روزنه rowzane خبری – تحلیلی 
چنگیز اصلانی دبیر اجرایی خانه کارگر رژیم در همدان می‌گوید: استان همدان ۲۴۸ هزار کارگر شاغل دارد که ۹۹ درصد آن‌ها به ناچار قراردادهای سفید امضا کرده‌اند یا قرارداد موقت یا قرارداد سه ماهه دارند.گزارش ایلنا از صحبت های وی ضمیمه است. روزنه.
****
ایلنا: وی با تاکید بر اینکه هم‌اکنون بزرگ‌ترین و مهمترین مطالبات کارگران، داشتن امنیت کامل شغلی است، می‌گوید: استان همدان ۲۴۸ هزار کارگر شاغل دارد که ۹۹ درصد آن‌ها به ناچار قراردادهای سفید امضا کرده‌اند یا قرارداد موقت یا قرارداد سه ماهه دارند.
با بیان اینکه تکلیف ۲۴ ساعت آینده زندگی شخصی جامعه کارگری به دلیل داشتن قراردادهای سفید امضا و دیگر مشکلات قراردادی مشخص نیست، تصریح می‌کند: کارگران دغدغه قرارداد‌ها و نداشتن امنیت شغلی را دارند و کارفرمایان نیز این رویه را پیش گرفته‌اند که هر زمان به بحران خوردند، دیگر قرارداد‌ها را با کارگران تمدید نکنند.
وی که بر این باور است این اتفاق در روحیات زندگی کارگران، کیفیت تولید کالا، سرمایه و آینده‌نگری سرمایه‌گذار تاثیر گذاشته است، اظهار می‌کند: از سال ۱۳۷۴ به بعد نه تنها نیروی کار بلکه کارفرما و کارخانه‌ها نیز بلاتکیلف هستند.
دبیر اجرایی خانه کارگر همدان با اظهار تاسف از شرایط حاکم بر واردات، وجود ۶۰ اسکله قاچاق در کشور و وجود کالاهای خارجی بی‌کیفیت، می‌گوید: این عوامل موجب شده است که کارفرما نتواند به درستی مدیریت کرده و برای ۱۰ سال آینده برنامه‌ریزی کند. این در حالی است که پیش از انقلاب کارخانه‌ها برای ۱۰ سال آینده خود پیش‌بینی می‌کردند که این مسئله موجب افزایش روزافزون کیفیت کار و برخورداری از استانداردهای داخلی و بین‌المللی و توسعه کارخانه می‌شد.
کارخانه‌ها و کارگران نمی‌دانند در ۲۴ ساعت آینده چه اتفاقی برایشان می‌افتد
اصلانی با بیان اینکه اکنون هیچ کدام از کارخانه‌های تولیدی و خدماتی نمی‌دانند که در ۲۴ ساعت آینده چه اتفاقی برایشان می‌افتد، اظهار می‌کند: اکنون در کارخانه‌ها و بخش‌های خدماتی آرامش وجود ندارد و کارگران نمی‌دانند که فردا روز حقوقشان پرداخت می‌شود یا نه؛ ضمن اینکه این مسئله به همه سطوح و اقشار حقوق بگیر تسری می‌یابد.
وی با بیان اینکه کارخانه‌ها یکی پس از دیگری در استان همدان به طور ۱۰۰ درصد تعطیل شده‌اند، می‌گوید: برخی از کارخانه‌های دیگر هم نیروهای خود را تعدیل کرده‌اند و مشکل این را دارند که چطور فردا در کارخانه را باز و فعالیت کنند.
دبیر اجرایی خانه کارگر همدان معتقد است: همه این‌ها بازمی‌گردد به بحث بحران اقتصادی و درجا زدن برنامه‌های سیاست اقتصادی دولت که نمی‌تواند تکلیف را روشن کند.
اصلانی سپس به موضوع ماده ۷ قانون کار گریز می‌زند و اظهار می‌کند: بار‌ها قرار بوده که تبصریه‌های یک و دو ماده ۷ قانون کار در مجلس شورای اسلامی تعیین تکلیف شود اما به دلایلی تاکنون مسکوت مانده و ادامه نیافته است تا قانون اصلاح شود.
وی با بیان اینکه این‌ها در راستای حمایت از سرمایه و اقتصاد بوده است، تصریح می‌کند: آن‌ها خواسته‌اند در قالب کسب و کار این اتفاق بیفتد و سرمایه‌گذار با فراغ بال سرمایه‌گذاری کند که در هیچ جای دنیا حتی پیش از انقلاب هم در قوانین کار این اتفاق نیفتاده بود و تکلیف کارگر با نوع قرارداد و کارش مشخص بود و می‌دانست که آینده کاری‌اش از نظر عقد قرارداد با کارفرما چیست.
دبیر اجرایی خانه کارگر همدان با اشاره به اینکه از سال ۷۴ به بعد در کارخانه‌های ایران این اتفاق افتاده است، می‌گوید: به دنبال این مسئله کارگر که از ابتدا تا انت‌ها که وارد کارخانه، موسسه تولیدی، خدماتی و کشاورزی و فصلی می‌شود، خاطرش برای آینده کاری و تامین نیاز‌ها و هزینه‌های زندگی‌اش جمع نیست و همه چیزش روی آب است.
معیشت دومین دغدغه و مشکل جامعه کارگری است
وی که دومین مشکل جامعه کارگری را مسئله معیشت آن‌ها بیان می‌کند، می‌گوید: حقوق و درآمد خوب دومین دغدغه کارگران همدان است زیرا در هر صورت حقوق کارگر کنترل می‌شود یعنی برای کارگر تعیین تکلیف می‌کنند که این خلاف عقلانیت بازار کار است.
اصلانی با بیان اینکه کارگران در بحث تامین هزینه‌های زندگی و معیشت خود مانده‌اند، توضیح می‌دهد: کارگران در تامین هزینه‌های روزمره خود مانده‌اند و تهیه مسکن برایشان تبدیل به رویا شده است همچنین خیلی از کارگران نمی‌توانند بچه‌هایشان را برای تحصیل در مدارج بالای علمی حمایت کنند.
دبیر اجرایی خانه کارگر همدان با تاکید بر اینکه دولت باید فکری برای این مشکلات بکند، تصریح می‌کند: دولت اگر می‌خواهد با واردات مقابله کند باید از کالای ایرانی حمایت کند و این مسئله در حد شعار باقی نماند زیرا حمایت از تولید ملی یعنی ارزش دادن به نیرو، سرمایه و آینده کشور که تولیدکننده بتواند کالای با کیفیت عالی و قابل رقابت با کالای خارجی را ارائه کند.
در ۳۹ سال گذشته دستمزد کارگران براساس نرخ تورم واقعی پرداخت نشده است
اصلانی ادامه می‌دهد: اما به دلیل مباحث موجود، کارگر از نظر معیشت خیلی پایین است و همه دغدغه‌اش این است که چگونه با این دستمزد کم زندگی‌اش را بچرخواند به خصوص اینکه در ۳۹ سال گذشته، دستمزد‌ها براساس نرخ تورم واقعی داده نشده است.
وی این توضیح را هم اضافه می‌کند که: از قبل از انقلاب تا اوایل دهه اول پیروزی انقلاب اسلامی، قیمت ارز ۷ تومان و ۳ قران بوده است و باتوجه به اینکه خیلی از کارخانه‌های ما محتاج مواد اولیه هستند، متاسفانه گرفتار شده‌اند؛ بنابراین چون تکیلف کارفرما مشخص نیست، معیشت کارگران نیز دستخوش این شرایط شده است.
اصلانی با بیان اینکه از سال ۵۷ به بعد به خصوص زمان جنگ و بعد از جنگ هیچ‌گاه دستمزد واقعی را به کارگران نداده‌اند، تصریح می‌کند: دستمزد واقعی سال گذشته ۲ میلیون و ۴۴۵ هزار تومان بود و امسال نیز ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان است و حتی برخی از متفکران اقتصادی می‌گویند که باید بیش از ۴ میلیون تومان باید باشد که یک خانواده چهار نفری بتواند زندگی آبرومندانه‌ای داشته باشد.
داشتن مسکن، خواسته محقق نشده کارگران
به گفته دبیر اجرایی خانه کارگر همدان، داشتن مسکن با کیفیت و تحت مالکیت خود سومین دغدغه کارگران است. وی با اظهار تاسف از اینکه طرح مسکن اجتماعی در دولت یازدهم محقق نشد و در دولت دوازهم هم خبری از آن نیست، می‌گوید: متاسفانه این بخش به‌طورکلی رها شده در صورتی که در قوانین، جایگاه آن‌ها مشخص شده است و تعاونی‌های مسکن کارگری باید برای کارگران مسکن ارزان قیمت با کیفیت بسازند که این هم کلا انجام نشده است.
آموزش حین کار خواسته دیگر کارگران
چهارمین خواسته و دغدغه کارگران بحث آموزش نیروی کار است که اصلانی در این زمینه اینگونه توضیح می‌دهد: باید نیروی کار در حین کار آموزش‌های لازم و به‌روز را ببیند و کارفرمایان باید به این مسئله توجه لازم را داشته باشند. همچنین مراکز دولتی که بودجه می‌گیرند و مسئولیت دارند باید توجه داشته باشند که نیروی کار خودش را با استانداردهای جهانی و داخلی هماهنک کند.
اصلانی با بیان اینکه این چهار مشکلات در جامعه کارگری عمده‌ترین مشکلاتی است که همیشه عقیم مانده و هر سال پس رفته اما پیش نرفته است، کدامیک از مسئولان دولتی و غیردولتی که در بخش‌های کلان هستند دغدغه این مسائل را دارند؟
