند تبعات بسیار وحشتناک و زیانباری برای هزاران پناهجوی افغانستانی خواهد داشت.
هم اکنون بیکاری و عدم داشتن اجازه کار، عدم برخورداری از داشتن کارت شناسائی و خدمات درمانی، مشکل مسکن و کابوس همیشگی بازداشت و دیپورت، به حکایت های ترسناک زندگی ده ها هزار پناهجو در سوئد تبدیل شده است.انسانهای بسیاری که از ترس زندان و شکنجه و مجازات مرگ و جنگ و ناامنی فرار می کنند و به کشور سوئد پناه می آورند در اینجا هم قربانی سیاست پناهنده پذیری این کشور می شوند.

بر طبق تنظیم پیش نویس قانون جدید پناهنده پذیری سوئد قرار است شاخص های پذیرش پناهندگی از اینکه اکنون هست بسیار سخت تر شود. قرار است از این به بعد اجازه اقامت در کلیه موارد موقت باشد. تمدید اجازه اقامت موقت پس ازسه سال می رود که برای بسیاری از پناهجویان غیر ممکن شود.اجازه اقامت موقت به اقامت دائمبه درآمد کافی و تسلط به زبان سوئدی وابسته خواهد شد.اجازه اقامت کاری و قوانین کار برای پناهجویان سخت تر خواهد شد. تضمین و تامین معاش برای افرادی که بر طبق مقررات جدید به خانواده های خود ملحق می شوند تا دو سال به عهده خود آنها خواهد بود. پناهجویانی که قبلا در خواست پناهندگی شان رد می شد قانونا این شانس را پیدا می کردند که بعد از گذشت چهار سال بار دیگردرخواست پناهندگی نمایند. اکنون قرار است این پروسه ۴ ساله به ۸ تا ۱۰ سال افزایش پیدا کند. از این پس در 29 شهر بزرگ سوئد کهپناهجویان نیز در آنها زندگی می کنند کمک هزینه به آنها تعلق نمیگیرد.

نکات مطرح شده، رئوس قوانین جدید پناهندگی در سوئد را تشکیل می دهد.از رئوس این طرح پیداست که از این پس دروازه سوئد کاملا به روی پناهندگان بسته خواهد شد. بسیاری از دست اندرکاران قانون جدید پناهندگی از این طرح بعنوان یک دستاورد مهم در سیاست پناهنده پذیری سوئد یاد می کنند.تصور معماران تغییرات جدید در قوانین و سیاست پناهنده پذیری سوئد این است که با اجرای این مقررات جلوی چالش های اجتماعی را بگیرند و به این شکل خشونت و جرم و جنایت را در سوئد کاهش دهند. این موضوع قرار است از این پس پوششی بشود برای نادیده گرفتن حقوق پناهندگی.اینجا دیگر خبری از ایجاد همپیوستگی در کار نیست، دیگر خبری از سیاست سخاوتمندانه پناهنده پذیری در سوئد نیست. دیگر دلایل انسانی جایی در سیاست پناهنده پذیری سوئد ندارد، دیگر به پناهجویان به شکل گذشته نگاه نمی شود،دیگر کودکانی که به همراه والدینشان به سوئد آمده اند و اینجا مدرسه رفته اند، در این کشور بزرگ شده اند و با نرم های این جامعه رشد کرده و عادت کرده اند از نظر انسانی جایی در سیاست پناهنده پذیری دولت سوئد پیدا نمی کنند. دیگر توجه ویژه ای به پناهندگی زنانی که از قوانین اسلامی و ضد زن جمهوری اسلامی و ازآپارتاید جنسی فرار کرده اند نمی شود.اینها نشان می دهد پس از تصویب این طرح به ندرت کسی بتواند از حق تابعیت سوئد برخوردار شود. اینها موارد مهمی هستند که می تواند از این پس بجای شور و علاقه به زندگی در سوئد به جدایی و نفرت انگیزی و انزوا و هزار و یک گرفتاری دیگر اجتماعی منجر شود.

باور نکردنی است، خانواده ها و افراد بیشماری را در میان پناهجویان ایرانی می شناسیم که ۵ سال و ۶سال اجازه اقامت کاری داشته اند و در طی مدتی که در سوئد بود اند یک کرون کمک هزینه دولتی نگرفته اند، و فقط بخاطر یک اشتباه فنی، برای مثال صاحب کار پول بیمه را رد نکرده، یا مالیات کم پرداخت کرده، یا زمان مرخصی اش معلوم نبوده و یا ۵۰۰ کرون حقوق کم پرداخت شده و غیره اداره مهاجرت زندگی صدها خانواده را سیاه می کند.این زنگ خطری است که در صورت عدم توجه به آن می تواند جامعه سوئد را از قوانین و ارزشهای انسانی که در زمینه برخورد با پناهنده و مهاجر داشته بشدت دور کند.

با توجه به همه اینها:
۱-فدراسیون خواستار بازگشت سوئد به سیاست پناهنده پذیری گذشته برمبنای مفاد مندرج درسند کنوانسیون ژنو است.

۲-فدراسیون خواستار این است که در صورت تصویب طرح جدید پناهنده پذیری با توجه به شرایط حساس کنونی و به دلیل گسترش ویروس کرونا و حجم گسترده بیکاری در سوئد و شرایط بسیار سختی که پناهجویان در سوئد در حال حاضر با آنها مواجه هستند، طی یک پروسه زمانی مشخص به همه آنها اجازه اقامت دائم داده شود.

۳-فدراسیون خواستار این است: با توجه به نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران و سرکوب مبارزات مردم و صدور احکام اعدام و دستگیری های وسیع معترضان و گسترده تر شدن بساط شکنجه و اعتراف گیریهای اجباری و دستگیری و بازداشت اقلیت های دینی و ممنوعیت فعالیت آنها و بازداشت فعالین سیاسی و فشار بر اقلیت های جنسی، به همه پناهجویان ایرانی که در حال حاضر در سوئد بسر می برند اجازه اقامت دائم داده شود و از این پس دولت سوئد سیاست سخاوتمندانه تری در قبال پذیرش پناهجویان ایرانی داشته باشد.

همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی- سوئد
15 فوریه 2021