روزنه rowzane خبری – تحلیلی
ایلناصنایع مخابرات راه دور شیراز، در سال‌های پایانی دهه ۷۰ که دوران اوج فعالیت‌های اقتصادی‌اش در ایام پس از انقلاب بود، ۲۵۰۰ کارگر داشت اما در سال ۸۳ که واگذاری آن انجام شد؛ تعداد آن‌ها به حدود نصف رسیده بود.تعطیلی بر شانه‌های غول مخابراتی دهه ۷۰ / اندوه ۱۳۰۰ کارگرِ «مخابرات راه دور شیراز» از بی‌تدبیری/ کارخانه‌ی خاک گرفته با فشار یک دکمه راه نمی‌افتد
هاشم شمشیری» از کارگران بازنشسته‌ی این شرکت و رئیس کانون بازنشستگان آن که در سفر استانی رئیسی با وی ملاقات داشت، با اشاره به امیدهای کارگران بازنشسته برای مطالبات و درخواست ساکنان شیراز برای از سرگیری فعالیت‌های این شرکت، به ایلنا، گفت:«واقعیتش را بخواهید، پس از سفر استانی آقای رئیسی به حل مشکلات امیدوار شدیم اما آرام آرام دیدیم که هیچ گرهی باز نشده و همان مزایده هم به دلیل مشکلاتی که به وجود آمده بود، متوقف شد. اینکه مقام‌های قضایی قصد توجه به موضوع را دارند، خوب است اما ابتدا باید تکلیف وضعیت بانک با سهامدار عمده شرکت روشن شود. آقای «مسیح قائمیان» به عنوان سهامدار عمده باید پاسخگوی بدهی‌اش باشد.»
وی افزود: «این آقا شرط کرده که باید شرکت را از هیات حمایت از صنایع تحویل بگیرد و بعد کارها را روی ریل بی‌اندازد. از طرفی بانک ملی اسناد شرکت را ضبط کرده است و وعده‌هایی که برای آزادسازی برخی از اموال شرکت با مذاکره دستگاه قضایی داده شده‌اند، محقق نشده‌اند. متاسفانه هم چیز در سطح نامه نگاری و بحثِ رسانه‌ای باقی مانده است و از دستگاه‌هایی که وارد موضوع شدند، اقدام عملی و درخوری را شاهد نیستیم. در این سال‌ها پرداخت مطالبات کارگران بی‌اهمیت انگاشته شد؛ یعنی اینقدر در مسئله بازگشایی شرکت و حل اختلاف بانک‌های طلبکار و سهامداران ریز شدند که نه تنها کاری از پیش بردند؛ بلکه اصل طلب کارگران از ۳۵ میلیارد تومان با احتساب خسارت تاخیر به ۲۳۰ میلیارد تومان رسیده است.»
رئیس کانون بازنشستگان مخابرات راه دور شیراز، با بیان اینکه مقام‌هایی قضایی برای بازگشایی شرکت وعده‌هایی دادند اما چون اطلاعات فنی نداشتند، این وعده‌ها در حد شعار و تبلیغ باقی مانده است، گفت: «زیرساخت‌های بازگشایی شرکت نیاز به بروزرسانی دارند؛ حتی تا امروز هم به درخواست پرداخت دیون کارگران بازنشسته، تا پیش از جذب نیروی جدید، واقف نشده‌اند. امروز حتی اگر بخواهند با دستور قضایی برخی اموال شرکت را از رهن بانک ملی درآورند، هم، ابتدا باید مطالبات کارگران سابق را پرداخت کنند؛ در حالی که اقدامی را انجام نداده‌اند.»
مراجعه کارگران به سازمان خصوصی‌سازی
در کنار مسائلی که گریبان تولید را گرفته، باید به واگذاری‌های مشکل‌دار شرکت‌هایی مانند صنایع مخابرات راه دور شیراز اشاره کرد؛ واگذاری‌های پر حرف و حدیثی که سایه ناکارآمدی ناشی از آن همیشه سنگینی می‌کند. شمشیری با اشاره واگذاری این شرکت در سال ۱۳۸۳، گفت: «آن زمان شرکت به قیمت ۶ تا ۷ میلیارد تومان واگذار شد. در قیمت‌گذاری به ارزش واقعی این شرکت که تنها ۱۷ هکتار زمین و تعداد زیادی املاک دارد، توجه نشد؛ کار به جایی رسید که کارگران به سازمان خصوصی‌سازی مراجعه کردند. همان زمان بحث بر سر این بود که حتی از آن قیمت هم، پول کمتری پرداخت شد. ظاهرا صحبت این بود که از کل این مبلغ ۲ میلیارد تومان را پرداخت کردند. این واگذاری سراسر ایراد داشت؛ همین امروز هم مشکلات آن را تحمل می‌کنیم. کارگران به این نتیجه رسیده‌اند که نیت افرادی که این واگذاری را انجام دادند، درست نبود.»
وی با بیان اینکه در حال حاضر گرد و خاک تجهیزات شرکت را پوشانده، گفت: «اگر بخواهند اراده‌ای برای احیای این شرکت به خرج دهند، باید دستگاه‌های قسمت مکانیک و مونتاژ را بروز کنند؛ شوخی نیست که فکر می‌کنند با فشار دادن یک دکمه کارخانه راه می‌افتد! مخابرات راه دور مانند شرکت‌های دیگر نیست که با خرید مواد اولیه و تولید کالا و سرازیر کردن آن به بازار راه می‌افتند؛ بلکه باید پروژه بیاید و بروی آن‌ها مطالعه صورت گیرد؛ کار تخصصی است و کارگر متخصص نیاز دارد. زمانی کارگران این شرکت در ژاپن، آلمان، ایتالیا و… آموزش دیده بودند و همین‌ها پروژه‌ها را مدیریت می‌کردند و به خارج از کشور در سفر بودند. اینگونه آموزش‌هایی را که دریافت کرده بودند، را در پروژه‌های فرامرزی پیاده هم پیاده می کردند اما حالا تمام این متخصصان عاطل و باطل شده‌اند.»
