آرمان عبدالعالی را اعدام کردند! نه به اعدام!

سحرگاه چهارشنبه ۳ آذرماه، حکم اعدام آرمان عبدالعالی، کودک_مجرم، در زندان رجایی شهر کرج اجرا شد. این زندانی روز سه شنبه ۲ آذر جهت اجرای حکم به یکی از سلول‌های انفرادی زندان رجایی شهر کرج منتقل شده بود. اجرای این حکم علیرغم ابهامات جدی در پرونده و موج جهانی درخواست توقف آن صورت گرفته است.
آرمان عبدالعالی متهم بود در سال ۹۲ در حالی که کمتر از ۱۸ سال داشته، دوست دخترش غزاله شکور را به قتل رسانده است. گفته می‌شود او پس از بازداشت و در مراحل بازجویی به قتل غزاله اعتراف کرده و گفته بود “من بخاطر عشق زیادی که به غزاله داشتم و او از ازدواج من با خودش امتناع می‌کرد، او را هل دادم و غزاله به قتل رسید”. اما آرمان عبدالعالی بعد از آن اعتراف می‌کند که چنین کاری نکردم و منکر قتل می‌شود.

پرونده آرمان عبدالعالی یکی از پرونده های اعدام است که توجه عموم را به خود جلب کرد. افراد سرشناس زیادی از خانواده مقتول طلب بخشش کردند. رسانه های ایران گزارشات متعددی را در این باره انتشار دادند. والدین آرمان به دفعات با نوشتن نامه به خانواده غزاله شکور از آنها خواستند که خطای فرزندانشان را ببخشند. عفو بین الملل با اشاره به قریب الوقوع بودن اجرای این حکم، خواستار توقف آن شد و نوشت: مقامات ایران با محکوم کردن افراد زیر ۱۸ سال به اعدام، قوانین بین‌المللی را نقض می‌کنند.
این پرونده شبهات زیادی داشت. جسد غزاله هیچ وقت پیدا نشد. حتی دو تن از قضات که متضمن حکم قصاص بودند تردید های در این پرونده داشتند. از سوی دیگر آرمان عبدالعالی اعلام کرده بود که بار اول زیر فشار مسئولیت قتل را پذیرفته است. همین شبهات بود که باعث شد اجرای حکم اعدام در بامداد ١١ دی سال ۹۸ متوقف شود. در واقع “اولیای دم” یک ماه به آرمان مهلت دادند که در این مدت درخواست اعاده دادرسی مطرح و پذیرفته شد.
قتل غزاله شکور هر چقدر فجیع و تکاندهنده باشد کشتن برنامه ریزی شده جوان دیگری را توجیه نمی کند. قتل را با قتل جواب نمی دهند.

کمیته بین المللی علیه اعدام ، اعدام آرمان عبدالعالی را شدیداً محکوم می کند و با خانواده وی ابراز همدردی می کند. ما همچنین خود را در غم سنگین از دست دادن غزاله سهیم می دانیم.
حق حیات غزاله عزیز سلب شد ولی ما نباید می گذاشتیم که این قتل با سلب حیات انسان دیگری جواب بگیرد. این انسانی نیست. این وضعیتی است که حکومت اعدام جمهوری اسلامی برای ما بوجود آورده است. در بسیاری از کشورهای دنیا برای کسانی که مرتکب جنایتی مشابه و یا بدتر از آن شده اند حکم اعدام صادر نمی شود. چرا که مجازات ضد انسانی اعدام از قوانین کیفری این کشورها حذف شده است و قانون از حق حیات انسانها دفاع می کند.
قوانین قصاص جمهوری اسلامی متاسفانه خانواده مقتولین را در تصمیم گیری و روند عملی اعدام دخیل می کند. این از اساس غلط است. جمهوری اسلامی از قتل نفس بعنوان ابزاری برای سرکوب جامعه استفاده می کند و خانواده مقتولین نباید به این رژیم اجازه دهند که از احساسات آنها در جهت تداوم بساط جنایت و آدمکشی استفاده ببرد. اکثریت مردم ایران از این همه کشتار و جنایت سازمان یافته حکومتی که هر روزه اتفاق می افتد خسته شده اند و می خواهند جلوی اعدامها در ایران گرفته شود.

آرمان را متاسفانه کشتند ولی لازم است که ما با مبارزه برای لغو مجازات اعدام و توقف اعدامها در ایران اجازه ندهیم کس دیگری را اعدام کنند.