گسترش اعتراضات در نفت و دوشنبه های اعتراضی- شهلا دانشفر

کارگر کمونیست ۸۰۱

اعتراضات در نفت گسترش می یابد.  روز نوزدهم مهر ماه نیز کارکنان صنعت نفت جنوب در آبادان تجمع داشتند و در این حرکت اعتراضی در برابر  علیرضا دانشی مدیر عامل شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب با سخن گفتن از سطح نازل حقوقها و گرانی های روز افزون صدای اعتراضشان را بلند کردند.  همچنین روز هفده مهر یک روز اعتراضی مهم از سوی کارگران نفت بود که در آن کارگران رسمی در سکوهای نفتی و چهار هزار کارگر ارکان ثالث در پالایشگاه آبان برای پیگیری خواستهایشان دست به تجمع و اعتراض زدند.  در این روز کارگران رسمی نفت در سکوهای نفتی ابوذر و منطقه خارک  بنا به قرار از قبل تعیین شده تجمع داشتند. در روز قبل از آن نیز کارگران سکوی نفتی در مسجد سلیمان با مشارکت کارگران بخش های نظاره گری دست به تجمع زدند. این تجمعات اعتراضی بخاطر سقف ‌حقوق ناعادلانه، مالیات های سنگین و نحوه‌ی کسر این مالیاتها و محدودیت ۳۰ساله‌ی سنوات بازنشستگی علیرغم سنوات خدمت بیشتر و بعضا کسورات بازنشستگی شکل گرفتند . کارگران سکوهای نفتی اعلام کرده اند که تا وقتی پاسخ نگیرند هر دوشنبه تجمع خواهند کرد.  و این اتفاق مهمی در نفت است و تداوم اعتراضات این کارگران در این مرکز کلیدی اقتصادی کشور را نشان میدهد . ضن اینکه به کارگران دیگر بخش های نفت راه نشان میدهد و میتواند بستری برای اعتصابات سراسری در نفت باشد.

بخش معترض دیگر در نفت کارگران ارکان ثالث هستند که با خواست مهم خروج پیمانکاران از محیط های کار به میدان آمده اند. این کارگران در همان روز هفدهم مهر ماه تجمع داشتند و تجمع اعتراضی بعدی آنها در بیست و یکم مهر ماه بر پا شد. بنا بر گزارش منتشر شده از سوی شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی نفت (ارکان ثالث)  در این روز جمع کثیری از این بخش از کارگران شاغل در پالایشگاه آبادان در ادامه مطالبه گری خود محل نماز جمعه را به صحنه اعتراض خود تبدیل کردند . در این تجمع اعتراضی کارگران در رابطه با خواست خروج پیمانکاران از این پالایشگاه بنرهایی در دست داشتند.  این شورا ضمن گزارش خبر این حرکت اعتراضی با اشاره به راهپیمایی ای که در انتهای نماز جمعه تحت عنوان  “حمایت از مردم غزه” به راه افتاد، مینویسد:”اما حرف ما کارگران اینست که جنگ خونینی که یکطرف آن دولت اسرائیل و طرف دیگرش حماس و دیگر نیروهای ارتجاعی هستند  ربطی به مردم فلسطین  ندارد. مردم چه در غزه و چه در اسرائیل قربانیان این جنگند . جنگ باید متوقف شود.”. اعلام خواست توقف جنگ خونین میان دولت اسرائیل و نیروهای اسلامی و محکوم کردن دو طرف این جنگ که قربانیانش مردم هستند یک تاکید مهم از جانب کارگران شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت است که اجازه نمیدهند جمهوری اسلامی با چنین تشبثاتی فضای انقلابی جامعه را مخدوش و تار کند.

گفتنی است که کارگران ارکان ثالث  در پالایشگاه نفت آبادان،  در اعتراض به وضع بد معیشتی و نداشتن امنیت شغلی دست به تجمع زدند و خواستار حذف شرکت های واسطه تامین نیروی کار شدند. در این  پالایشگاه حدود چهار هزار کارگر به صورت پیمانکاری بدون داشتن هیچگونه امنیت شغلی ای مشغول بکارند که زیر فشار سخت کاری و معیشتی قرار دارند. خواست خروج پیمانکاران از  سوی این کارگران قدمی در جهت چالش ساختار نفت و یک اتفاق سیاسی مهم است. زیر فشار اعتراضات کارگران در نفت برای کوتاه شدن دست پیمانکاران از مراکز نفت و در دل نزاعهای درونی باند های رانت خوار حکومتی، وعده هایی به کارگران داده شد. از جمله قرارگاه خاتم که یک سرشان به بخشی از حکومت وصل است، تلاش دارد که پیمانکاران در نفت حذف و خودشان جای آنها را بگیرند. اما کارگران اعلام کرده اند که هیچکدام از این باندهای مافیایی ربطی به آنها ندارند و خواستار برچیده شدن بساط پیمانکاران از کل مراکز نفتی شده اند. و این نکته ایست که از جمله در بیانیه های شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی بر آن تاکید شده بود.  علاوه بر این خواست کلیدی و مهم که به طور واقعی خواست سراسری کارگران در نفت است، کارگران معترض ارکان ثالث در پالایشگاه آبادان خواستار  تسریع تخصیص نفت/گاز کارت از ابتدای سال ۱۴۰۲، رفع تبعیض ها و اجازه استفاده از مهمانسراها، باشگاه های غذاخوری و خدمات رفاهی اجتماعی برای همه کارگران،  و اصلاح طرح طبقه بندی مشاغل و تعمیم آن از آغاز سال ۱۴۰۲  و پرداخت معوقات خود هستند.  علاوه بر این اعتراضات، در  هفته قبلترش در دوازدهم مهر ماه نیز گروهی از کارگران قراردادی وزارت نفت اعم از قراردادی های ملی حفاری و کارکنان پالایشگاه نفت آبادان، در اعتراض به مطالبات ده ساله زمین مانده خود در مقابل ساختمان مدیریت شرکت مناطق نفتخیز جنوب در اهواز دست به تجمع و اعتراض زدند. و در همین روز کارگران شاغل در پتروشیمی آبادان برای دومین روز  به دلیل عدم پرداخت شش ماه دستمزد شان و نیز افزایش بدهی‌های این مجتمع که منجر به خوابیدن بخشهایی از فعالیت این مجموعه شده است تجمع کردند. از دیگر موارد اعتراض این کارگران، آیتم ۴۰ درصد حق جذب است که در گذشته پرداخت می‌شد و در حال حاضر پرداخت آن قطع شده و مدیران شرکت می‌گویند توانایی پرداخت آن را ندارند.  همچنین در روز یازدهم مهر ماه کارگران بخش اورهال این پتروشیمی آبادان  در اعتراض به عدم پرداخت ۵ تا ۶ ماه مزد وحق بیمه خود  دست به اعتصاب زدند و تجمع کردند. این خبرها  به روشنی نشانگر گستردگی اعتراضات کارگران در نفت و ابعاد وسیع آنست.

برچیده شدن بساط پیمانکاران مفتخور و دائمی شدن قراردادهای موقت، افزایش حقوقها و مقابله با تعرضات حکومت به زندگی و معیشت کارگران، پایان دادن به اختلاسهای و دزدیها،  برخورداری همه کارگران نفت  از درمان رایگان با استاندارد بالا و قابل قبول، پرداخت فوری  معوقات کارگران، ایمن شدن محیط های کار و بهبود شرایط کمپ ها و امکانات بهداشتی و زیستی کارگران در مراکز نفتی از جمله خواستهایی است که در اعتراضات بخش های مختلف نفت اعلام شده است. این خواستها میتواند حلقه اتصال اعتراضات بخش های مختلف نفت به یکدیگر باشد.

پیوستن بخش های مختلف صنعت نفت به دوشنبه های اعتراض که از سوی کارگران رسمی در سکوهای نفتی اعلام شده ،  یک قدم مهم در سراسری شدن اعتراضات در نفت است.  شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت درگزارش اخبار اعتراضات بخش های مختلف کارگران نفت را به این روز اعتراضی فرا خوانده و  مینویسد:”همانطور که همکاران سکوهای نفتی روزهای دوشنبه های اعتراض را اعلام کرده اند. ما کارگران بخش های مختلف نفت که انباشته ای از خواسته داریم. میتوانیم  در هفته روز ثابتی برای اعلام خواستها و اعتراضاتمان داشته باشیم  و با دوشنبه های اعتراض همراه شویم. “.

بدین ترتیب دوشنبه های اعتراضی ای که از سوی کارگران رسمی سکوهای نفتی اعلام شده، میتواند روز اتحاد مبارزاتی سراسری در نفت باشد.

نکته مهم دیگر که باید بر روی آن مکث کردن توطئه گریهای  حکومتیان برای مسموم کردن فضای اعتراضات کارگران و مهار و کنترل آنست. برای مثال آنها تلاش میکنند که با تشبثاتی چون بدست گرفتن پرچم جمهوری اسلامی و عکس خامنه ای و ایجاد فضای امنیتی اوضاع را تحت کنترل داشته و در صفوف اعتراض کارگران نیز تفرقه و شکاف ایجاد کنند . یک نمونه آن را  در اعتراض کارگران سکوهای نفتی ابوذر روز 17 مهر شاهد بودیم. در این حرکت اعتراضی برخی از عوامل هوادار یا وابسته به حکومت بنر حکومت اسلامی را جلوی صف کارگران معترضی قرار دادند که دست از کار کشیده و خواستهای اعتراضی شان را بر روی کاغذی نوشته و بدست گرفته بودند.  نسبت به چنین تشبثاتی باید هوشیار بود .  پرچم جمهوری اسلامی پرچم خونین و ضد کارگری ارتجاع اسلامی است و هیچ ربطی به کارگر معترض ندارد و فضای اعتراضات را مسموم میکند و مانع حمایت سراسری از کارگران میشود.

خلاصه کلام اینکه پیوستن بخش های مختلف صنعت نفت به دوشنبه های اعتراض یک قدم مهم در سراسری شدن اعتراضات در نفت است.   با ایجاد شوراهای سازماندهی اعتراضات در تمام بخش های های شاغل در نفت میتوان به تدارک اعتراضات سراسری رفت. اعتصابات در صنعت نفت در این بخش کلیدی اقتصادی در دل شرایط ملتهب انقلابی جامعه میتواند بستر ساز اعتصابات سراسری در سطح جامعه باشد و باید به تدارک آن برویم.

اینرا هم بخوانید

حکم اعدام توماج صالحی  و انفجار خشم کل جامعه- شهلا دانشفر

کارگر کمونیست ۸۲۹ حک اعدام توماج صالحی کل جامعه را  تکان داد. مردم با فریاد …