سازمان ملل در تازهترین گزارش سالانه خود که روز دوشنبه ۲۴ تیرماه با عنوان «امنیت غذایی و تغذیه در جهان» منتشر شد، میگوید شمار افراد درگیر با سوءتغذیه در جهان برای سومین سال متوالی افزایش یافته است.
بر اساس این گزارش که توسط چند نهاد زیر مجموعه سازمان ملل شامل سازمان خواربار و کشاورزی (فائو)، صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) و سازمان بهداشت جهانی تهیه و منتشر شده است، در سال گذشته ۸۲۱ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر با سوء تغذیه مواجه بودهاند.
این رقم برای سومین سال متوالی افزایش یافته و به سطح اوایل دهه جاری میلادی رسیده است.
هم اکنون حدود ۱۱ درصد از مردم جهان غذای کافی برای خوردن ندارند.
این گزارش میگوید که شمار افراد درگیر با سوء تغذیه در ایران چهار میلیون نفر است. این رقم بنابر محاسبات نهادهای زیرمجموعه سازمان ملل در سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶، حدود ۴.۳ میلیون نفر بوده است.
بدین ترتیب شمار ایرانیانی که غذای کافی برای خوردن ندارند از ۶.۱ درصد کل جمعیت در سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ به ۴.۹ درصد در فاصله سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ رسیده است.جمعیت ایران هم اکنون حدود ۸۱ میلیون نفر است.
شمار و درصد افراد دچار سوء تغذیه در جهان:
سازمان ملل برنامهای برای به صفر رساندن شمار گرسنگان جهان تا سال ۲۰۳۰ دارد و افزایش شمار این افراد برای سومین سال متوالی خبر خوبی برای جامعه جهانی نیست، اگرچه آمارهای سازمان ملل نشان میدهد که از اوایل دهه ۹۰ میلادی تا سال گذشته، حدود ۲۰۰ میلیون نفر از گرسنگی خلاصی یافتهاند.
این گزارش همچنین میگوید دو میلیارد نفر در جهان به غذای سالم دسترسی ندارند و به رغم اینکه در کشورهای غربی شمار افراد گرسنه بسیار کم است، ولی هشت درصد شهروندان اروپایی و آمریکای شمالی غذای سالم مصرف نمیکنند و با مشکلات سلامتی مواجه هستند.
سیندی هولمن، از کارشناسان ارشد فائو میگوید باید تمرکز خود را از موضوع گرسنگی به دیگر موضوعات مرتبط با رژیم غذایی نیز معطوف کنیم و اگر غافل باشیم، با مشکلات فزاینده مواجه خواهیم شد.
آمارها نشان میدهد شمار افراد چاق از شمار گرسنگان جهان بیشتر است.
آخرین آمارهای چاقی سازمان ملل نشان میدهد شمار افرادی که درگیر این پدیده هستند، در سال ۲۰۱۶ به ۸۲۲ میلیون نفر بالغ شده بود، در حالی که شمار گرسنگان همین سال ۷۹۶.۵ میلیون نفر بود.
در همین زمینه خبرگزاری رویترز از قول کارشناسان گزارش داده است که دولتها بیشتر به تولید مواد غذایی و بازاریابی توجه دارند تا کیفیت و در دسترس بودن آن. «دولتها فکر میکنند اگر مواد غذایی به حد کافی تولید شود، مردم آن را خواهند خورد، اما توجهی به مقوله توزیع و بازاریابی ندارند».رادیو فردا