روزنه rowzane خبری – تحلیلی
انترناسیونال 852
بسوی سوسیالیسم: پس از کشته شدن سلیمانی بدست نیروهای آمریکایی،رویدادهایی به سرعت اتفاق افتاد که در نهایت به سقوط هواپیمای مسافربری اوکراینی توسط جمهوری اسلامی منتهی شد.شما اوضاع را چگونه ارزیابی میکنید؟
سمیر نوری: سیر تحولات به حدی سریع بود که گاهی اوقات پیگیری و ارزیابی آنها مشکل میشود. موضوع کشته شدن قاسم سلیمانی خصوصا پس از حمله موشکی ایران به پایگاه نظامی عین الاسد موضوعی تقریبا پایانیافته است.جمهوری اسلامی و گروههای اسلامی تلاش کردند تا از موضوع کشته شدن سلیمانی و مهدی مهندس بهره برداری کرده و انقلاب مردم عراق را پشت سر خود بیاورند. اما توده مردم با قدرت مقابل آنها قرار گرفته و حاضر به حمایت از آنها نشده و حتی از تشییع جنازه نمادین آنها در شهرها جلوگیری نمودند.انقلابیون با همت خود همه تلاشهای احزاب برای به زیر سایه بردن انقلاب را پایان دادند.
بسوی سوسیالیسم: توده مردم به سرعت موضع جدا و مستقل خود از نفوذ و اقدامات دو قطب تروریستی(ایران و آمریکا)را نشان دادند.موضع مردم در قبال قدرت گروههای شبه نظامی تابع جمهوری اسلامی را چگونه ارزیابی میکنید؟
سمیر نوری: مردم هرگز حمله به سفارت آمریکا را تأیید نکردند و شعار (نه به آمریکا) را سر ندادند چرا که به خوبی میدانند این شعار و شعار شیطان بزرگ متعلق به خمینی،خامنه ای،جمهوری اسلامی و گروههای اسلامی وابسته به آنهاست.این انقلاب یک انقلاب مردمی ضد اسلام سیاسی و حکومت فرقه گرا و قوم گرا برای پایان دادن به قدرت احزاب اسلامی است.هر تلاشی برای خارج ساختن مردم از مسیر انقلابی خود قطعا باعث آسیب به انقلاب خواهد شد.جنبش های ملی ـ اسلامی، ضد آمریکایی و ضد امپریالیستی حرکت های ارتجاعی هستند و شعار نه به آمریکا متعلق به جریانات مرتجع موجود در جامعه هستند. سیاست دولت آمریکا قابل دفاع نیست اما هر تلاشی برای کشاندن جامعه پشت این شعارها، خدمتی مستقیم به گروههای ارتجاعی اسلامی است که میخواهند خود را از انقلاب نجات دهند.
انقلاب اکتبر یک انقلاب ضد اسلام سیاسی و جریانات اسلامی،جمهوری اسلامی و حکومت قومی و فرقه گراست.توده مردم بین احزاب اسلامی و شبه نظامیان وابسته به آنها و بین سر این اژدهای اسلام سیاسییعنی جمهوری اسلامی تفاوتی قائل نیستند.نه فقط در عراق بلکه در لبنان و خود ایران هم همین گونه است به همین دلیل این انقلاب گسترده تر و فراتر از عراق میباشد اما در حال حاضر در عراق به جهت رادیکال بودن و استحکام آن،نقش اساسی تر و قوی تری دارد.
بسوی سوسیالیسم: آتش انقلاب در عراق شعله ورتر شده است.جمعه گذشته تظاهرات میلیونی را شاهد بودیم،میادین شهرهای جنوبی صحنه اعتراضات خشمگینانه و پر التهابی بود.ارزیابی شما از مسیر انقلاب در سایه تنش و درگیری جناح های قدرت چیست؟
سمیر نوری: انقلاب مراحل سرنوشت ساز خود را پشت سر گذاشته و اکنون به نقطه تعیین کننده خود رسیده است و توانسته حکومت را در یک بن بست غیر قابل پیش بینی قرار دهد. عادل عبدالمهدی و دولت را مجبور به استعفا کرده. برهم صالح نیز استعفای خود را روی میز پارلمان گذاشته و دیگر شخصیت های سیاسی بدنام را به انتخاب بین خیانت به مردم یا کناره گیری از مناصب شان وادار کرده است.در اولین گام رائد فهمی و هیفاء الأمین از عضویت در پارلمان استعفا کرده و این هفته هم ایاد علاوی و برخی دیگر از رهبران حزب الدعوه از سمت های خود کناره گیری نمودند.اکنون دیگر بدون توجه به آنچه که در میدان التحریر و دیگر عرصه های مبارزه در جریان است؛تشکیل دولت امری غیر ممکن شده است. به گونه ای که شخصیت های دولت و علی الخصوص برهم صالح اعلام داشته اند که انقلاب مردمی کنترل امور را در دست دارد.هیئت حاکمه در میان اختلافات شدید دست و پا میزند و روز به روز در حال از هم پاشیدن بوده و به اصطلاح در یک تونل تاریک گرفتار شده است.اکنون انقلاب به مرحله ای رسیده است که باید به قدرت در منطقه الخضراء (منطقه سبز محل استقرار نهادهای دولتی) و اشغال آن پایان دهد.میدان التحریر به نمادی قدرتمند در مقابل قدرت حکومت در منطقه سبز بدل گشته است.ما در مرحله صعودی انقلاب قرار داریم و لازم است دشمن را ساقط نماییم.
بسوی سوسیالیسم : به نظر شما آیا اهداف انقلاب مردمی روشن است؟ چگونه؟ فکر میکنید چه شعارها و خواسته هایی مسیر انقلاب را تعیین میکند؟
سمیر نوری: بله ـ اهداف انقلاب کاملا واضح و روشن است و آن پایان دادن به روند سیاسی موجود و سهم خواهی قدرتهای فرقه ای و احزاب اسلامی،انحلال پارلمان و کوتاه کردن دست جمهوری اسلامی ایران از عراق تحت شعار (ایران بیرون برو ، بغداد آزاد است) می باشد.اهداف انقلاب به شکل سلبی نفی همه ارکان نظام است.توده مردم،معیشتی آبرومند و جامعه ای امن و رفاه را خواستارند.جوانان میگویند ما کشور خود را می خواهیم و مردم به خوبی میدانند که تحقق این خواسته ها امری غیر ممکن نیست.ما با ادبیات خودمان و طرح شعار ” آزادی ، برابری و رفاه ” از این خواسته ها دفاع کرده ایم. اکنون توده مردم این خواسته را به زبانی ساده،گویا و قابل فهم برای همگان در خیابان فریاد میزنند.
بسوی سوسیالیسم : مقتدی صدر رهبر جریان اسلامی شیعی جانب ایران را گرفته و با طرح شعار (نه به آمریکا) قصد نابودی انقلاب میلیونی مردم را دارد.آیا این شعار عوامفریبانه قادر است در شرایط فعلی کاری را انجام دهد که در زمان اشغال عراق توسط آمریکا صورت گرفت؟
سمیر نوری: مقتدی صدر در مقابل خیابانهای مملو از معترضان دیگر قدرتی ندارد.در سال 2015 او توانست اوضاع را آرام کند و همان بازی را کرد که اصلاح طلبان در ایران موفق به انجامش شدند اما اکنون عموم مردم آگاه این جریانات قومی ـ اسلامی را نادیده میگیرند.در ایران مردم می گویند اصلاح طلب ها و اصول گراها دیگر به پایان خود رسیده اند.در عراق هم توده مردم به جای پیوستن به گروه “سائرون” به جمع آزادیخواهان می پیوندند.اما آنها (جریانات اسلامی) با اتکا به جایگاه قدرت خود بدنبال نفوذ در بین توده ها هستند که البته به عقیده من این مسئله منتفی است.نه مقتدی صدر و نه جریان وابسته به او دیگر قادر به ایفای نقش در بین مردم نیستند.چندی قبل هنگامی که مقتدی از ایران بازگشته بود در تظاهرات های کربلا با شعار خشمگینانه مردم که می گفتند (نه مقتدی،نه هادی،کشور ما باید آزاد شود) مواجه شد.به نظر من نقشه های مقتدی صدر با تظاهرات میلیونی انقلابیون خنثی شد.از روز یکشنبه موانع پیش روی مقتدی صدر برای ایفای نقشش افزایشیافته است هرگونه تلاش از سوی او نتیجه ای جز شکست و شرمندگی برایش نخواهد داشت و انقلاب همه اقدامات او را خنثی نموده است.دنیا میداند که شعار نه به آمریکا شعاری متعلق به خامنه ای است.این انقلاب تسلیم دشمنان خود و عاملان بدبختی و فلاکت مردم نخواهد شد.هیچ کس جز اسلامگراها و گروههای هم پیمان با اسلام سیاسی این شعار را سر نمیدهد. با این شعار میخواهند اخراج جمهوری اسلامی از عراق را منتفی کنند. مردم هیچ گروه مرتجعی را نمیخواهند.
بسوی سوسیالیسم: در بیانیه حزب شعار ” رهایی از حکومت ” طرح شده است توضیح میدهید که چگونه میشود از حکومت و قدرت آن آزاد شد؟ معنی سیاسی این شعار چیست و مردم چگونه میتوانند از آن بهره ببرند؟
سمیر نوری : رهایی از قید حکومت یک معمای پیچیده و ساخته کسی نیست بلکه به یک واقعیت سیاسی در عراق تبدیل شده است.اکنون هیچ شخصی نمی تواند در عراق حکومت کند جز آن که به تأیید جنبش التحریر برسد.هیچ فردی وابسته به ایران ، آمریکا و یا گروههای قومی و قبیله ای امکان دستیابی به تأیید از سوی انقلابیون را نخواهد داشت.در حال حاضر بغداد در حالت قدرت دوگانه بسر میبرد. از یک سو منطقه سبز و از سوی دیگر میدان التحریر در مقابل آن.ما به میدان التحریر به عنوان نماد انقلاب اکتبر اشاره میکنیم.التحریر نشان و مدلی از قدرت و مدیریت جمعی ، انسانیت، تمدن و پیشرفت است که به زنان فرصت برابر برای حضور در جامعه میدهد و به زندگی و آرزوهای جوانان معنا بخشیده است.
اکنون التحریر باید خود را در سراسر کشوربه عنوان یک قدرت سیاسی توده ای ، سازماندهی منظم نماید.انقلاب نیازمند فرستادن نماینده به پارلمان و رئیس جمهوری برای تشکیل دولت نیست بلکه لازم است برای ایجادیک نهاد قانون گذاری و اجرایی در چارچوب کمیته های انقلاب یا شورایی منتخب از طرف انقلابیون میدان التحریر و تشکیل دولت زیر نظر شورای تظاهرکنندگان انقلابی اقدام نماید.
اکنون در التحریر و در ناصریه فراخوان تشکیل مجلس انقلابی صادر شده است.این فراخوان گام بزرگی است و افق های گسترده ای را در مقابل انقلاب باز می کند.
بسوی سوسیالیسم: آیا سخن پایانی برای توده مردم حاضر در صحنه مبارزه برای آزادی در سراسر عراق دارید؟اگریک مسئله نگران کننده ای وجود داشته باشد به نظر شما آن نگرانی چیست؟
سمیر نوری: مهم ترین مسئله در التحریر و برای مردم انقلابی؛سرنگونی رژیم و تأسیسیک دولت مدنی و سکولار است.این روند از طریق تشکیل دولت موقت توسط پارلمان عراق و رئیس جمهوری و اعلام انتخابات زود هنگام میسر نیست و این عقب نشینی از مطالبات و خواسته های عمومی و انقلابی مردم خواهد بود.همانگونه که قبلا اشاره شد لازم است که انقلابیون در میدان التحریر،در حبوبی، در انقلاب بیستم،در میدان آزادگان و همه عرصه های مبارزه،خود را همانند یک دولت انقلابی سازماندهی نمایند.همه احزاب اسلامی باید از قدرت کناره گیری کرده،شبه نظامیان خلع سلاح و جمهوری اسلامی ایران اخراج شود.بدون این اقدامات انقلاب در نیمه راه متوقف خواهد شد.ما میخواهیم انقلاب را حفظ کرده و توسعه ببخشیم و به اهداف نهایی آن یعنی آزادی،برابری،زندگی و رفاه و معیشت آبرومندانه دست یابیم.
ترجمه از عربی به فارسی توسط پیمان شجیراتی
