گزارشی از اعتراضات مردم درعراق

تظاهراتهای  روزهای اخیر در ادامه حرکتهای اعتراضی چند هفته گذشته که از شهر بصره آغاز شد و بیشتر شهرهای جنوبی و مرکزی عراق را دربر گرفت، علیه نبود برق، آب و بیکاری و کلا فسادی بود که در میان مقامات و دولت عراق زندگی مردم را فلج کرده است. اما بسرعت این اعتراضات و رفتن به خیابانها وارد مرحله دیگری شد و به خیزشی علیه حاکمان و به قصد بزیر کشیدن قدرت حاکم و باندهای مسلح دارو دسته های اسلامی تبدیل شد. توده های مردم هیچگونه امیدی به این احزاب و نیروهای مذهبی، قومی و عشیره ای حاکم ندارند که بتوانند ذره ای رفرم و بهبودی در زندگی مردم ایجاد کنند و به خواستها و مطالبات عمومی شان جواب دهند. مردم میدانند که تنها با کنار زدن این حکومت و احزاب و دستجات اسلامی در قدرت است که میتوانند خواستهایشان را متحقق کنند.

از سوی دیگر این اعتراضات بسرعت علیه رژیم اسلامی حاکم بر ایران نیز خود را بوضوح نشان داد. مردم عراق میدانند که حضور و نفوذ سیاسی و نظامی حکومت اسلامی در میان دسته جات حاکم بر عراق و حمایت این رژیم از احزاب و دستجات مسلح اسلامی شیعه، از نظر نظامی و مالی و در یک کلام نقش حکمرانی آنان بر عراق زندگی شان را فلج کرده و با تباهی روبرو ساخته است. به این اعتبار این اعتراضات علیه هم حاکمان عراق و هم علیه حکومت اسلامی است. بخشی از شعارهای مردم خشمگین و معترض بصره علیه جمهوری اسلامی است. مردم عکسهای خامنه ای و برخی دیگر از مقامات حکومت اسلامی را به آتش کشیده اند. گفته میشود که نیروهای سپاه پاسداران و بسیجیان از طرف حکومت اسلامی برای سرکوب اعتراضات مردم به عراق اعزام شده اند.

اعتراضات و نارضایتی های روزهای اخیر مجددا از شهر بصره آغاز شد و در ابتدا صدها نفر در مقابل نهادهای حکومتی شهر تجمع کردند و اعتراض خود را به نبود آب و برق و آلودگی کشنده آب آشامیدنی که بنا به آمارهای منتشر شده بیش از ٣٠ هزار نفر در اثر خوردن آب آلوده دچار مسمومیت شده اند، شروع شد. سپس در روزهای شنبه و یکشنبه ( ۱ و ۲  سپتامبر ) ( ۱۰ و ۱۱ شهریور ) صدها نفر از جوانان شهر در اعتراض به این وضع خیابانهای اصلی بصره به بغداد و همچنین خیابان اصلی بصره که به مسیر ایران منتهی میشود را بسته و به کنترل خود در آوردند و از عبور و مرور کامیونهای حامل کالا جلوگیری بعمل آوردند.

مردم معترض و تظاهر کننده اعلام کرده اند که اگر به مطالباتشان رسیدگی نشود مراکز تولید سوخت و نفت را در کنترل خود خواهند گرفت. روز دوشنبه ۳سپتامبر (۱۲شهریور) اعتراضات مردم و جوانان این شهر در مقابل استانداری شهر بصره ادامه پیدا کرد که نیروهای سرکوب حکومت، و نیروهای مسلح احزاب حاکم بطرف مردم تیراندازی کرده و با پرتاب گاز اشک آور بقصد پراکنده کردن آنان وارد عمل میشوند که در نتیجه یکی از تظاهرات کننده گان بنام “مکی یاسر عاشور” بوسیله گلوله نیروهای حکومت کشته میشود.

روز سه شنبه ۴ سپتامبر (۱۳ شهریور) در جریان برگزاری مراسم خاکسپاری “مکی یاسر عاشور”، که هزاران نفر در آن شرکت داشتند، مجددا نیروها و باندهای  مسلح حکومت و احزاب قومی اقدام  به مقابله با جمعیت میکنند و بین مردم و آنان درگیری صورت میگیرد. نیروهای سرکوب حکومت شروع به تیراندازی بسوی مردم میکنند که در اثر این تیراندازی ۶ نفر کشته و دهها نفر نیز زخمی میشوند. خشم و تنفر مردم در اثر این اعمال جنایتکارانه نیروهای مسلح حکومت اوج بیشتری میگیرد و همان روز مردم به ساختمان استانداری حمله میکنند و آنرا به آتش میکشند.

روز چهارشنبه ۵ سپتامبر (۱۴ شهریور) نیز تظاهرات و اعتراضات همچنان ادامه پیدا میکند و مردم بقایای ساختمان استانداری را مجددا به آتش کشیده و به خاکستر تبدیل میکنند. آتش زدن استانداری به ساختمان شهرداری هم کشیده میشود و آنجا نیز آتش زده میشود. در جریان آتش زدن استانداری بصره، نیروهای حکومت به سوی مردم معترض و خشمگین تیراندازی میکنند که در این مرحله نیز یک نفر کشته میشود و ۲۵ نفر دیگر زخمی میشوند. در حال حاضر اعتراضات همچان بقوت خود ادامه دارد.

در همین رابطه نماینده سازمان ملل در عراق و چندین عضو پارلمان و نماینده انجمن های شهر بصره  خواستار راه حلی برای برون رفت و آرام کردن اوضاع شده و ادعا میکنند این وضع دارد از کنترل خارج میشود و این میتواند خطری بزرگ برای منطقه بدنبال داشته باشد.

( گزارش فوق توسط هیوا احمد تهیه شده و من آنرا از زبان کردی بفارسی ترجمه کرده ام)

آنچه که در مورد این گزارش میخواهم بگویم این است که، رویدادهای اخیر در عراق که از شهر بصره آغاز شده است از جنس اعتراضات مردم در دیماه ۹۶ در ایران است. مردم از هزیانها و خزعبلات سران احزاب قومی و دینی که مدعی رفرم بودند عبور کرده اند. برای مردم شهرهای عراق هم “دیگه تمامه ماجرا” و در مقابل همه دسته جات حاکم ایستاده اند.

صدای اعتراضات و خشم و نارضایتی مردم در بصره و دیگر شهرهای عراق با خیزش و حرکت انقلابی مردم ایران علیه حکومت اسلامی در مضمون یکی است. بانی اصلی فقر، فلاکت عدم دسترسی مردم ایران و عراق به کمترین امکانات و نبود مایحتاج اولیه زندگی، از آب و برق گرفته تا بقیه نیازمندیهایشان، حکومتهای اسلامی حاکم بر مردم در این دو کشور هستند. وجود و حضور انواع دسته جات مسلح وابسته به احزاب و جریانات مذهبی، قومی و کشتار مردم معترض توسط آنان این وضعیت را بمراتب جهنمی تر کرده است.

احزاب و سازمانهای چپ، کمونیست و سکولار در عراق وظایف مهم و سرنوشت سازی بر عهده دارند. ابراز وجود عملی آنان همراه با فعالین جنبشهای اعتراضی در عراق و با اتکا به ایجاد شوراها جهت سازماندهی اعتراضات مردم ضرورت صد چندان در اوضاع و شرایط مبارزاتی امروز مردم پیدا کرده است. راه تضمین و به موفقیت رسانیدن حرکت اعتراضی و متحول کننده مردم در عراق، ایفای این نقش توسط احزاب، شخصیتها و نیروهای چپ، کمونیست و سکولار در پیوند با فعالین و رهبران اعتراضات مردم است. ایجاد شوراها برای سازماندهی اعتراضات گسترده و میلیونی مردم حلقه اصلی در مقطع کنونی است.

عبدل گلپریان

۶ سپتامبر ۲۰۱۸

۱۵ شهریور ۹۷