سالگرد خیزش و طلیعه خیزشی عظیم تر

خیزش آبان اعتراض مردم به ستوه آمده در ایران از فقر و تبعیض و نابرابری و علیه حکومت مافیایی دزد و چپاولگر اسلامی بود. جنبش اعتراضی کارگری نقش مهمی در فضای رزمنده و تعرضی جامعه و کشیده شدن اوضاع به خیزش آبان ماه را داشت. اعتراضات نیشکر هفت تپه، فولاد اهواز، هپکو، آذرآب و تجمعات سراسری بازنشستگان و اعتصابات معلمان  نمونه های درخشانی از این اعتراضات بودند که همراه با خود گفتمان های حق طلبانه، چپ، رادیکال و انسانی را جلو آوردند.

در خیزش آبان مردم با حمله به بانکها، مساجد، پایگاههای بسیج مظاهر قدرت جمهوری اسلامی را نشانه گرفتند و با به کنترل در آوردن محلات در بسیاری از شهر ها عزم جزم خود را برای پایان دادن به حاکمیت چپاولگران اسلامی دزد و مفتخور اعلام داشتند. در خیزش آبان مردم با قیام خود حماسه آفریدند و  این خیزش نقطه عطفی در جنبش سرنگونی بود که جامعه را به فاز نبردی قطعی علیه کل بساط سرمایه داری حاکم وارد کرد.

خیزش آبانماه سرکوب شد. ١٥٠٠ نفر کشته و هزاران نفر بازداشت شدند. اما ادامه آبان در اشکال دیگری راه خود را بازیافت.  جمهوری اسلامی سعی کرد با تعزیه گردانی برای قاسم سلیمانی جلاد و اقدام به جنایتی بیسابقه چون شلیک عمدی موشک به هواپیمای مسافربری اوکراینی و به قتل رساندن تمام سرنشینانش فضای اعتراض جامعه را به سمت دیگری ببرد. اما  مردم دوباره به پا خاستند و در دیماه با  شعار جمهوری اسلامی نابود باید گردد پاسخ قاطعی به جانیان  اسلامی دادند و بر ادامه آبان تاکید کردند.

در ادامه این تحولات اعتراضات مردمی جنبش کارگری در قامت جدید و سیاسی ابراز وجود کرد و در عرصه های مختلف هر روزه سازمانیافته تر عرض اندام کرد. در این دوره مساله معیشت و اعتراض به فقر، تبعیض و دزدیها و در کنار آن  اعتراض به سرکوبهای رژیم و دستگیریها و کشتارها به دو محور مهم اعتراض کارگران و کل جامعه تبدیل شد. تشکلها و بخش های مختلف کارگری در جلوی صف اعتراضات مردمی قرار گرفتند و طی بیانیه هایی سرکوبگری های حکومت در خیزش آبان را  محکوم و  بر معرفی و محاکمه آمرین و عاملین کشتارهای اخیر و آزادی بدون قید و شرط تمامی بازداشت شدگان و زندانیان سیاسی تاکید کردند. همزمان اعتراض به  گرانی ها و کاهش سطح قدرت خرید کل جامعه، اعتراض به دزدی ها و اختلاس ها و اعتراض به تبعیض و نابرابری و زندگی سراپا فقر و بردگی به محور های مهم بیانیه های اعتراضی کارگری و تجمعات و اعتصابات کارگری تبدیل شد.

با این گفتمان ها کارگران و بخش های مختلف کارگری صدای اعتراض جامعه را نمایندگی کردند. جالب اینجاست که کارگران در فراخوانهای اعتراضی خود علیه سرکوبگری های حکومت کل جامعه را مورد خطاب قرار دادند و این اتفاق نوینی بود. از جمله بدنبال کشتار خیزش آبانماه کارگران در فراخوانهایشان از مردم خواستند که در شبی به یاد جانباختگان آبان چراغهایشان را خاموش کنند و در جاهایی این فراخوان پاسخ گرفت. همچنین فعالین و چهره هایی از جنبش کارگری و نهادها و تشکلهای مختلف کارگری در همراهی با خانواده های جانباختگان آبان ماه به  فراخوان روز سراسری اعتراض علیه کشتار آبان در  پنجم دی ماه ٩٨ پیوستند. در ادامه این تحولات شاهد اعتراضات وسیعتر کارگری در بخشهای مهمتر و کلیدی تر جنبش کارگری بودیم. شاهد اعتراضات قدرتمند کارگران نیشکر هفت تپه و اعتصابات هزاران کارگر در نفت و پتروشیمی ها و در بخش های وسیع کارگری بودیم و هستیم. و اینها همه اتفاقات سیاسی مهمی هستند که  توازن قوا را به نفع مبارزات کل جامعه تغییر داده اند. در عین حال جنبش کارگری با پیشرویهایش و با جلو آوردن گفتمان شوراها و نه به تبعیض طبقاتی و  با تاکید بر خواستهای سراسری ای چون درمان رایگان، تحصیل رایگان، حق معیشت، حق مسکن و پایان دادن به بساط چپاول و دزدی حاکم توسط باندهای مافیایی، در بخش های مختلف جامعه بر خواستهای اعتراضی مردم شفافیت داده است.  بعلاوه ما  شاهد کیفرخواست جنبش کارگری علیه اعدام ها و سرکوبگریهای حکومت هستیم. از جمله تشکلها و گروههای کارگری و معلمان و بازنشستگان و در کنارشان دانشجویان طی بیانیه ای در پاسخ به گزارش سازمان عفو بین الملل تحت عنوان” ویرانگران انسانیت” خواستار اعمال محدودیت های سیاسی جدی و عملی علیه حکومت ایران در سطح جهانی تا زمان تن دادن آن به رعایت حقوق سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مردم شدند. این اتفاقات در کنار جلو آمدن جنبش علیه اعدام در قامتی برافراشته تر در سطح جامعه که کل ماشین سرکوب و جنایت حکومت را به چالش میکشد و جلوتر آمدن گفتمان بایکوت حکومت اسلامی بخاطر جنایات و سرکوبگری هایش در سطح جهانی، آنهم در متن شرایطی که جامعه در حال انفجار است همه و همه نوید بخش خیزش مردمی دیگر برای رهایی از کل حاکمیت چپاولگران و مفتخوران سرمایه داری حاکم وبنا کردن جامعه ای انسانی به جای آنست.

همین امروز نیز خانواده های جانباختگان با بیانیه هایشان از دادخواهی سخن میگویند و با اعلام اینکه گلوله و زندان و اعدام نمی‌تواند صدای حق خواهی مردم را ببُرد فراخوانشان به مردم گرامیداشت سالگرد آبان است و گروهها و تشکلهایی از کارگران، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان و فعالین دفاع از حقوق کودک سالگرد آبان را گرامیداشته و خواستار محاکمه آمرین  و مسببن کشتار آبان شده اند.  در چنین فضایی از اعتراض است که به سالگرد اعتراضات مردمی در آبان نزدیک میشویم. 

سالگرد خیزش آبان ۹۸ را با گسترش اعتراضاتمان، با اعتصابات سراسری و برپایی اعتراضات خیابانی، و با جنبشی جهانی برای بایکوک سیاسی حکومت جنایتکار اسلامی  گرامی بداریم. سالگرد آبان را با گرامیداشت یاد جانباختگان آبانماه و با به چالش کشیدن جمهوری اسلامی در همه عرصه ها گرامی بداریم. و  بدین گونه در تداوم آبانماه،  عزم خود را برای پایان دادن به حکومت مافیای اسلامی سرمایه داران به نمایش بگذاریم.

کارگر کمونیست ٦٤٨

شهلا دانشفر