در قرن بیست و یکم، در عالم سیاست کسی به کسی وکالت نمی دهد. مگر اجتماع صحنه دادگاه است که نیاز به دادگاه و قاضی، و وکیلباشد؟
اگر حرفی برای گفتن باشد از طریق احزاب بیان میشود، نه از طرف وکیل تام الاختیار، که بعد برای عزلش باید خونها ریخته شود. انقلاب زن زندگی آزادی باید (و میرود) مهر پایانی بر مناسبات نوکر و آقا بزند.
