مندرج در ژورنال شماره ۷۴۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
سازمان غیردولتی “کودکان را نجات دهید” در گزارشی پیشبینی کرد که حدود ۶.۵ میلیون کودک در افغانستان در سال ۲۰۲۴ سطوح بحرانی گرسنگی را تجربه خواهند کرد. این سازمان در گزارشی که روز سهشنبه هشتم خردادماه، ۲۹ ماه مه – منتشر کرده است، تصریح میکند که تقریباً ۳ نفر از هر ۱۰ کودک افغانستانی امسال با بحران یا سطوح اضطراری گرسنگی روبرو خواهند شد. این سازمان در ادامه تأکید میکند که بنا بر آمار پیشبینی میشود در سال ۲۰۲۴ حدود ۲.۹ میلیون کودک زیر پنج سال از سوءتغذیه حاد رنج ببرند.
خشم همه احساسم را بیان نمیکند. اسیر یاس هم نمیشوم. این دنیای نابرابر را میبینم و به دنبال این میگردم که چرا باید زیباترین پدیده زندگی انسانی، اینچنین به تارج برود و گلهای نورسیده این جهان هستی در بیغذایی مفرط زجر بکشند و در برابر چشمان ما پژمرده و خشکیده شوند.
وضعیت کودکان در افغانستان را با مولتی میلیونرهای حکومت پیشین در افغانستان مقایسه کنید. بعد از روی کار آوردن دوباره طالبان توسط دولت آمریکا، همه سران حکومت پیشین دولت افغانستان با خانواده و فامیل و دوستان درجه یک خود روانه کشورهای عربی شده و در رفاه مطلق زندگی میکنند. همین چند روز پیش در خبرها خواندم که قیمت خرید خانههایشان در کشورهای حاشیه خلیج سر به میلیون دلار میزند.
در این گیرودار و در این دنیایی که هر ۴.۴ ثانیه یک کودک میمیرد، تنها یک تلنگر میتواند ما را به انسانیت و مبارزه برای حق انسان وصل کند. یادمان هست وقتی سارینای جوان در برابر دوربین، فلسفیترین، برابریطلبترین و انسانیترین کلمات را بیان کرد: “ما نهتنها به فکر خودمان که به فکر گرسنگان تانزانیا هم هستیم و برای همه برابری میخواهیم. در ادامه راه و در ادامه مبارزه ساریناهای بزرگ که به وسعت جهان در حال مبارزهاند، ما هم دست به اقدام بزنیم و مانع از مرگ همه کودکان و از جمله مرگ کودکان در افغانستان شویم. در ایران که میلیونها پناهجوی افغانستانی زندگی میکنند آنها را چون برادران و خواهران خود بدانید و نگذارید جمهوری اسلامی تخم نفرت بین شما بکارد. یک نژاد و آن هم نژاد انسان. یادمان نرود.