روزنه rowzane خبری – تحلیلی
وقتی خیلی خیلی بچه بودیم، زمانی که با بچه همسایه دعوامان میشد، و در عین حال نمی توانستیم و نمیشد هیچ رقمه کوتاه بیایم و برای اینکه طرف را حسابی ته دلش را خالی کنیم با بغض و ناراحتی داد میزدیم: “قهر قهر تا روز قیامت!” بعد برای محکم کاری زبان هم در می آوردیم، همراه با صدای نامفهوم، چیزی شبیه این: اهههههمم! البته توجه دارید وقتی زبان لای دندان و لب گیر کرده بهتر از این نمیشه صدا در آورد. فکر کنم یک جور فحش آبدار و بد و زشت بود! درست و حسابی یادم نیست که کدام انگشت مانرا بر دهان خود فرو میکردیم و بعد خیلی سریع و محکم بیرون میکشیدیم و به طرف حواله میدادیم! این یعنی اینکه دیگه هیچ وقت خدا باهات بازی نمیکنم!
همه اینها به وقتی بود که هنوز کسی نمیدانست استیکر یعنی چی. ولی شکلک درآوردن را خوب بلد بودیم!
میگویند آن زمان کودکی ها بهتر بود! من که سر درنمی آورم اما میگویند تو خاک و خول بازی کردن، با گِل بازی کردن موجب رشد بیشتر بهره هوشی میشود. راست و دروغش با توجیه گران بدبختی.
بهرحال بگذریم. مشکل اینجا نبود، مشکل آنجا بود که یک ساعت بعدش، نه نهایتش فردایش سخت پشیمان میشدیم! و موضوع مهم “منت کشی” به میان می آمد که کی باید اول منت کشی کند. ما یا طرفی که ازش قهر کردیم. آنموقع ها که ما خیلی خیلی بچه بودیم هنوز ترانه حمیرا به گوشمان نخورده بود، چون هنوز نخوانده بودو گر نه برای جمع و جور کردن منت کشی برایش میخواندیم: “مهربونیت قشنگه هم زبونیت قشنگه/ وقتی باهام قهر میکنی پشیمونیت قشنگه!” اینجوری به طرف حالی میکردیم که منتکش خودتی نه من!
بهرحال از بد روزگار یک ولیعهد سابق روی دست سامانه پادشاهی مانده است. از مشاور فارسی زبان پرزیدنت امریکابگیرید تا فلان شخصیت جان نثار دربار پهلوی، تا فلان مفسر و روزنامه نگارو مجری برنامه تلویزیونی بگیرید تا فلان کامنت نویس بددهن ذوب شده در خاندان پهلوی هی این ولیعهد بدبخت را چماق کردند زدند تو سر بقیه که : “اگه راست میگید شما بهترش را رونمایی کنید!” بعدش هم شکلک یا استیکر میگذاشتند!
بعد از کنفرانس مونیخ 2 و انتشار دفترچه اضطرار میان سامانه پادشاهی انگار آتیش افتاد. یک عده از اطرافیان بد، با یک عده از اطرافیان بد دیگر ، بد جور درگیر شدند: “که شما ولیعهد مصادره به مطلوب کردید!”
شاهزاده که به خودش حکم پدر بودن داده بود، فرمان داد: ساکت شوید! هیچکدام از اطرافیان بد محل س… هم نگذاشتند! “شهبانو یاسمین بانو” ( اینجا لازم است توضیحی کوتاه داده شود. هنوز ولیعهد سابق شاه نشده که ایشان شهبانو باشند. القاب را شاهنشاه به زیر دستانش میدهد نه ذوب شدگان دربار به درباریان. تازه هنوز شهبانو اصلی در قید حیات تشریف دارند.)، بهرحال شهبانو یاسمین پهلوی خطاب به ذوب شدگان در خاندان ایشان، درست در سالگرد کودتای 28 مرداد پیامی منتشر کردند و نوشتند: ساعت در حال تیک تاک است. رضا جان خسته و دلخور است اگر بهترش را دارید رو کنید! و گر نه قهر قهر تا روز قیامت!
با این پیام ایشان انگار نفت روی آتشی ریختند که به جان سامانه پادشاهی و اطرافیان بد افتاد. یک عده از ایشان بر مظلومیت شاهزاده مرثیه سر دادند؛ یک عده مسخره کردند، یک عده هم تهدید کردند که شاهزاده اگر توضیح ندهد این کارها یعنی چه، در مورد یاسمین بانو افشاگری خواهند کرد!
مشکل در اینجا هم خود قهر نیست، مشکل همان منت کشی بعد از قهر است. بهرحال جان نثاران سامانه پادشاهی از این فرصت گرانبها برخوردار هستند که برای شاهزاده خویش بخوانند:
تو یار دلنوازی یه پارچه عشق و نازی
حالا ببینم با دلم تا به کی میخوای بسازی
آخ تا به کی میخوای بسازی
مهربونیت قشنگه
هم زبونیت قشنگه
وقتی باهام قهر میکنی پشیمونیت قشنگه
بهرحال ولیعهد سابق خودش بهتر خودش را میشناسد، که بعضی وقتها گله میکند حقوق بشر من کجا رفت و نمی خواهم شاه باشم. و باید بداند زمانه پدر بزرگ و پدر ایشان خیلی وقت است به سر رسیده است. تیک تاک ساعت خیلی وقت پیش به صدا درآمده است. بقول شادی امین:” رفتن شما از نظر تاریخی بیش ازنیم قرن است رخ داده،…”
