پادشاه با مردم دست داد! یاشار سهندی

ایران اینترنشنال: “چارلز سوم در اولین حضور عمومی خود به عنوان پادشاه بریتانیا، روز جمعه در اقدامی از قبل برنامه‌ریزی نشده، مقابل کاخ باکینگهام از خودرو خود پیاده شد و با ده‌ها نفر از مردم حاضر در محل دست داد. خبرگزاری فرانسه از شادی و تشویق حاضران و ابراز علاقه مردم به پادشاه جدید گزارش داده”
لطفا یک بار دیگر خبر فوق را با دقت مطالعه فرمایید! خواندید؟ متوجه شدید چی شد؟ چارلز سوم با مردم دست داده، آنهم با ده ها نفر. بدون برنامه ریزی قبلی. همین جور یکهوی و خودجوش. این خبر کم الکی نیست.
پادشاه جدید با ده ها نفر دست داد! لابد می گوید:خب که چی؟ آهان این از آن نکاتی که من و شما نمی توانیم درک کنیم. خب بالاخره پادشاهی گفتند و رعیتی. اصلا وقتی رعیتی در کار نباشد، پادشاه میخواهد بر کی فرمان براند؟ اگر رعیتی نباشد پادشاه چگونه از سر مهربانی دستی از تفقد بر سر رعیت بکشد. اگر مردم رعیت فرض نشوند چگونه پادشاه بر سمند پادشاهی بنشیند. اگر مردم سر کار گذاشته نشوند که ملکه از روز اول صلح دوست بود و نقطه ثبات، و این چند ساله اخیر برخی اختیاراتش را به ولیعهدش تنفیذ کرده بود تا راه و رسم سلطنت کردن را بیاموزد، مردم برای چی باید در روز مرگ ملکه از دیدن پادشاه جدید شادی کنند.
روح ملکه مغفور است به پرواز در آمده. نه اینکه بقول هملت کار بدی رخ داده باشد. نه. مسئله این چیزها نیست. روح ملکه را به پرواز در آوردند. اگر هی تو گوش ملت میکنند که این ملکه 70 سال سلطنت کرد. 15 نخست وزیر ( از چرچیل گرفته تا لیز تراس) را حکم شان را تنفیذ کرد. 157 نفر از رهبران جهان اعم از دیکتاتور پوپولیست تا دیکتاتور آن چنانی، را به حضور پذیرفته و جز قطبین به همه جای کره زمین مسافرت کرده و همه اینها نشانه صلح دوستی و نقطه ثبات بودن ایشان است؛ مشغول ذمه هستید اگر فکر کنید اینها تبلیغات ایدئولوژیک و پروپاگاندا است.
حالا فرض کنید، اگر میزد یک “دیکتاتور پوپولیست” از نوع کیم جونگ ایل ، پدر کیم جونگ اون و نه از نوع فرانکو اسپانیا، پینوشه شیلی، یا حسنی مبارک مصر، میمرد و رادیو و تلویزیون آن کشور برنامه اش را قطع میکرد. پرچم ها نیم افراشته میشد و هفت روز عزای عمومی اعلام میگردید و پرندگان هم در غم از دست دادن پدر ملت سوگواری میکردند و نیز خبر میدادند بچه دیکتاتور با مردم دست داده. این را رسانه های بی طرف به حساب هر چیزی میگذاشتند جز علاقه ملت و دیکتاتور. اما وقتی چارلز سوم که 70 سال عمرش به ولایتعهدی گذشته و ناغافل با مردم دست داده نه نشانه ذوق و شوق ولیعهد از مرگ ملکه، بلکه نشانه عمق علاقه ملت و پادشاه است. این را خبرگزاری فرانسه هم تایید کرده.
از عصر پنجشنبه، 8 سپتامبر که ملکه الیزابت، جان به جان آفرین تسلیم کرد، تلسکوپ جیمز وب آینه های خود را تیره ساخته تا چشمش به عمق کهکشانها نیفتد. مریخ نورد کنجکاو روی سطح مریخ بی حرکت ایستاده. عکس ملکه به روی ماه افتاده، خودم با چشمای خودم دیدم. باور نمی کنید از بی بی سی بپرسید که خبر درست است یا خیر. تازه خبر ندارید تغییرات اقلیمی برای چند روز شده دیگر تغییر نمی یابند. ویروسها آرام گرفته اند. زلنسکی دیگر اسلحه نمی خواهد. پوتین کسی را چیز خور نمی کند. اردوغان فعلا وعده اینکه مثل اجل معلق بر سر یونان خراب شود را بی خیال شده. طالبان مثل سابقش نیست. در ایران کشف حجاب اعلام شده. مجتبی خامنه ای قول داده اول درس خارج را در تمام سطوح تمام کند، بعد مجتهد شود. خبرگان از بین چهرههای اصلح، مجتهد واقعی را کشف کند.مهمتر اینکه مصادف شدن ارتحال ملکه با اربعین حسینی نشانه ای دیگر است بر تایید این نکته که ملکه الیزابت نواده پیغمبر اسلام است.
هر چیزی تو این دنیا حساب و کتاب دارد. اگر با دیدن کیم جونگ اون مردم کره شمالی از ذوق زیادی گریه کنند، نشانه مسخ شدن مردم است. اما اگر در جای دیگر مردم برای پادشاه که تمام عمرش ولیعهد بود و درست در اولین روز پادشاهی مردم به او ابراز علاقه کنند نشانه مسخ نیست، بلکه نشانه این است که رسانه ها کارشان را درست انجام دادند.