یکی از ما؛ محسن شکاری- خاطره محرم نژاداصل

صبح پنج شنبه هفدهم آذر را با اجرای حکم دلخراش اعدام هم وطن کم سن و سالمان آغاز کردیم که در سوم مهر و در جریان اعتراضات خیابانی در تهران دستگیر شده بود و دادگاه انقلاب تهران او را با اتهام به بستن خیابان ستارخان تهران و مجروح کردن یک مامور بسیجی، تحت عنوان محاربه به مجازات اعدام محکوم کرد. محسن شکاری اولین اعدام از بین معترضین انقلاب بزرگ زن زندگی آزادی است. جمهوری اسلامی در تدارک اعدام های دیگری است تا از این طریق بتوانند مردم معترض را آرام کنند. این حکومت می داند صدای این مردم دیگر خاموش نخواهد شد و تنها راه نجات خود را اعدام جان هایی می داند که معترض هستند.

آتش انقلابی که با کشته شدن مهسا امینی در ایران روشن شد با کشته شدن جوانان بسیاری شعله ور شد و در نهایتبا اعدام کردن محسن شکاری شعله ورتر خواهد شد آتشی که کل حکومت در ایران را خاکستر خواهد کرد. محسن شکاری جوانی که فقط ۲۳ سال داشت. او در یک کافه کار می کرد و عاشق بازی های کامپیوتری بود. به او دلخوشی داده بودند که اگر بسیجی رضایت دهد آزاد خواهی شد و به او امید آزادی داده بودند ولی او نمی دانست برای یک نقشه شوم انتخاب شده است. محسن در اعتراض به مرگ مهسا امینی در خیابان ستارخان تهران، گرد هم وطنانش جمع شده بودند تا صدای مهسا باشند تا به این همه ظلم و جنایت اعتراض کنند. جرم او فقط این بود که جرات کرده بود در برابر این حکومت بایستد و حرفش را بدون هیچ ترسی بزند. محسن را غیرقانونی بازداشت کردند و با اخذ اعترافات اجباری و محاکمه ناعادلانه و غیرعلنی و حتی بدون حضور وکیل مستقل، حکم اعدام را برای او صادرکردند .اجرای عجولانه حکم اعدام محسن بیانگر این مهم است که جمهوری اسلامی ایران حتی به قوانین ظالمانه خودش هم اعتقادی ندارد و به هر طریقی می خواهد معترضان و مخالفان نظام را از بین ببرد. اعدام فقط و فقط یک قتل حکومتی است.

در ایران هر کسی بی نام و نشان باشد هر کسی زورش نرسد هر کسی که اسمش بر سر زبان نباشد گزینه بسیار مناسبی برای این نظام است تا سرش را زیر آب ببرند و با ایجاد رعب و وحشت صدای مردم را خاموش کنند. در کجای این کره خاکی به خاطر فقط اعتراض به شرایط موجود، کسی را اعدام می کنند. این حکومت قاتل و جانی به دنبال گردن می گردد برای طناب دار. این اولین اعدام نیست همه کسانی که در جریان این اعتراضات در کوچه و خیابان مردند هم اعدام شدند، مهسا هم اعدام شد، نیکا هم اعدام شد، سارینا هم اعدام شد، مهرشاد هم اعدام شد و این اعدام ها تمامی ندارد.

اینرا هم بخوانید

یک اشتباه دولتی زنده- شهین شهری

من سال ها پیش آرزو کردم که نویسنده بشوم.نویسندگان در نظرم قهرمان هایی واقعی بودند …