استتار جنایت با وقاحت!

“شما از ما می خواهید درباره برجام با شما مذاکره کنیم اما به جای اینکه حسن نیت نشان دهید به یک عده “تروریست” اجازه داده اید که اینجا دادگاه بگذارند و ما را محاکمه کنند.”

علی باقری کنی معاون وزیر خارجه جمهوری اسلامی خطاب به دول اروپائی در اعتراض به دادگاه آبان تریبونال
این اظهار لحیه تهدید نیست، تلاشی برای استتار جنایت با وقاحت است.
به گفته شاهد ۳۹۹ دادگاه آبان تریبونال “در جریان اعتراضات آبان ۹۸، نیروهای امنیتی و به ویژه تک‌تیراندازها از گلوله‌های دو زمانه استفاده کردند که پس از برخورد منفجر می‌شوند. این گلوله‌ها اصلا زخمی نمی‌کنند و فقط به قصد کشتن مردم شلیک شدند.”

این تنها گوشه ای از جنایات حکومتی است که وقیحانه قربانیان خود را تروریست مینامد. هواپیمای مسافربری را به موشک می بندند، به اعتراف خودشان نه تنها به پا بلکه به سر هم شلیک میکنند، ١٥٠٠ نفر کشته در عرض یک هفته را در کارنامه سیاه خود دارند، رسوا ترین جلاد حکومتی را به ریاست جمهوری منصوب میکنند، … و دادگاهی که گوشه ای از جنایاتشان را مستند میکند “تروریست” می خوانند! باید در کنار مدال جانی ترین حکومت دنیا، مدال وقیح ترین را هم به سینه این جلادان زد.

جنگ مرگ و زندگی میان جامعه و حکومت جمهوری اسلامی در عرصه ای به پهنه دنیا در جریان است. حکومت با کابینه جنگی رئیسی و گله های بسیج و سپاه و لباس شخصیها و اراذل و اوباش اش، و جامعه با اعتصابات گسترده کارگران و تجمعات اعتراضی بیسابقه معلمان و بازنشستگان و کشاورزان، با برگرفتن حجاب، با دشنام به اسلام و تابوها و مقدسات اسلامی، و با دادگاه حمید نوری و آبان تریبونال در این جنگ مرگ و زندگی در برابر یکدیگر قرار گرفته اند. هر دو طرف برای بقا میجنگند. آیت الله های میلیاردر برای بقای قدرت و ثروت خود و یک جامعه ٨٠ میلیونی برای بقای زندگی!

در این نبرد حکومت روز بروز حقیر تر و درمانده تر و رسوا تر، و مردم جسورتر و متحدتر و قدرتمندتر میشوند. خیزش ٩٨ به خون کشیده شد اما شکست نخورد. دادگاه آبان تریبونال، همچون دادگاه حمید نوری در استکهلم و دادگاهی که شش ماه قبل در انتاریو کانادا تشکیل شد و خامنه ای و سرداران سپاه را به جرم قتل عمد ١٧٦ سرنشین پرواز ٧٥٢ محاکمه و محکوم کرد، از دستاوردهای خیزش آبان است. آبان ادامه دارد و تا پیروزی کامل بر ددمنشان حاکم ادامه خواهد داشت.
١٢ نوامبر ٢١