توقع حکومت، توقع مردم

عبدالحسین روح الامینی، نماینده مجلس نکبت زایی اسلامی گفته: “قبلا توقع‌ها کمتر بود؛ مردم از سرویس‌های بهداشتی مشترک استفاده میکردند. الان همه به دنبال تجهیزات و وسایل مستقل هستند. توقع‌ها باید تنظیم شود.”

ایشان که به روایتی جز باند مافیایی دارویی است، به این معنی سلامت و بهداشت مردم به وسیله­ای برای زراندوزیش تبدیل شده و به پاس چشم پوشیِ قتل فرزندش در زندان کهریزک در سال ۸۸ اکنون به نمایندگی مجلسی رسیده که در زد و بندهای بیشتر با دیگر غارتگران اسلامی به ثروتهای افسانه­ای دست یابند. ریشخند زدن به درد مردمی که به نان شب شان محتاج شده­اند تنها از کسانی برمی­آید که انباشته شدن ثروتشان نتیجه فلاکت توده مردم است.

این گونه سخن گفتن از ” تنظیم توقع­ها” نشان می­دهد در نزد ایشان حق برخوردار بودن از یک سرویس بهداشتی مستقل یک امر بسیار لوکس برای مردم است، و نشانگر اینکه کاربدستان اسلامی سرمایه هیچ بوی از شرافت انسانی نبرده ­اند و بی­شرمانه، وقاحت و پلشتی روان خود را به نمایش می­گذارند. حکومتی که در دستور المعل­های محرمانه خود “عملیات روانی” علیه مردم گرسنه را در کنار سرکوب عریان توصیه می­کند، از نماینده مجلس اش نباید انتظاری بیش از این داشت.

سرنگونی حکومت توقعی است که مردم از خود دارند چون توقع بهداشت، سلامت، برخورداری از امکانات پزشکی، تفریح، سفر، معیشت، شادی، رفاه و … اموری است که در حکومت اسلامی برای توده مردم دست نیافتنی است.

مندرج در ژورنال شماره ۳۸

توقع حکومت، توقع مردم – یاشار سهندی