کارگران در هفته ای که گذشت

شتاب بسوی اعتصابات سراسری، گامی به جلو در جنبش سرنگونی

تداوم قدرتمند اعتصاب رانندگان کامیون و گسترش دامنه آن به ٣٢٠ شهر، گفتمان اعتصاب سراسری و ممکن بودن آنرا درکل جامعه جلو آورده است و جامعه به سرعت بسوی چنین شکلی از اعتراض  خیز برداشته است. از جمله در همین هفته در ادامه اعتصاب رانندگان کامیون در روز ١٦ مهر اعتصاب سراسری بازار در حدود ٥٠ شهر شکل گرفت. بدین ترتیب در شرایطی  که بن بست اقتصادی رژیم زندگی و معیشت کل جامعه را به تباهی کشانده است، بازاریان نیز علیه فقر و گرانی که سقوط ارزش ریال، ادامه امرار معاش بخش زیادی از آنان را نیز به مخاطره انداخته، صدای اعتراضشان بلند شد. در نتیجه این اتفاق گفتمان بر سر برپایی اعتصابات سراسری در  جامعه داغتر شد و اعتصاب سراسری بازاریان، رانندگان کامیون را نیز در مبارزه شان در موقعیت قویتری قرار داد. بدنبال این اتفاقات اکنون معلمان در تدارک اعتصاب سراسری و تحصن در مدارس برای پیگیری خواستهایشان برای روزهای ٢٢ و ٢٣ مهرماه هستند. بازنشستگان نیز به برگزاری تجمع سراسری بزرگ خود در ٢٤ مهر ماه در مقابل سازمان برنامه و بودجه فراخوان داده اند. این درحالیست که در هفته قبلتر اعتصاب عمومی شهرهای مختلف کردستان و کشیده شدن دامنه اش به برخی شهرهای دیگر علیه اعدام ها را شاهد بودیم. نکته مهم اینجاست صرف نظر از اینکه هر بخش از مردم معترض جامعه اعتراض مشخصشان به چیست و چه خواستهایی دارند، اما جوهر واحد این اعتراضات به چالش کشیدن کل بساط جهنمی حکومت اسلامی است. و به معنای واقعی این اعتراضات در ادامه خیزش دیماه مردم علیه حکومت اسلامی قرار دارد. این روندی است که در آن جامعه بسرعت بسوی اعتصابات سراسری خیز برداشته است و بطور واقعی  جنبش سرنگونی دارد وارد فاز جدیدی میشود که امید بخش و شورانگیز است. و اینها همه تاکیدی دیگر بر اینست که اعتصاب سراسری و اعتصابات عمومی ابزار مهم و کارآیی برای به میدان آمدن قدرتمند کل جامعه برای رها شدن از شر جمهوری اسلامی است. پیش بسوی اعتصابات سراسری و عمومی

شتاب جامعه بسوی سازمانیای و جلو آمدن گفتمان شوراها

جامعه با شتاب بسوی اعتصابات سراسری میرود و با وسعت گرفتن گفتمان آن توازن قوا را به نفع  مبارزات کارگران و کل جامعه تغییر یافته  است. در بستر این شرایط کارگران و بخش های مختلف جامعه  سازمانیافته تر و قدرتمند تر دارند به جلو می آیند. از جمله  کارگران دارند با گفتمان ایجاد شوراهای مستقل کارگری و ضرورت وارد عمل مستقیم شدن و اعمال اراده مستقیم خود از طریق شوراهای مستقلشان سخن میگویند. بطور نمونه در جایی مثل هفت تپه قدمهای اولیه برای تشکیل شورای مستقل کارگری برداشته شده است و رهبرانی چون اسماعیل بخشی از هفت تپه و مهدی آل میثم از گروه ملی پرچم شوراها را بدست گرفته و جنبش کارگری و کل جامعه را به تشکیل آنها در همه جا فرا میخوانند. بعلاوه در جریان این اتفاقات  شاهد شکل گیری و سربلند کردن شوراهای هماهنگی اعتصابات هستیم. نمونه هایش را در دور قبل اعتصابات سراسری کارگران راه آهن شاهد بودیم و در نمونه ای چون اعتصاب رانندگان کامیون، آنها در دور اول اعتصاباتشان شورای هماهنگی اعتصاب خود را شکل دادند و اکنون به تشکیل صندوق های مالی شان فراخوان داده اند.

هفته گذشته، روز جهانی معلم، روز جهانی کودک، روز جهانی علیه اعدام

سیزدهم مهر ماه روز جهانی معلم، هفدهم مهرماه روز جهانی کودک، و هجدهم مهرماه روز جهانی علیه اعدام بود. سه مناسبت مهم جهانی با بیانیه هایی چپ و رادیکالش، خصلت نمای جامعه ایران است که انسانیت را فریاد میزند. به عبارت روشنتر  جدا از جلو آمدن گفتمان اعتصاب سراسری به عنوان یک شکل موثر و عملی اعتراض در اوضاع مشخص امروز، جدا از جلو آمدن هرروز سازمانیافته ترجنبش کارگری و بخش های مختلف جامعه با خواستهای اعتراضی شان، نکته شعف آور جلو آمدن هر روز بیشتر گفتمان های رادیکال و چپ در جامعه  است. برای مثال روز سیزدهم مهر، روز جهانی معلم، معلمان شاغل و بازنشسته در تجمعاتی که به این مناسبت بر پا داشتند بر خواستهایی چون افزایش حقوقها به بالای خط فقر ٦ میلیون تومانی، درمان رایگان برای همه، تحصیل رایگان برای همه کودکان و آزادی همکاران دربند خود و تمامی زندانیان سیاسی تاکید کردند. در این تجمعات معلمان همچنین با تاکید بر یک سیستم آموزش و پروش شایسته خواستار پایان دادن به کالایی شدن آموزش و لغو مدارس خصوصی شدند.

همچنین تاکید عمده مراسم هایی که به مناسبت هفده مهر روز جهانی کودک برپا شد و بیانیه هایی که به این مناسبت انتشار یافتند، بر پایان دادن بساط بی عدالتی حاکم و حق بهره مندی کودکان از یک زندگی شاد و انسانی بود. این بیانیه ها با اعلام اینکه جهان شایسته کودکان، جهان شایسته همگان است بر خواستهایی چون اولویت حقوق کودکان در تمامی مصلحهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، تحصیل رایگان، درمان رایگان، ممنوعیت و اعلام جرم علیه تمامی اشکال بهره کشی و استثمار کودکان، اعلام جرم علیه تمامی اشکال شکنجه و آزار کودکان، لغو تمامی احکام اعدام، بویژه اعدام کودکان و به رسمیت شناختن تشکلهای مدافع حقوق کودک تاکید داشت.

در هجدهم مهر، روز جهانی علیه اعدام نیز امسال رساتر از هر سال صدای اعتراض جامعه علیه رژیم اعدام و سرکوب بلند شد. از جمله جمعی از خانواده ی جان باختگان و زندانیان سیاسی و فعالین سیاسی و مدنی طی بیانیه ای با اعلام اینکه اعدام به هر بهانه و با هر دستاویزی یک قتل آشکار و عمد دولتی است که نزدیک به چهل سال است در ایران اجرا شده و در خدمت بقای آنست، خواستار لغو فوری مجازات اعدام شدند. همچنین ٢٢ نفر از زندانیان سیاسی از زندان اوین و رجایی شهر در بیانیه ای به مناسبت روز جهانی علیه اعدام با تاکید بر حق حیات خواستار لغو مجازات اعدام شدند.

اینها همه بیانیه های جامعه ایست که با گفتمان های چپ بسوی انقلاب و رهایی از توحش و بربریت سرمایه داری خیز برداشته است.

در متن این شرایط است که رانندگان کامیون به عنوان پیشتاز اعتصابات سراسری با قدرت اعتصابشان را به جلو میبرند و دامنه اعتصاب آنها  چنین گسترش یافته است. اعتصاب رانندگان کامیون، اعتصابی مدرن، رادیکال و با قدرت سازمانیابی بالاست که برای کل جامعه یک الگو است. رانندگان کامیون در شروع اعتصابشان هدف خود را پایان دادن به کل بساط ظلم و نابرابری اعلام کردند. ضمن اینکه  گرانی ها و افزایش هر روز بیشتر قیمتها، حقوقهای چند بار زیر خط فقر و محرومیت از هر گونه تامینی، بساط چپاول و دزدسالاری حاکم و شرکت های مافیایی حمل و نقل، ناامنی جاده ها، محرومیت از حق ایجاد تشکل مستقل از جمله موضوعات مورد اعتراض آنان است.

گسترش دامنه اعتصابات سراسری و خیز برداشتن بسوی آن، حمایت همه جانبه از اعتصاب سراسری رانندگان کامیون، برپایی کارزاری گسترده برای آزادی تمامی رانندگان اعتصابی و جلو بردن جنبش برای آزادی تمامی زندانیان سیاسی، کمک به صندوق های مالی اعتصاب رانندگان کامیون به عنوان شکلی عملی از همبستگی مبارزاتی با اعتصاب آنان، شکل دادن به شوراهای مستقل کارگری در همه جا و تکثیر الگوی نیشکر هفت تپه، همه و همه گامهایی تعیین کننده برای جلوتر بردن این اوضاع برای خلاصی از شر جمهوری اسلامی است. با تمام قوا به این سو حرکت کنیم.

معلمان در تدارک دو روز اعتصاب و تحصن

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان با انتشار بیانیه‌ای در هجدهم مهرماه در اعتراض به گرانی و تورم و کاهش بی‌سابقه قدرت خرید فرهنگیان و با تاکید بر حق زندگی شایسته برای همه مردم و برخوردادی کودکان از تحصیل رایگان، با کیفیت و عادلانه، تمامی معلمان در سطح سراسری را به دو روز اعتصاب و تحصن در مدارس فراخوانده است. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان قبلا نیز در بیانیه ای به مناسبت شروع سال تحصیلی بر خواست افزایش حقوقها به بالاتر از رقم ٦ میلیون تومانی خط فقر تاکید کرده بود. در بخشی از فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان به دو روز اعتصاب و تحصن در مدارس چنین آمده است: “شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به تمام فرهنگیان کشور در کلیه مقاطع تحصیلی، فراخوان می دهد که روزها  یکشنبه ۲۲ و دوشنبه ۲۳ مهرماه در دفتر مدارس تحصن نمایند و از حضور در کلاس درس خودداری نمایند با آگاه سازی دانش آموزان، دلایل تحصن را برای آنها تبیین نمایند. ما از مدیران مدارس می خواهیم ضمن همراهی با متحصنین، هرگز برخورد ناشایستی با همکاران نداشته باشند. به حراست ها و نهادهای امنیتی نسبت به عواقب برخورد پلیسی و امنیتی هشدار می دهیم، ما طعم زندان را نیز چشیده ایم و سالهاست شیردلانی را دربند داریم، پس لطفا شیوه و روش تهدیدی را کنار بگذارید. تحصن مهر آغاز دور جدید اعتراضات ماست و اگر سریعا تغییر مثبت و قابل توجه در فیشهای حقوقی بازنشستگان و شاغلان و سرانه ی دانش آموزان مشاهده نگردد اعتراض سراسری خود را در ابعاد گسترده تری در آبان ماه ادامه خواهیم داد.

از همکاران بازنشسته گرامی درخواست میکنیم که درین روزها با شاخه گلی به دیدار همکاران شاغل خود در نزدیکترین مدرسه محل زندگی خویش بروند. شاغلانی که درین روز تدریس ندارند حتما به مدارس خود یا مدرسه ای نزدیک مراجعه کنند”.

فراخوان معلمان به دو روز اعتصاب در روزهای ٢٢ و ٢٣ مهر در متن فضای پر التهاب جامعه که اعتصابات سراسری دارد به گفتمان اصلی اش تبدیل میشود، یک اتفاق سیاسی مهم است. وسیعا اطلاع رسانی کنیم.

رئوس خواستها و شعارهای اعتراضی معلمان که هم اکنون رئوس گفتمانهای آنان در مدیای اجتماعی هستند، به قرار زیرند: تحصیل رایگان اجرا باید گردد؛ درمان رایگان برای زحمتکشان؛ معیشت، امنیت، سلامت، حق مسلم ماست؛ معلم زندانی آزاد باید گردد؛ امنیت شغلی حق معلمان است؛ خط فقر ٦میلیون، حقوق ما دو میلیون؛ مدارس خصوصی ملغی باید گردد؛ معلم زندانیست، کلاس درسش خالیست؛ کلاسهای استاندارد حق مسلم ماست؛ حقوقهای نجومیَ، فلاکت عمومی؛ تشکل  تجمع.  تحصن. حق مسلم ماست؛ مدرسه استاندارد حق مسلم ماست؛ حقوق ما ریالیه، هزینه ها دلاریه و …

معلمان در اعتراضاتشان همواره بر از بین رفتن شکاف طبقاتی موجود در جامعه تاکید کرده و با خواست لغو حقوقهای نجومی، داشتن یک زندگی انسانی را حق مسلم خود دانسته اند. به این اعتبار معلمان یک بخش پیشتاز جامعه هستند که نقش مهمی در جلو آوردن خواستهای رادیکال، چپ و انسانی در جنبش کارگری و کل جامعه داشته اندَ، از خواستهای و مبارزات معلمان وسیعا حمایت کنیم.

بازنشستگان در تدارک تجمع سراسری ٢٤ مهرماه

بازنشستگان در ادامه اعتراضات تا کنونی شان و در اعتراض به حقوقهای زیر خط فقر و سقوط هر روز بیشتر سطح معیشتشان با توجه به بحرانی اقتصادی ای که ابعاد فاجعه بارش زندگی و معیشت کل جامعه را به تباهی کشانده است، فراخوان به تجمع داده اند. در بخشی از این فراخوان چنین آمده است: “در اقدامی همآهنگ با دیگر بازنشستگان گرد هم آییم تا بگوییم دیگر وعده بس است، دیگر انتظار کافیست، دیگر تحمل تبعیض و بی عدالتی خارج از توان ماست. روز ۲۴ مهر ساعت ۱۰ صبح در مقابل سازمان برنامه جمع می شویم و هرگونه مذاکره و گفتگو با مسئولان باید با همآهنگی تمام بازنشستگان است صورت گیرد.”

بدین ترتیب بازنشستگان عزم جزم خود را برای پیگیری خواستهایشان اعلام کرده اند. خواستهای مشترکی اعتراضات معلمان و بازنشستگان و بخش های مختلف جامعه را به هم پیوند میدهند. خواستهای بازنشستگان، خواستهایی است که هم اکنون گفتمان معلمان در تدارک اعتصاب دو روزه شان برای روزهای ٢٢ و ٢٣ مهر است. همان خواستهایی است که بارها بازنشستگان در اعتراضاتشان فریاد زده و با اعلام اعتراضشان به فقر، تبعیض، نابرابری و اختلاسها، کل بساط سرمایه داری وحشی حاکم را به چالش کشیده اند. تجمعات هزاران نفره بازنشستگان در چند ساله اخیر یک نقطه قوت جنبش کارگری بوده است. در چنین تجمعاتی بازنشستگان با شعار حقوقهای نجومی، فلاکت عمومی و فریاد معیشت؛ منزلت، حق مسلم ماست؛ نقش پیشرویی در جا انداختن شعارهای چپ و رادیکال در جامعه داشته اند. فراخوان بازنشستگان به تجمع برای روز  ٢٤ مهرماه، فراخوان  معلمان به اعتصاب برای روزهای ٢٢ و ٢٣ اتفاقات مهمی هستند که بدون شک مبارزات کارگران و کل جامعه را در موقعیت به مراتب قوی تری قرار خواهد داد. خلاصه کلام اینکه صف قدرتمند و متحدی از اعتراضات کارگری و مردم معترض با اعتصابات سراسری و فراخوان به تجمعات سراسری به میدان آمده.و جامعه بسوی انقلابی انسانی برای جامعه ای انسانی خیز برداشته است. زنده باد انقلاب.