هشتک “کولبر را نکشید” با استفبال زیادی روبرو شده و به هشتک اول توئیتر در ایران تبدیل شد. بیش از ١٤٠ هزار نفر از کاربران توئیتر در اقدامی اعتراضی با این هشتک کیفرخواست خود را به این جنایت هر روزجانیان اسلامی اعلام کرده اند. عکس العمل کاربران توئیتر علیه کشتن کولبران عملا ادامه رفراندوم میلیونی علیه اعدام است. اعتراض علیه قتل کولبران این بخش از کارگران بیکار و علیه گرفتن حق حیات و سلب زندگیاز آنان است. این هشتک امروز با فراخوانی توده ای برای دفاع از حق معیشت همگانی و تامین زندگی کارگران بیکار همراه شده است.
ما به مناسبتهای مختلف در ارتباط با کشتن کولبرها جهت انجام اقداماتی عاجل و موثردر برابر این جنایت خطاب به مردم و جامعه و احزاب سیاسی فراخوان داده ایم. در همین راستا کارزارهای قدرتمندی به راه افتاده است. به راه افتادن کارزاری با هشتک “کولبر را نکشید” را در همین جهت میدانیم و وسیعا از این کارزار حمایت و پشتیبانی میکنیم. به نظر ما پایان دادن و جلوگیری از این جنایت و کشتن کولبران در گرو اقدامات سراسری و مردمی در کردستان است و یک راه موثر آن میتواند دست زدن به اعتصاب سیاسی در محکومیت کشتن کولبران و دفاع از زندگی آنها باشد.
بویژه با موفقیت قابل توجهی که در طوفان توئیتری در اعتراض به مرگ کولبران بدست امده است،زمینه دخالت مردم و فعالین سیاسی و اجتماعی در کردستان برای تدارکی چنین اعتراضاتی در زیر چتر کارزاری که با هشتک «کولبر نکشید»به راه افتاده، بیش از همیشه فراهم است.
جواب مردمعلیهجنایتکاران حکومت اسلامی و کشتن کولبران تداوم مبارزه و از جمله اعتصابات کارگری است که امروز در ده ها مرکز تولیدی در جریان است. گسترش اعتراضات مردم آنهم بدنبال خیزش آبان و دی ماه ٩٨ جمهوری اسلامی را به وحشت انداخته است. مردم همانطور که اعلام کرده اند تهدیدو شلیک به کولبر را از حکومت اسلامی نمیپذیرند. مردم سفره خالی و فقر را نمیپذیرند! مردم نمیخواهندبیش از این شاهد کشتن کولبران و دیدن پیکرهاییخ زده نوجوانانی باشند که برای نان جان میدهند. مردم بیکاری و ستم و تبعیض را نمیپذیرند! صدها هزار نفر در کردستان بیکارند و خواهان بیمه بیکاری و تامین معیشت هستند. مردم رفاه و زندگی میخواهند و قصد کوتاه آمدن ندارند.
سالانه در مرزهای مشترک ایران با کشورهای همسایه بویژه در مرز ایران و عراق صدها کولبر کشته و زخمی میشوند. بسیاری از این زحمتکشان با گلوله مستقیم نیروهای جمهوری اسلامی به قتل میرسند و شماری نیز در برف و سرما تلف شده اند. هر هفته و یا هر روز ما شاهد شنیدن خبر تلخ کشته و زخمی شدن کولبران هستیم. در سال (١٣٩۶) دست کم ٢٢٧ کولبر کشته و زخمی شدهاند. در سال ١٣٩٧ بیش ٢۵٠ نفر از کولبران کشته شده اند و ده ها نفر معلول و از کار افتاده اند. در سال ١٣٩٨ بیش از ٢٠٠ کولبر کشته شده و تعدادی بیشتر معلول شده اند. و در سال جاری بیش از ٧٠ کشته و تعداد زیادی زخمی و معلول شده اند. در میان کولبران جوانان تحصیل کرده و بیکار زیادی که هیچ امکانی برای امرار معاش ندارند و ناچار به انجام این کار خطر ناک شده اند، وجود دارند. حتی نوجوانانی که زیر ١٧ و ۱۴ سال سن دارند جان خود را در این راه از دست داده اند.
کولبری و بیکاری تبعات سیاستهای نظام وحشی سرمایه حاکم در جمهوری اسلامی است. کسانیکه بناچار به کولبری مشغول هستند طیف متنوعی از کارگران بیکار و جوانان را شامل میشوند. کارگران فصلی که از کردستان به مراکز صنعتی و مراکز پروژه های ساختمانی در مناطق جنوبی و شرق در ایران مهاجرت کرده اند، زیادند. در گذشته تعداد کارگران مهاجر یا فصلی در کردستان ارقام چند هزار نفری را شامل میشد. اما در شرایط کنونی که بیشتر مراکز تولیدی و شرکتهای پروژه ای و ساختمان سازی و امثال اینها کمتر شده، از شمار کارگران مهاجر نیز بشکل قابل مشاهده ای کاسته شده است. از دیگر سو در میان جوانان زن و مرد تحصیل کرده و جوانانیکهوارد بازار کار شده اند، میزان بیکاری ارقامی سرسام آوری پیدا کرده است. در متن چنین ابعاد فاجعه باری از بیکاری تعداد زیادی از طیف هایمختلف کارگران و جوانان برایتامین معیشت بخور و نمیر به کولبری، دست فروشی و در میان زنان بیکار به کارهای خدماتی با درآمدهای کمتر از نیم میلیون تومان روی میاورند. در کردستان بیکاری بیداد میکند، فقر و تنگدستی در چهره شهرها نمایان است!!.
کولبران استثمار شده های سیستم بازار آزادی هستند که سرمایه داران و دزدان نظام حاکم با کنترل مرزها و ثروتهای اجتماعی به مردم تحمیل کرده اند. هر سال تعداد زیادی از کولبران با شلیک مستقیم و تیراندازی نیروهای نظامی و مرزی کشته میشوند. در جمهوری اسلامی کولبران “قاچاقی”خوانده میشوند و تحت عنوان “کار غیر قانونی” همواره تحت پیگرد قرار دارند. مدتی قبل حسین ذولفقاریمعاون امنیتی – اجتماعی وزارت کشور جمهوری اسلامی در حاشیه نشست خبری ستاد اربعین، کولبران را قاچاقچی خطاب کرد و حکم تیر آنان را رسما صادر کرد. او در این باره چنین گفت: “کولهبرهایی که از مرز غیرمجاز عبور میکنند نامشان کولهبر نیست، قاچاقچی است و حتی اگر قاچاق هم نکنند تردد آنها غیرقانونی است و وارد حیطه مرزی شده اند. در مناطق مرزی هیچ مماشاتی نداریم اگر کسی وارد خط مرزی شود، اول به او اخطار میشود و اگر ایست نکند به وی تیراندازی خواهد شد.” صحبتهای معاون امنیتی – اجتماعی دولت دوازدهم (روحانی) تازه نیست. سران ریز و درشت حکومت اسلامی هرکدامشان از هر جناح و دارو دسته ای قاتل هستند، به فرمان و با احکام قضایی -اسلامی ده ها هزار نفر را کشته شده اند. حکومت اسلامی بزرگترین جنایتکار تاریخ معاصر است. فصلی از پرونده ٤٠ سال جنایت جمهوری اسلامی کشتار کولبران است. صدها نفر از کارگران مرزییعنی کولبران را کشته یا زخمی و معلول کرده است.
کولبران بخشی از ارتش بیکاران
بیکاری میلیونی یکی از معضلات بزرگ کارگران در دولت های تاکنون موجود در جمهوری اسلامی است. در دو دوره دولت روحانی بیکاری میلیونی در سطح سراسری چالش اصلی بوده است. دولت روحانی ناتوانتر از دولتهای قبلی بر میزان بیکاری افزوده است. فلج اقتصادی دامنه بیکاری را مدام بیشتر و عمیقتر کرده است. نداشتن بیمه بیکاری، بالا بودن نرخ سبد هزینه معیشت روزانه، نبود تامینات اجتماعی و پزشکی و بالا بودن نرخ اجاره مسکن و ده ها مساله و مشکل مالی و اقتصادی دیگر، فقر و نداری را در عمیق ترین شکل به کارگران و جوانان بیکار و مزدبگیران تحمیل کرده است. در بطن این شرایط نا امنی معیشتی و اقتصادی، روی آوری به دست فروشی و کولبریرا در چند سال گذشته بیشتر و بیشتر شده است.
ما بار دیگر با تاکید میگوییم؛ باید در مقابل کشتن کولبران، تلف شدن آنها در سرما و یخ، سکته قلبی و غرق شدن در آب و شلیک نیرهای انتظامی به آنها، اقداماتی عاجل و فوری را در دستور گذاشت. مساله بر سر جان و زندگی انسانهاست. باید با کارزاری قدرتمند برای نجات کولبران شتافت. جمهوری اسلامی مسئول مستقیم کشتن و جانباختن کولبران است. و مردم کردستان، مردم آزادیخواه و برابری طلب باید در محکومیتکشتار کولبران دست به اعتراض عمومی بزنند! نباید اجازه داد بیش از این کارگران بیکار که از قبل میراث شوم این حکومت به انجام شغل کولبری محکوم شده اند و سود و ثمره کارشان را اوباشان حکومت اسلامی بجیب میزنند، کشته شوند. کار یا بیمه بیکاری شعار و خواست همه کولبران است. با مبارزه متحدانه، با تشکیل شوراها جهت انجام اعتراضات توده ای علیه جهنمی که حکومت اسلامی بوجود آورده است بمیدان بیاییم. راه حل پایان دادن به کولبری و بیکاری و استثمار و دستیابی به زندگی و کرامت انسانی، سرنگونی جمهوری اسلامی و پایان دادن به سیستم چپاول و بردگی مزدی است.
نسان نودینیان
١٤مرداد۱۳۹۹
٤اوت ۲۰۲۰