امسال در شرایطی به استقبال اول ماه مه، روز جهانی کارگر میرویم که منجلاب سرمایه داری بیش از یکسال است که از زمان شیوع ویروس کرونا ناتوانی و استیصال خود در کنترل و پیشگیری این ویروس را به همراه داشته است. کارگران در سرتاسر دنیا و مخصوصا در ایران جدا از بحران فقر و بیکاری در اثر پاندمی کرونا جان بیش از سه میلیون نفر گرفته و بیش از یکصد و پنجاه میلیون نفر در اثر این بیماری به کام مرگ رفتند. قدرت و ثروت نجومی در مشت یک مشت میلیاردری است که نصف ثروت دنیا را در اختیار دارند و همزمان بیش از یازده درصد از مردم دنیا دچار سوتغدیه و درکل پانزده درصد از مردم دنیا از گرسنگی رنج میبرند. این وضعیت کرونا شرایط را صدچندان بدتر و زندگی میلیونها انسان، در خطر جدی این ویروس و دیگر مصائب دیگر قرار گرفته است.
حکومتهای سرمایه که امکان پیشگیری و درمان و امکانات فوری برای کمک به شهروندانشان را داشتند از این تراژدی تنها به فکر سود و سودجویی و پر کردن جیبهای خود بودند. در ایران تحت حاکمیت حکومت اسلامی سرمایه، کرامت و جان کارگران پشیزی نمیارزد. بجای تهیه واکسن و برآورده کردن و حمایت و پرداخت به خانوادههایی که در فقر مطلق، بیکاری، بیماری و گرسنگی قرار گرفتهاند، با وعده توکل به امام زاده و این خزعبلات پاسخ مردم را دادند و در جواب به اعتراض به حقوق کارگران با زندان وشلاق و پرونده سازی به این طیف محروم از ثروتهای آن مملکت، تعرض کردند.
گرانی و چندبرابر شدن اقلام و کالاهای اساسی و روزمره مردم سیر صعودی بخود گرفته، جیب و سفره مردم هر روز خالی تر از قبل شده، در این وضعیت فشارهای کارشکنی بر زندگی مردم و مخصوصا کارگران سنگینی میکند. تنها راه برون رفت و پایان دادن به این کابوس و این وضعیت غیرانسانی سرنگونی کامل این حکومت بغایت ضدانسانی است، که باید سرنگون شود. در خارج کشور مردم آزادیخواه از ماهها با کمپین «نه به جمهوری اسلامی » و « بایکوت جمهوری اسلامی» بارها به جهانیان اعلام کردهاند که این حکومت نماینده مردم ایران نیست، قاتل آنهاست و باید بایکوت و از صحنه بین المللی اخراج شود. با سرنگونی جمهوری اسلامی میتوان یک دنیای بهتر، شاد، آزاد و برابری جایگزین کرد، که شایسته همه مردم در ایران است.
زنده باد اول ماه مه
زنده باد سوسیالیسم
نده باد انقلاب کارگری
هەژار علی پور
٢٩ اپریل ٢٠٢١